انفارکتوس میوکارد (Myocardiyal Infarction )
اندوخته‌های زمین
به شکل های زیر توجه کنید. در ساختن هر یک از آن ها، از چه موادی استفاده شده است؟ آیا همه‌ی این مواد در طبیعت یافت می‌شوند؟
گاهی اوقات چینها بصورت تاقدیس گنبدی شکل و ناودیس کاسه
مانند هستند.
در این نوع چینها در تاقدیس شیب لایه ها از هم دور شده
و در ناودیس شیب لایه ها بسمت هم می باشد.مانند اشکال
( 5و6).
انواع حریق و روش خاموش کردن آنها
حریق مایعات
بخار حاصل از مابعات آتش زا(که در اثر حرارت و یا خودبخود حاصل میگردد) باعث حریق می شود و روش خاموش کردن آن عبارتند از:
فوم :
فوم مانع رسیدن اکسیژن به حریق شده و بعنوان یک خفه کننده(SMOTHERING) عمل میکند و چون سبک تر از مایعات قابل سوختن می باشد روی سطح مایعات قرار گرفته و مانع رسیدن اکسیژن به مایعات قابل سوختن می گردد. فوم مؤثرترین خاموش کننده مایعات آتش زا مثل روغن وسوخت محسوب می شود.
شن و ماسه:
برای آتش های کوچک بمنظور جلوگیری از رسیدن هوا به آتش می توان از شن و ماسه استفاده نمود این نوع(AGENT) هم اکنون بندرت در کشتیها مورد استفاده قرار می گیرد.
حریق جامدات
حریق چوب، کاغذ و سایر مواد مشابه را میتوان بوسیله آب خاموش نمود. پودر خشک نیز بعنوان “INHIBITOR” می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
آتش سوزی وسائل برقی
وسائل برقی و الکترونیکی گاه بعلت کارکرد زیاد و اکثراٌ بدلیل نواقص و اتصاللی آتش میگیرند و برای خاموش کردن این نوع آتش از گازCO2 یا پودر خشک استفاده میشود. در صورتیکه برق وسیله برقی قطع شود میتوان با آب نیز حریق مربوطه را خاموش کرد ولی در اینصورت احتمال وارد شدن صدمات عمده به دستگاه برقی زیاد است.
سیستم های کشف و اعلام حریق(FIRE ALARM SYSTEM)
کشتی ها برابر مقررات معمولاٌ مجهز به سیستم اعلام حریق می باشند بخشهای عمده سیستم ها بشرح زیر می باشند.
افغانستان کشوری است در آسیای میانه، پایتخت آن شهر کابل است.
واژهٔ افغانستان به عنوان نام یک کشور در سال ۱۹۲۳ و در قانون اساسی امان‌الله شاه به تصویب رسید واژهٔ افغان که هم‌معنی قوم پشتون بوده‌است در سال ۱۹۶۴ و در قانون اساسی تصویبی محمد ظاهرشاه با تعریفی جدید و به معنی همهٔ افراد شهروند کشور افغانستان به‌کار رفت. با این حال هنوز اکثریت فارسی‌زبانان افغانستان واژهٔ افغان را به معنی مردم پشتون به کار می‌برند
سرزمین افغانستان در طول تاریخ گلوگاه تهاجم به هند بوده است جنگجویان بسیاری چون «اسکندر مقدونی»«چنگیز خان» و «تیمور گورکانی» از پیچ و خم کوه‌ها و دره‌های این کشورخود را به هندوستان رسانده‌اند. علاوه بر این تا قبل از کشف راههای آبی در قرون جدید و سپس توسعه راههای هوایی، خط مسیر بازرگانی شرق و غرب، راه ابریشم از دشت شمال این کشور عبور می‌کرد که محل عبور کاروان‌های جاده ابریشم از این سرزمین بوده که عموماً از طریق قندهار به هند و
از طریق بلخ به چین می‌رفت. پس از کشف راههای آبی و سپس توسعه راههای هوایی، افغانستان مانند سایر سرزمین‌های آسیای میانه
تبدیل به منطقه‌ای محصور شد.