پروژه کارآفرینی وطرح توجیهی کافینت

اختصاصی از فایلکو پروژه کارآفرینی وطرح توجیهی کافینت دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

دانلود  پروژه کارآفرینی وطرح توجیهی کافینت بافرمت ورد وقابل ویرایش تعدادصفحات 35

کار آفرینی کافی نت :

مقدمه : برای راه‌اندازی یک کافی‌نت پس از پیدا کردن یک مغازه مناسب و در دسترس و گرفتن مجوز‌های لازم باید تعدادی کامپیوتر خریداری نمود. اصلاً لازم نیست که مونیتور فلات یا بزرگ تهیه کنیم. مونیتورها می‌توانند دست‌دوم و حتی مدل‌های قدیمی باشند...      یکی از شغل‌هایی که این روزها نسبتاً باب شده است راه‌اندازی یک کافی‌نت درست و حسابی است.احتمالاً می‌دانید که کافی‌نت محلی است که در آن چندین دستگاه کامپیوتر متصل به اینترنت وجود دارد که برای مراجعه‌کنندگان امکان استفاده از این خدمات را فراهم می‌کند. البته این روزها اغلب استفاده‌کنندگان از اینترنت معمولاً در خانه یا محل کارشان چنین امکانی را دارند و کمتر سراغ کافی‌نت می‌روند، هرچند که با وجود همین وضعیت، مشتریان کافی‌نت‌ها نیز کم نیستند.  البته گسترش کافی‌نت‌ها در شهر‌های کوچک بسیار زیادتر است. در عین حال فقط تهران وضعیت متفاوتی دارد که تعداد کافی‌نت‌ها در آن کم است و به جز تهران در دیگر شهرها تقریباً در اغلب خیابان‌های مرکزی شهر حداقل چند کافی‌نت شلوغ می‌توان پیدا کرد.              فصل اول  کلیات          تاریخچه کافی نت : تاریخچه پیدایش سیستم های رایانه ای بشر تا کنون دست به اختراع وسایل گوناگونی زده است که کدام از آن ها به طریقی زندگی را برایش سهل و آسان کرده اند. روند تکامل هر یک از این اختراعات تقریبا منحصر بفرد بوده است، اما در این میان عجیب ترین روند تکاملی مربوط به رایانه هاست. چنانچه بخواهیم از نسل های آغازین صحبت کنیم چرتکه ساخت چینی ها اولین قدم در راه پر فراز و نشیب اختراع رایانه است. پس از اختراع آن بتدریج و با استفاده از وسایل شمارشی مشابه بشر تنها به رفع نیاز های شمارشی خود می پرداخت. این روند تا اختراع وسایل جانبی دیگری نظیر چرخ بافندگی خودکار ژاکار (1808) ادامه یافت. اگر بخواهیم تنها رایانه های الکترونیکی را مد نظر قرار بدهیم 5 نسل گوناگون از ابتدای پیدایش اینگونه سیستم ها تا کنون وجود داشته اند که هر کدام را به اختصار معرفی می کنیم:  نسل اول: که با اختراع ASCC توسط پروفسور هوارد آیکن در سال 1937 شروع شد. این روند با با ساخت Eniac, Edvac, Edsac و بالاخره Univac ادامه یافت. آخرین کامپیوتر نسل اولی همین Univac بود که در سال 1954 توسط کمپانی IBM ارائه شد. از ویژگی کامپیوتر های نسل اولی می توان به استفاده از لامپ های خلاء و محدودیت انجام تنها یک سلسله عملیات در یکی از واحد های ورودی، خروجی اشاره کرد.  نسل دوم: این نسل از رایانه ها که عمری بین سال های 1959 تا 1963 داشتند، در ساختمان داخلی خود از نیروی حلقه های مغناطیسی بعنوان حافظه و ترانزیستور بعنوان پردازشگر بهره می بردند. EVC 1~4 نقطه اوج تکنولوژی این گونه سیستم ها بود. لازم بذکر است که اختراع ترانزیستور در سال 1950 به این روند شتابی افزون بخشید. نسل سوم: با شروع عمر این نسل رایانه ها از سال 1964 و پس از استفاده از مدار های مجتمع (IC) ، این وسایل با سرعت و سهولت بیشتری جای خود را بین عموم مردم باز کزدند. این نسل که تا سال 1978 بر قرار بود توانست رایانه ها را از رویای سرمایه داران به ابزار دست عموم تبدیل کند. بسیاری از کمپانی های معتبر رایانه ای نیز در همین زمان پا به عرصه وجود گذاشتند (شرکت هایی نظیر: AMD, Intel, Microsoft و ...). نسل چهارم: در پی تلاش برای کم حجم کردن رایانه ها، دانشمندان توانستند تعداد بسیار زیادی از مدارات پردازشی همچون ترانزیستور ها و IC ها را در یک مدار جمع کنند که در اصطلاح به آن Chip گفته می شود. این Chip ها که در درون خود بین 10/000 تا 100/000 جزء داشتند انقلابی در دنیای رایانه ها به شمار می آمدند، زیرا توانسته بودند حجم اینگونه سیستم ها را نصف و قیمت شان را یک دهم کنند. نسل پنجم: در این نسل به سازگاری بیشتر کامپیوتر ها توجه شد.اضافه کردن قابلیت های پیشرفته صوتی و تصویری، افزودن امکانات ارتباطی چند جهته (Multi End) و افزایش صعودی قدرت پردازش و ذخیره سازی از جمله این اقدامات بود. استفاده از CPU بعنوان واحد پردازش خود باعث تشویق دیگر سازندگان برای وارد شدن به دور رقابتی بود که در آن افزایش سرعت و امکانات حرف اول را می زد.  فصل اول - معرفی طرح 1-2-مشخصات محصول  1-1-2- نام و کاربرد محصول:  ایجاد و طراحی  و پیاده سازی یک مرکز اینترنت با خدمات متنوع اینترنتی و رایانه ای   4-1-2-تشریح مختصر فرایند  پیاده سازی یک کافی نت  آدرس و مشخصات شرکت :     تاریخچه کافی نت و اینترنت : اتحاد جماهیر شوروی آن زمان موشکی با نام «اسپونیک» (Spotnik) را به فضا می فرستد و نشان می دهد دارای قدرتی است که می‌تواند شبکه های ارتباطی آمریکا را توسط موشک‌های بالستیک و دوربرد خود از بین ببرد. آمریکایی‌ها در پاسخگویی به این اقدام روس‌ها, موسسه پروژه های تحقیقی پیشرفته “ARPA” را به‌وجود آوردند. هدف از تاسیس چنین موسسه ای پژوهش و آزمایش برای پیدا کردن روشی بود که بتوان از طریق خطوط تلفنی, کامپیوترها را به هم مرتبط نمود. به طوری که چندین کاربر بتوانند از یک خط ارتباطی مشترک استفاده کنند. در اصل شبکه‌ای بسازند که در آن داده ها به صورت اتوماتیک بین مبدا و مقصد حتی در صورت از بین رفتن بخشی از مسیرها جابه‌جا و منتقل شوند. در اصل هدف “ARPA” ایجاد یک شبکه اینترنتی نبود و فقط یک اقدام احتیاطی در مقابل حمله احتمالی موشک های اتمی دوربرد بود. هر چند اکثر دانش امروزی ما درباره شبکه به‌طور مستقیم از طرح آرپانت “ARPPA NET” گرفته شده است. شبکه ای که همچون یک تار عنکبوت باشد و هر کامپیوتر ان از مسیرهای مختلف بتواند با همتایان خود ارتباط دااشته باشد واگر اگر یک یا چند کامپیوتر روی شبکه یا پیوند بین انها از کار بیافتاد بقیه باز هم بتوانستند از مسیر های تخریب نشده با هم ارتباط بر قرار کنند. این ماجرا با وجودی که بخشی از حقایق به‌وجود آمدن اینترنت را بیان می‌کند اما نمی‌تواند تمام واقعیات مربوط به آن را تشریح کند. باید بگوییم افراد مختلفی در تشکیل اینترنت سهم داشته اند آقای “Paul Baran” یکی از مهمترین آنهاست. آقای باران که در دوران جنگ سرد زندگی می‌کرد می‌دانست که شبکه سراسری تلفن آمریکا توانایی مقابله با حمله اتمی شوروی سابق را ندارد. مثلا اگر رییس جمهور وقت آمریکا حمله اتمی متقابل را دستور دهد, باید از یک شبکه تلفنی استفاده می‌کرد که قبلا توسط روس‌ها منهدم شده بود. در نتیجه طرح یک سیستم مقاوم در مقابل حمله اتمی روس‌ها ریخته شد.آقای باران (Baran) تشکیل و تکامل اینترنت را به ساخت یک کلیسا تشبیه کرد و معتقد بود, طی سال های اخیر هر کس سنگی به پایه ها و سنگ های قبلی بنا اضافه می کند و انجام هر کاری وابسته به کارهای انجام شده قبلی است. بنابراین نمی توان گفت, کدام بخش از کار مهمترین بخش کار بوده است و در کل پیدایش اینترنت نتیجه کار و تلاش گروه کثیری از دانشمندان است. داستان پیدایش اینترنت با افسانه و واقعیت در هم آمیخته شده است.  در اوایل دهه 60 میلادی آقای باران طی مقالاتی پایه کار اینترنت امروزی را ریخت. اطلاعات و داده‌ها به صورت قطعات و بسته های کوچکتری تقسیم و هر بسته با آدرسی که به آن اختصاص داده می‌شود به مقصد خاص خود فرستاده می‌شود. به این ترتیب بسته‌ها مانند نامه‌های پستی می توانند از هر مسیری به مقصد برسند. زیرا آنها شامل آدرس فرستنده و گیرنده هستند و در مقصد بسته‌ها مجددا یکپارچه می‌شوند و به صورت یک اطلاعات کامل درمی‌آیند.   آقای باران (Baran) طی مقالاتی اینچنینی ساختمان و ساختار اینترنت را پیش‌گویی کرد. او از کار سلول های مغزی انسان به عنوان الگو استفاده کرد, او معتقد بود: وقتی سلول‌های مغزی از بین بروند, شبکه عصبی از آنها دیگر استفاده نمی کند و مسیر دیگری را در مغز انتخاب می‌کند. از دیدگاه وی این امکان وجود دارد که شبکه‌ای با تعداد زیادی اتصالات برای تکرار ایجاد شوند تا در صورت نابودی بخشی از آن, همچنان به صورت مجموعه ای به هم پیوسته کار کند. تا نیمه دهه 60 میلادی کسی به نظرات او توجه‌ای نکرد. تا اینکه در سال 1965 نیروی هوایی آمریکا و«آزمایشگاه های بل» به نظرات او علاقه‌مند شدند و پنتاگون با سرمایه‌گذاری در طراحی و ساخت شبکه ای براساس نظریات او موافقت کرد.   ولی آقای باران (Baran) بنابر دلایلی حاضر با همکاری با نیروی هوایی آمریکا نشد. در این میان دانشمندی با نام تیلور (Tailon) وارد موسسه آرپا (ARPA) شد. او مستقیما به آقای هرتسفلد رییس موسسه پیشنهاد کرد: (ARPA) آرپا هزینه ایجاد یک شبکه آزمایشی کوچک با حداقل چهار گره را تامین کند که بودجه آن بالغ بر یک میلیون دلار می‌شد. با این پیشنهاد تیلور تجربه ای را آغاز کرد که منجر به پیدایش اینترنت امروزی شد. او موفق شد در سال 1966, دو کامپیوتر را در شرق و غرب آمریکا به هم متصل کند. با این اتصال انقلابی در نحوه صدور اطلاعات در دنیای ارتباطات رخ داد که نتیجه آن را امروز همگی شاهد هستیم. این شبکه به بسته هایی (packet) از داده ها که به وسیله کامپیوتر های مختلف ارسال میشدند اتکا داشت. پس از انکه ازمایشها سودمندی انرا مشخص کردند سایر بخش های دولتی و دانشگاهها پژوهشی تمایل خود را به وصل شدن به ان اعلام کردند . ارتباطات الکترونیکی به صورت روشی موثر برای دانشمندان و دیگران به منظور استفاده مشترک از داده ها در امد. در همان زمان که ARPAnet در حال رشد بود تعدادی شبکه پوشش محلی (LAN) در نقاط مختلف امریکا به وجود امد. مدیران LAN ها نیز به وصل کردن کامپیوتر های شبکه های خود به شبکه های بزرگتر اقدام کردند . پروتوکل اینترنت ARPAnet IP زبان استاندارد حکمفرما برای برقراری ارتباط کامپیوتر های شبکه های مختلف به یکدیگر شد.تاریخ تولد اینترنت به طور رسمی اول سپتامبر 1969 اعلام شده است. زیرا که اولین “IMP” در دانشگاه “UCLA” واقع در سانتاباربارا در این تاریخ بارگذاری شده است.