دانلود مقاله بررسی توسعه گردشگری پایدار در بافت های تاریخی ایران 18 ص با فرمت WORD
چکیده:
کشور ایران به واسطه قدمت خود، دارای بافت تاریخی غنی جهت توسعه گردشگری می باشد. معیارهای اساسی توسعه پایداری گردشگری در این بافت ها شامل عواملی مانند سیمای بصری، فرهنگی و اجتماعی، کالبدی، اقتصادی و مدیریتی می باشد. هدف اصلی این پژوهش بررسی عوامل موثر بر توسعه گردشگری پایدار در ایران می باشد. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی بوده و از آنالیز واریانس یک طرفه و آزمونT تک نمونه ای ، برای بررسی تأثیر عوامل مؤثر بر توسعه پایدار گردشگری در بافتهای تاریخی ایران و از آزمون فریدمن برای اولویت بندی این عوامل استفاده گردیده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد عوامل فرهنگی، اجتماعی و مدیریتی تاثیر بیشتری را نسبت به دیگر عوامل، بر توسعه پایدار گردشگری در بافت های تاریخی ایران دارند.
واژگان کلیدی: توسعه پایدار، گردشگری، بافت تاریخی، ایران، آزمون فریدمن
1- مقدمه
شهرها در طول تاریخ، تغییرپذیری داشته اند و بقای شهرها همراه با استمرار زندگی روزمره شهروندان صورت گرفته و تغییر شکل واحدهای معماری – شهری توانسته است تضمین کننده بقای موجودیت و تداوم زندگی مدنی باشد. این مطلب در مورد شهرهای ایران اهمیت ویژه ای دارد و می تواند به عنوان یکی از ویژگی های شهری رشد بازرگانی و توسعه صنایع دستی مورد بررسی قرار بگیرد. تغییرپذیری فضای شهری در ذات شهر قدیمی با ارزشی که به دست ما سپرده می شود، وجود دارد. ( فلامکی، 32:1384).
کشور ایران به واسطه پیشینه باستانی و ارزشمند تاریخی خود، دارای آثارو بناهای معتبر و شناخته شده ای است که معرف تاریخ و فرهنگ ایران در سطح جهان هستند. در واقع، ایران سرزمینی است که از پتانسیل گردشگری بالنده ای برخوردار است و جاذبه های تاریخی-فرهنگی و طبیعی پرشماری دارد که می توان با تکیه بر آنها، ایران را به عنوان یکی از مقاصد مهم گردشگران جهان مطرح ساخت و از امتیازات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن سود برد. ( ضیاء توانا و همکاران، 68:1393). موضوع مهم در مواجهه با بافت های تاریخی مسألة زمان سپری شده و دست نیافتنی است، که حوادث تاریخی و بناهایی ارزشمند را در یک مجموعه به یادگار گذاشته است. آنچه که در برخورد با این فضاها باید مورد توجه قرار گیرد مسأله تغییر و مدیریت این تغییرات است، امری که به صورت ارگانیک و در طول مدت زمان در فضای شهری گاه به آهستگی و گاه همچون امروز با سرعتی غیرقابل انکار اتفاق افتاده است (Worthington,1998:24).
در مورد رابطه توسعه پایدار و حفاظت و احیای بناهای تاریخی تاکنون تحقیقات گسترده ای صورت پذیرفته است. سخائی ( 1392) در پژوهشی با عنوان "اثرات طرح نوسازی برکیفیت اقتصادی،اجتماعی وکالبدی بافت فرسوده درراستای دستیابی به توسعه پایدارمطالعه موردی: بافت فرسوده چوگیا " کیفیت اجتماعی، اقتصادی و کالبدی این بافت و میزان و نحوه مشارکت مردمی در اجرای طرح نوسازی در راستای رسیدن به توسعه پایدار را مورد بررسی قرار می دهد. موسی زاده مهربانی و همکاران ( 1392) در پژوهشی با عنوان "ایچری شهرباکونمونه موفق حفاظت واحیاء بافت تاریخی" معتقد است با حفظ بافت تاریخی علاوه بر کسب درآمدهای کلان از صنعت توریسم می توان زمینه آشنایی خود و دیگران با گذشته و فرهنگ پر افتخارمان را فراهم نموده و زمینه توسعه پایدار شهری را فراهم نمائیم در این مقاله ایچری شهر باکو به عنوان نمونه موفق حفظ و احیاء بافت تاریخی معرفی گردیده است. گوهرریزی و نیرومند ( 1393) در مقاله ای با عنوان "اکوموزه ،روشی نوین برای توسعه پایدار و بهسازی بافت های تاریخی مورد مطالعه:بندر تاریخی لافت ، جزیره قشم" روش تاسیس اکوموزه ها را روشی پایدار برای مداخله دربافت های تاریخی مشکل دار قلمداد می کنند. صناعی (1393) در پژوهشی با عنوان "ارزیابی شاخص های توسعه پایدار شهری با توجه به الزامات فرهنگی و تاریخی (مورد مطالعاتی: شهر اصفهان)" به بررسی شهر اصفهان و تعیین شاخصه هایی جهت توسعه ی پایدار شهری با حفاظت بدنه تاریخی - مذهبی شهر می پردازد.
هدف اصلی این تحقیق را می توان بررسی عوامل موثر بر توسعه گردشگری پایدار در ایران توصیف نمود و سوال اساسی این تحقیق این است: کدام عامل یا عوامل بیشترین تاثیر را بر توسعه گردشگری پایدار در بافت های تاریخی ایران دارند؟
مقاله بررسی توسعه گردشگری پایدار در بافت های تاریخی ایران 18 ص با فرمت WORD
