چکیده : بکارگیری الگوهای توسعه موجب کاربرد وسیع نهاده های کشاورزی به ویژه افزایش کاربرد سموم و انواع کودهای شیمیایی گشته است که علاوه بر از بین بردن گونه های مختلف گیاهی و جانوری و برهم خوردن تعادل اکولوژیکی سبب افزایش بیماری های مهلک و لاعلاج گردیده است. لذا به منظور کنترل آفات بایستی از سموم شیمیایی به طور حداقل استفاده نمود و بیشتر به سمت استفاده از مبارزه بیولوژیک پیش رفت. در همین راستا کارگاه منطقه ای کنترل بیولوژیک آفات گیاهی خاور نزدیک، در بابلسر، بهترین روش پذیرش همگانی مدیریت تلفیقی آفات را مشارکت کلیه روستاییان در یک فضای آموزشی بدون دیوار به نام مدرسه مزرعه کشاورز معرفی نمود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مدرسه مزرعه کشاورز در پذیرش مبارزه بیولوژیک توسط شالیکاران شهرستان بابل می باشد. اطلاعات از ۴۳۳ شالیکار ( ۸۱ شالیکار شرکت کننده در مدرسه مزرعه کشاورز و ۳۵۲ نفر از شالیکارنی که در مدرسه مزرعه کشاورز مشارکت نداشتند) با استفاده از جدول کرجسی و مورگان و بر اساس نمونه گیری تصادفی ساده گردآوری شد. نتایج نشان می دهد که بین میانگین رتبه ای دو گروه از شالیکاران (شالیکاران مشارکت کننده در مدرسه مزرعه کشاورز و شالیکارانی که در این دوره مشارکت نداشتند) اختلاف معنی داری با اطمینان ۹۹ % به لحاظ پذیرش مبارزه بیولوژیک وجود دارد، بدین معنی که شالیکارانی که در دوره های مدرسه مزرعه کشاورز حضور داشتند بیشتر از مبارزه بیولوژیک در جهت مبارزه با آفت کرم ساقه خوار استفاده می کنند.
واژه های کلیدی: مدرسه مزرعه کشاورز، مبارزه بیولوژیک، شالیکاران
رهیافت مشارکتی مدرسه مزرعه کشاورز به عنوان رهیافتی موثر در جهت پذیرش مبارزه بیولوژیک توسط شالیکاران: مطالعه موردی شهرستان بابل
