مقدمه
ما همیشه در حال یادگیری هستیم ونه تنها مهارتی جدید یا موضوعی درسی را می آموزیم که رشد هیجانی، تعامل اجتماعی، وحتی رشد شخصیت هم با یادگیری حاصل میشود.
از چه چیزی بترسیم، به چه کسی عشق بورزیم، چگونه مؤدب باشیم- چگونه صمیمی باشیم همه را می آموزیم- حال که فهمیدیم یادگیری چنین نقش گسترده وعمیقی در زندگی ما دارد شگفت انگیز نخواهد بود اگردریابیم که بسیاری از آن موارد را بیشتر بحث کرده ایم با این حال یادگیری رابه شکل منسجمتری تحلیل می کنیم.
( زمینه روانشناسی هیلگارد جلد اول فصل 7 صفحه 198)
تعریف یادگیری: یادگیری را میتوان تغییر تقریباً دائمی رفتار که در نتیجه تمرین به وجود آمده است تعریف کرد.
نکته: آن تغییر های رفتاری که ناشی از بلوغ وپختگی است« نه تمرین» یا بر اثر شرایط واوضاع موقت سازواره پیدا شده است « نظیر خستگی یا حالات ناشی از مصرف دارو» در شمار یادگیری نمی آیند.
تعریف یادگیری: تغییر کم و بیش دائمی رفتاردر نتیجه تجربه را یادگیری می گویند.
با این تعاریف می توان تصور که با انواع یادگیری در زندگی مواجه خواهیم بود.
به این دلیل که فرد از زمان تولد تا سالمندی تجارب مختلفی در حوزه های مختلف کسب می کند. تلاش های مکور برای راه رفتن – سخن گفتن- غذا خوردن- ارتباط با همسالان- و. . . نمونه هایی از یادگیری هایی هستند که فرد در طول زندگی خود به شیوه های مختلفی آنها را یاد می گیرد نظریه پردازان مختلف انواع مختلف یادگیری را معرفی کرده اند.
انواع مختلف یادگیری
1- یادگیری کلامی:
یادگیری کلامی نوعی از یادگیری است که زمانی حاصل میشود که محتوای آموخته شده بوسیله فرد شامل واژه ها، هجاهای بی معنی، یا مفاهیم میشود.
زمانیکه دانش آموزی سعی می کند زبان جدیدی را یاد بگیرد وشروع می کند به یادگیری کلمات و لغات، درواقع از یادگیری کلامی بهره می برد. همچنین دانش آموزی که سعی می کند بخشی از کتاب زیست شناسی را یاد بگیرد، مثل اصطلاحات و مفاهیم مربوطه که در آن بخش ارائه شده است در واقع از یادگیری کلامی استفاده کرده است.
یادگیری کلامی در مقابل یادگیری حرکتی قراردارد وهر چند فرض میشود که یادگیری کلامی از لحاظ وشناختی در سطح بالاتری قراردارد. این مسأله یادگیری کلامی را در مقامی ممتازتر از یادگیری حرکتی قرار نمی دهد. ابزاری که برای بررسی یادگیری کلامی مورد استفاده فراوان وسودمند قرار گرفته است. لیست مربوط به هجاهای بی معنی بوده است.دراین نوع از آزمایشات فهرستی از هجاهای بی معنی را به آزمودنیها می دادند یا برایشان می خواندندودر فواصل زمانی معینی از آنها می خواستند هجاهای خوانده شده را یاد آوری کنند. میزان مواد یادآوری شده، معرف میزان یادگیری کلامی فرد بوده است.
2- یادگیری حرکتی:
یادگیری حرکتی نوعی از یادگیری است وزمانی حاصل میشود که محتوای آموخته شده بوسیله فرد شامل مهارتهای حرکتی است. به عبارتی زمانیکه فرد تلاش میکند سلسله ای از حرکات را یاد بگیرد تا بتواند مهارتی رابه صورت مناسبی انجام دهد از یادگیری حرکتی استفاده کرده است. یادگیری شنا کردن – پرتاب کردن توپ- دوچرخه سواری و . . . نمونه ای از یادگیری های حرکتی هستند. یادگیری حرکتی میتواند طیغی از یادگیری حرکتی را شامل شود.
برخی از این یادگیری ساده وسطحی تر هستند. مثل پرتاب یک توپ- برخی پیچیدگی بیشتری دارند. مثل شنا کردن وبرخی از پیچیدگی وخلافت خیلی بالایی برخوردار هستندمثل نواختن یک ساز مانند ویولون که مستلزم یادگیری حرکتی به مقدار زیاد است.
تمرین در این نوع یادگیری اهمیت فوق العاده ای دارد. هرچه میزان تمرین فرد در این نوع حرکات بیشتر باشد مهارت او عمیق خواهد بود.
3- یادگیری مشاهده ای:
یادگیری مشاهده ای : عبارتند از یادگیری که از طریق آن موجود زنده ای از رفتار موجود زنده دیگر تقلید می کند. سر مشق می گیرد یا ادای آن را در می آورد.
به این نوع یادگیری سرمشق گیری ویادگیری اجتماعی نیز می گویند. کودکی را تصور کنید که رفتارهای ما در هنگام آشپزی یا کار خانه داری مشاهده می کند.
مدتی بعد در بازیهای خود همان کارهایی را که از مادر در خود مشاهده کرده انجام می دهد بیشتر یادگیری های کودکان مشاهده ای است.
در واقع آنها بطور مرتب در تقلید از رفتارها وحرکاتی هستند که مشاهده می کنند.
آلبرت بندورا روانشناس وهمکارانش نقش بسیار عمده ای در تثبیت مفهوم یادگیری مشاهده داشته اند. آنان در یک مجموعه از آزمایشهای خود به نحو متقاعد کننده ای اثبات کردند که کودکان گاهی از رفتار پرخاشگرانه یک سرمشق بزرگسالان تقلید می کنند. این مسیر تحقیق موجب شده است که نگرانی در مورد تأخیر تماشای رفتار پرخاشگرانه بزرگسالان سرمشق در تلویزیون بر اعمال کودکان مورد توجه قرارگیرد.
4- یادگیری اجتنابی:
یادگیری اجتنابی زمانی اتفاق می افتد که یک موجود زنده این توانایی را پیدا می کند که با استفاده از نشانه یا علامتی خاصی از تماس با محرکی زیان آور اجتناب کند. به عبارتی فرد سعی می کند از موقعیتهایی که برایش آزار دهنده هستند اجتناب و دوری کند. تصور کنید که کودکی یکبار با دست زدن به یک بخاری دست خود را می سوزاند واز آن پس از نزدیک شدن به بخاری خودداری می کند. این کار کودک نشانه ای از یادگیری اجتنابی است. این نوع یادگیری در بررسی علل مربوط کودک نشانه ای از یادگیری اجتنابی است. این نوع یادگیری در بررسی علل مربوط به برخی روان رنجوریها مثل انواع اضطراب مورد توجه است.
به عنوان مثال: خوبی اجتماعی که نوعی ترس واضطراب مربوط به قرار گرفتن در محیطهای شلوغ وگروههاست، با یادگیری اجتنابی ارتباط دارد.
شامل 55 صفحه word
دانلود تحقیق یادگیری
