فایلکو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

فایلکو

مرجع دانلود فایل ,تحقیق , پروژه , پایان نامه , فایل فلش گوشی

تحقیق در مورد تاریخچه فرش

اختصاصی از فایلکو تحقیق در مورد تاریخچه فرش دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد تاریخچه فرش


تحقیق در مورد تاریخچه فرش

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه29

 

فهرست مطالب

 

یک قرن طراحی فرش ایرانی

فرش ترکمن ؛ اوج هنر و هویت زنان کرانه خزر

نقوش فرش ترکمنی حفظی بافت است

قدیمی ترین فرش جهان

بزرگترین فرش دنیا

مشخصات فنی فرش سلطان قابوس

طرح های قالی

طرح های شکسته و گردان قالی طرح های شکسته: (روستایی یا هندسی) طرح های گردان: (شهری یا منحنی)

جانها به قدوم ملک العرش نهادیم

ما دیده و دل در گرو فرش نهادیم

 نقشی شود و بر زبر فرش در آید

هر نکته به ما از طرف عرش برآید

تاریخچه فرش

 

 

فرش ایران دارای تاریخی بسیار طولانی است، در ایران از دیرباز بافتن انواع فرش متداول بوده و انگیزه ای اجدادی داشته است. به نوشته مورخان، جهانگردان، جنگجویان و آثار مکشوفه از گذشتگان گویای آن است که فرشبافی به صورت هنری دستی ، مردمی ، روستایی و عشایری در ایران سابقه بس دراز دارد.

 

پروفسور «رودنکو» کاشف «فرش پازیریک» معتقد است که قالی مذکور  کار مردم ماد یا پارس و پارت (خراسان بزرگ) است. توجه به نقش های مشابه و هم زمان این فرش در ستون های تخت جمشید نیز این نظریه را تایید می نماید. آثار دیگری از جمله نقاشیهای برخی هنرمندان قرون وسطی حاوی نقش قالیهایی است که گفته اند بافت ایران بوده است . برخی مورخان در مورد حمله رومیان به ایران و غارت دستگرد قالی را از جمله غنایمی که در این غارت به دست آورده شده، قید نموده اند و نیز منابع یونانی از قالیهای زربفت ایران یاد کرده اند. «فرش بهارستان» با آن همه هنرمندی که به تأیید روایات مختلف، دربافت آن به کار رفته بوده اگر چه گاه در تعریف از آن راه اغراق پیموده شده اما خود نشانگر پیشرفت صنعت فرشبافی و صنایع جنبی از جمله طراحی و رنگرزی در ایران قدیم می باشد. فرش به عنوان نمودی از فکر و اندیشه بشری و متاثر از حس نوجویی او در طول تاریخ خود با نشیب و فرازهایی روبرو بوده که گاه با فراغت فکری هنرمندان و محیط مناسبی که برای رشد و شکوفایی هنر ایشان ایجاد گردیده به حد اعلای خود رسیده و گاه صدماتی که بر اثر مصائب طبیعی و

 


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد تاریخچه فرش

تحقیق در مورد تاریخ فرش و فرشبافی

اختصاصی از فایلکو تحقیق در مورد تاریخ فرش و فرشبافی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد تاریخ فرش و فرشبافی


تحقیق در مورد تاریخ فرش و فرشبافی

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه54

 

فهرست مطالب

 

 

1- عهد مفرغ (1500 تا 2500 سال پیش از میلاد مسیح)

2- دوره هخامنشیان (321 ق.م 559 ق.م)

فصل اول سیمای کلی از تاریخ فرش و فرشبافی در ایران و جهان

فرش ایران و بحث در خصوص تاریخ آن همواره یکی از مهمترین مسایل مورد علاقه شرق شناسان اعم از ایرانی و غیرایرانی بوده است.اما از آنجاییکه اغلب مطالعات انجام شده دراین خصوص فاقد بنیاد علمی و به تعبیر دیگر از مبنای صحیح برخودار نیست. در اغلب موارد با نتایج سراسر اشتباه و حتی مغرضانه همراه بوده است. علاقه به تحقیق در مورد قالی ایرانی و سوابق تاریخی آن بیش از یکصد سال است که توجه محققان غربی را به خود معطوف داشته، اما از آنجاییکه توجه به هنر دیرینه ی شرق در بسیاری موارد با اهداف غیر باستانشناختی همراه بوده، کوشیده اند که در بسیاری موارد از جمله تاریخ، تاریخ فرش بافی ایران را سراسر مخدوش ساخته، با برخی تصاویر غلط و استنتاجات شتابزده آنرا به هنر ترک و قبایل آسیای مرکزی مرتبط نمایند که به آن خواهیم پرداخت. به گفته دکتر سیروس پرهام ‌:

‹‹ هنرهایی مانند قالیبافی که اختصاص به منطقه خاور نزدیک و خاورمیانه و به ویژه ایران و قفقاز و ترکمنستان و آسیای صغیر و افغانستان داشت، از همان ابتدا برای هنرشناسان غربی معمایی آزاردهنده بود، چون نه به یونان و رم و تمدن و فرهنگ باختری می چسبید، نه به مسیحیت و نه می توانست دستاورد یا دستآموز مستعمره نشینان باشد. اما دیری نگذشت که از برکت ‹درایت›! تنی چند از باستانشناسان و هنرشناسان امپراتوری پروس، راه حل معما کشف شد و قالیبافی هنر و صنعتی قلمداد شد که در جوار و در پناه مغرب زمین و مسیحیت رشد کرده و اعتلا یافته است. آسیای صغیر که چه در دوران امپراتوری رم شرقی و چه در جنگهای صلیبی و عصر تمدن بیزانس همراه با اروپا رابطه نزدیک داشته و نیز قفقاز که به اروپا و مسیحیت نزدیک بود، عرصه اعتلای فرشبافی به شمار آمدند. خاصه آنکه در آثار نقاشان اروپای قرون پانزدهم و شانزدهم مسیحی هر چه فرش بود از آناتولی و قفقاز بود و نمونه های بازمانده از فرشبافی سده های سیزدهم و چهاردهم مسیحی نیز از قفقاز و آسیای صغیر و هیچ نمونه ی ماقبل صفوی که به تحقیق بافت ایران باشد در دست نبود. در آن زمان هنوز قالی پازیریک نیز کشف نشده بود و تصور می رفت که قالیبافی دارای عمری هزار ساله  و رواج آن در ایران نیز مرهون شاهان صفوی است. با اوج  گرفتن نهضت پان تورکیسم در دهه دوم قرن بیستم و گسترده شدن


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد تاریخ فرش و فرشبافی

تحقیق در مورد تاریخچه فرش یزد

اختصاصی از فایلکو تحقیق در مورد تاریخچه فرش یزد دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق در مورد تاریخچه فرش یزد


تحقیق در مورد تاریخچه فرش یزد

لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

  

تعداد صفحه10

 

 

تاریخچه فرش یزد

 

 طرح های رایج

 

ساختار

 

یزد در حاشیه جنوبی دشت کویر واقع شده و کوههای متعددی اطراف آن را فرا گرفته اند. آب و هوای آن خشک و باران سالیانه اش اندک است. شاید یکی از علل رواج قالیبافی در آن منطقه، شرایط خاص آب و هوایی باشد. از قدیم الایام مردم ساکن در آن ناحیه، علاقمندی خود را به صنایع دستی و بویژه قالیبافی نشان داده اند

 

جوزافاباربارو جهانگرد ونیزی که در عهد اوزون حسن به ایران سفر کرده درباره یزد چنین می نوسید

 

... مردم همه به نساجی و بافتن پارچه های گوناگون ابریشمین مشغول اند و ... یزدیان با کار و کوشش خود مقدار زیادی از این پارچه ها را به هند، ایران، جغتای، چین و ماچین، بخشی از ختا، روسیه و ترکستان صادر می کنند... پارچه بافی که نوع دستی آن را شعربافی می نامند از دیر باز در این منطقه و بین بیشتر خانواده ها رواج داشته و بافتن قالی نیز طی یک قرن گذشته به صورت همگانی متداول گردیده است. به گونه ای که ذکر گردید صنایع دستی بویژه پارچه بافی و قالیبافی از اشتغالات عمده اهالی یزد است

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

از قدیم الایام مردم ساکن دراین ناحیه، علاقمندی خود را به صنایع دستی و بویژه قالیبافی نشان داده اند.

 

"جوزافاباربارو" جهانگرد ونیزی که در عهد "اوزون حسن" به ایران سفر کرده درباره یزد چنین گفته است که "مردم همه به نساجی و بافتن پارچه های گوناگون ابریشمیی مشغول اند و محصولات خود را به هند، ایران،

ب

 

 


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق در مورد تاریخچه فرش یزد

تحقیق بررسی و تدوین ویژگیهای کیفی ابریشم مورد استفاده در فرش دستباف

اختصاصی از فایلکو تحقیق بررسی و تدوین ویژگیهای کیفی ابریشم مورد استفاده در فرش دستباف دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق بررسی و تدوین ویژگیهای کیفی ابریشم مورد استفاده در فرش دستباف


تحقیق بررسی و تدوین ویژگیهای  کیفی ابریشم مورد استفاده در فرش دستباف

فرمت فایل: word

تعداد صفحه:105

موسسه آموزش عالی جهاددانشگاهی استان یزد

دانشکده هنر و معماری اردکان

عنوان پروژه:

بررسی و تدوین ویژگیهای

کیفی ابریشم مورد استفاده در فرش دستباف

فهرست

چکیده   ۳
فصل اول
سابقه نوغانداری در کشورهای آسیا   ۶
فصل دوم
سابقه نوغانداری در ایران از دوره هخامنشی تا کنون   ۱۰
فصل سوم
نحوه پرورش کرم ابریشم    ۱۶
تفریخ تخم نوغان   ۱۷
مرحله پروش لارو. حرارت و رطوبت،دما،تغذیه،تمیز کردن بستر   ۱۹
مرحله تنیدن پیله   ۲۱
برداشت پیله   ۲۲
فصل چهارم
طبقه انواع نژاد بر اساس مناطق تجاری و بومی   ۲۵
فصل پنجم
چرخه تولید تخم نوغان   ۳۲
فصل ششم
بیماریها و آفات کرم ابریشم   ۳۵
فصل هفتم
واریته های توتهای مختلف   ۳۹
فصل هشتم
فرآوری پیله (ماده اولیه صنعت ابریشم)   ۴۴
فصل نهم
بررسی ویژگیهای کیفی ابریشم   ۵۲
ابریشم پرز   ۵۲
ابریشم چله   ۵۳
صمغ گیری ابریشم با مواد گوناگون   ۵۴
صمغ زدایی در ایران   ۷۸
فصل دهم
تصاویر   ۸۰
فصل یازدهم
نتیجه گیری   ۹۸
منابع و ماخذ   ۱۰۳

منابع و ماخذ:

نعمت نژاد ، بهرام – پرورش کرم ابریشم و مسایل مهم آزمایشگاهی – ناشر دانشگاه امام رضا (ع) – سال انتشار ۱۳۷۶

شبیریان– علی محمد – پرورش کرم ابریشم – سال انتشار ۱۳۷۳- ناشر شرکت‌سهامی‌کرم ابریشم ایران

شبیریان – علی محمد – تولید تخم نوغان – سال ا نتشار ۱۳۷۳- ناشر شرکت‌سهامی‌کرم ابریشم ایران

اصلانی – عزیز – کرم ابریشم و بیماریهای آن – سال انتشار ۱۳۷۵- ناشر  جهاد دانشگاهی دانشگاه تهران

خمامی زاده – جعفر– صنعت نوغان در ایران – سال انتشار ۱۳۷۲- ناشر موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی .

وزارت کشاورزی – صندوق مطالعاتی توسعه نوغانداری و صنایع ابریشم درایران – ( پیشینه و اهمیت اقتصادی و اجتماعی نوغانداران و صنایع ابریشم ) سال انتشار ۱۳۶۹- ناشر وزارت کشاورزی

وزارت کشاورزی – بررسی خصوصیات گونه  توت وایجاد توتستان – سال انتشار ۱۳۶۹- ناشر وزارت کشاورزی

وزارت کشاورزی – بررسی خصوصیات کرم ا بریشم و نحوه پرورش آن – سال انتشار ۱۳۶۹ – ناشر وزارت کشاورزی

وزارت کشاورزی – بررسی صنایع  ابریشم و شناخت ویژگی های آن _ سال انتشار ۱۳۶۹- ناشر وزارت کشاورزی

دکتر گالراجانی – فرآیند شیمیایی ابریشم – سال انتشار ۱۳۶۹- نشر دهلی نو

چکیده :

ابریشم واژه ای است که جلال و زیبایی را در ذهن تداعی می کند ، ابریشم و بریشم ، حریر ، قز، افریشم و فریشم نیز گفته اند .  در فرهنگ معین  : ابریشم ، ماده ای است که کرم مخصوصی به نام

 ( کرم پیله ) ترشح می کند و با آن لانه ای بیضی شکل برای خود می سازد ، یا رشته تارهایی از تارهای پیله که برای دوختن و بافتن از آن استفاده می شود . در فرهنگ عمید : ابریشم ماده ای است که کرم ابریشم از غده های خود به شکل نخ بسیار نازک ترشح می کند و با آن لانه ای بیضی شکل می سازد که پیله نام دارد ، پیله ها را با بخار آب نرم می کنند تا سررشته ها پیدا شود ، آن گاه رشته ها را به هم تاب می دهند تا به ضخامت معّین برسد . بنا به افسانه ای که قدمت ۴۶۰۰ ساله دارد، یکی از ملکه های چین به نام سی لین شی ضمن گردش درجنگل  متوجه تارهای نازکی شد که به دور شاخ و برگهای درختان توت تنیده شده بود. او با جمع آوری و ریسیدن تارها و بافتن آنها پارچه های نازک و لطیفی تهیه کرد و همین سبب شد تا در حدود سه هزار سال تولید و پارچه آن در انحصار چینی ها باشد و اگر کسی این را فاش می کرد با مجازات مرگ روبرو می شد . با وجود چنین سیاست سخت گیرانه در سال ۴۱۹ بعد از میلادیک شاهزاده خانم با فرمانروای کشور ختن (ترکستان خاوری امروز ) ازدواج کرد ، وی چون علاقه زیادی به شوهرش داشت بی آنکه از مجازات  مرگ بهراسد مقداری تخم نوغان در گیسوی خود پنهان و به شوهرش تقدیم کرد و به این ترتیب در سرزمین ختن کرم ابریشم متداول شد .بعدها به دلیل طوایف هون ، اهالی ختن ناگزیر به ترک وطن شدند و شماری نیز به ژاپن و برخی به مغولستان و کوه ها مهاجرت کردند . در نتیجه پرورش کرم ابریشم در کشورهای یاد شده آغاز شد و چون ابریشم بسیار گرانبها و  پرارزش بود ، در سال ۵۵۲ میلادی دو مبلّغ مذهبی که برای اشاعه مسیحیت در نواحی مورد اشاره اقامت گزیده بودند هنگام بازگشت در میان عصای توخالی خود مقداری تخم نوغان پنهان کردند و از طریق ترکستان و ایران به قسطنطنیه رساندند . کسانی که ورود ابریشم را مرتبط با جاده ابریشم می دانند ، معتقدند ابریشم در حدود ۳۳۰ سال پیش از میلاد از چین به ایران راه یافته و تا مدتی بعد از ظهور اسلام رواج  داشته است . در حقیقت این پدیده اتفاقی به تدریج پایه گذار صنعت پرورش تهیه ابریشم در جهان شد و در حال حاضر بیش از ۳۵ کشور جهان در تولید ابریشم مشارکت دارند .

 

سابقه نوغانداری د رکشورهای آسیا

قاره آسیا دارای قدمت چندین هزار ساله در تولید ابریشم بوده و د رخاور دور کشورهای چین ، ژاپن ، هند و کره پیشرو تولید این محصول در جهان می باشند . در حال حاضر ۹۲ درصد از کل ابریشم جهان در قاره آسیا تولید می شود .

سابقه تولید ابریشم در چین

یافته ها  چنین نشان می دهد که چین سرزمین مادری ابریشم می باشد و بر اساس اسناد تاریخی حدود ۴۶۰۰ سال است که به تولید ابریشم اشتغال دارد . از نظر تاریخی ، مهمترین دوره تولید ابریشم در چین ۱۹۲۰ و ۱۹۴۰ بوده است . در آن زمان حدود ۲۰۰۰۰ تن ابریشم در این کشور تولید و کل صادرات آن حدود ۹۰۰۰ تن بوده است . کیفیت محصولات ابریشمی چین با مدرنیزه کردن مدیریت تجاری و تقویت کنترل کیفی رو به افزایش می باشد . از سال ۱۹۸۰ که کاربرد علوم و تکنولوژی در چین به سرعت پیشرفت نمود  انتقال تکنیک به واحدهای بزرگ تولید ابریشم فزونی گرفت و هم اکنون این واحدها کوشش می کنند که هر چه سریع تر با وضعیت و شرایط جدید تطبیق پیدا کرده و نخ های ابریشمی مرغوب تری تولید نمایند . کل صادرات ابریشم چین درسال ۱۹۸۶ حدود ۱۳/۱ میلیارد دلار بود ه که سهم ابریشم خام ، نخهای ابریشمی و پوشاک ابریشمی هر یک ۳۳% محاسبه شده است . بعضی از فرآورده ها بر عرضه فزونی دارد . مردم چین  نسبت دیرینه ای در پوشیدن البسه ابریشم دارند و برای اقلیتی فرآوردهای ابریشمین جزو ضروریات روزانه قرار دارد .

سابقه تولید ابریشم در ژاپن

ژاپن کشور بزرگ تولید کننده پیله و ابریشم خام و یکی از مصرف کنندگان وصادرکنندگان عمده ابریشم می باشد . نوغانداری از قرن چهارم میلادی به بعد با آغاز تبادل اقتصادی و فرهنگی با کشورهای چین و کره به ژاپن راه یافت . در فاصله طولانی بین قرون ۸ تا ۱۲ میلادی پوشیدن لباس ابریشمی در بین افراد طبقات ژاپن گسترش یافت و موجب بروز رقابتهایی نیز گردید . گسترش مصرف و افزایش تقاضای پارچه های ابریشمی موجب گردید از تولید ابریشم حمایت به عمل آید و همین امر موجب رواج و رونق چشم گیر این صنعت گردید . بر اساس آ مار انجمن ابریشم ژاپن ، مصرف این کشور در سال ۲۰۰۰ کمتر از ۶۰۰ تن بوده است و درحال حاضر وارد کننده عمده محصولات ابریشمی به شمار می آید .

سابقه و تولید ابریشم در کره :

نوغانداری در کره دارای پیشینه طولانی است که شامل تمام مراحل تولید ، ابریشم کشی و عمل آ‌وری ابریشم می باشد . سابقه استفاده از روشهای علمی و تکنیک های نوین پرورش کرم ابریشم در این کشور به دهه ۱۹۶۰ بر می گردد که  تغییرات قابل ملاحظه ای در ساختار این فعالیت به وجود آورد . از آغاز دهه ۱۹۶۰ تا نیمه دهه ۱۹۷۰ صنعت نوغانداری این کشور از رشد قابل ملاحظه ای برخوردار گردیده محور اصلی آن تولید و صادرات ابریشم خام بوده است . تولید ابریشم خام در سال ۱۹۹۶ برابر ۱۴۶ تن بود و در سال ۱۹۹۹ به ۵۰ تن کاهش یافت . کمبود عرضه داخلی ابریشم  خام و نخ ابریشمی باعث شده است پردازشگران ابریشم در این کشور به جستجوی عرضه کنندگان بالقوه جدید این محصولات بر آیند . صنعت پردازش ابریشم کره با شتاب زیادی در حال پیشرفت است طی سالهای اخیر  ، به ویژه درسال ۱۹۹۹ صنعت پردازش کرم ابریشم کره دارای ۱۸ درصد سهم بازار جهانی پارچه بوده است . این صادرات حدود ۲/۱۳۸ میلیون دلار بوده است . آمار کمیسیون تجاری این کشور نشان دهنده آن است که  جمهوری  کره دارای ۱۱ درصد سهم بازار پارچه های ابریشمی آمریکا در سال ۱۹۹۹ بوده است که ارزش آن (۲۸۶ تن) حد ود ۳/۲۷ میلیون دلار بود . صنعت ابریشم کنونی کره شامل واحدهای تولید نسبتاً بزرگی است که در نتیجه وضعیتی به وجود آمده است که درآن ، حداقل سفارش برای هر کدام از اقلام ابریشمی  ، به مراتب بزرگ تر از مقادیر مشابه در کشورهای رقیب می باشد . کره برای رفع نیازمندیهای صنعت پردازش ابریشم خود ، اقدام به وارد کردن ابریشم می نماید که برای تولید پارچه های ابریشمی به کار برده می شود . تامین کننده اصلی پارچه های ابریشمی بافته شده کره عبارتند از چین ، هنگ کنگ و ایتالیا .

پردازشگران ابریشم این کشور  همیشه چشم انتظار منابع تامین کننده اضافی مواد خام هستند . کره در سال ۲۰۰۰ حدود ۱۷۰۰ تن ابریشم خام وارد نمود ه  است . در همین سال صادرات کالاهای ابریشمی به ۲۱۰۰ تن می رسد .

سابقه تولید ابریشم در هند

به عقیده مورخین غربی صنعت ابریشم توسط  ختان ۲۴۰ سال قبل از میلاد مسیح از طریق جا ده ابریشم از چین به هند آورده است . در مورد مبدأ ابریشم هند کرسله در کتا ب «زراعت و پرورش کرم ابریشم » چین اظهار نمود که در هند ابریشم های وحشی موگا ، اری و تازار مدتهای طولانی تولید می شود . ولی هیچ  اشاره صریحی به ابریشم در متون تاریخی هند نگردیده است . صنعت ابریشم در طی دوران مغولها رونق زیادی داشت . کمپانی هند شرقی به این دلیل که ابریشم خام مورد نیاز بافندگی انگلستان را از تولیدات ابریشم هندوستان تهیه می کرد ، به رونق صنعت ابریشم کمک نمود .

در سال ۱۸۵۴ که بیماری پبرین تولید ابریشم را در فرانسه و ایتالیا ازبین برد . و آنها ابریشم مورد نیاز خود را از هندوستان تهیه می کردند که باعث ترقی آن کشور شد . امروزه در هندوستان روشهای جدید پرورش کرم ابریشم و استفاده از نژادهای جدید دونسله توسعه یافته و با استفاده از نژادهای دونسله درتولید هیبریدهای چند نسله ، تحول عمده ای در افزایش عملکرد ابریشم به وجود آورده است .

درحال حاضر حدود ۱۵ درصد کل تولید انواع ابریشم هند به خارج صادر می گردد . آخرین آمار و ارقام مربوطه به امر صاردات ابریشم هند نشان می دهد که­ میزان ارز آوری صادرات ابریشم به نحو رضایت بخشی در حال افزایش است .

 

سابقه نوغانداری و صنایع ابریشم در ایران :

شودزکو معتقد است که قدمت کرم ابریشم در گیلان به زمان بنی اسرائیل می رسد . او انتساب این نظر را به گیلانیها داده و نوشته است که به عقیده گیلانیها این کرمها از جراحت ایوب پیغمبر ، زمانی که مشغول ریاضت بوده خارج شده و از آن برای گیلک ها  باقی مانده اند . به عقیده بسیاری از محققین پرورش تخم نوغان در ایران همزمان با چین شناخته شده و در هر دو کشور قدمتی یکسان داشته است .

برای آشنایی با پیشینه ابریشم باستان باید به سراغ جاده ابریشم رفت ، جاده ای که در دوران رونق خود از جنبه های مذهبی و تجاری هر دو برخوردار بود . در متنی که از طرف سازمان یونسکو درباره جاده ابریشم منتشر شده چنین آورده است که جاده ابریشم مجموعه راههای زمینی ، دریایی بوده‌اند که تمدنهای مختلف را به هم مرتبط می ساختند . با وجودی که پیدایش و آغاز این جاده ها درتاریکی زمان گم می شوند لیکن آثار آنها از دوران قبل از میلاد هنوز به جا مانده است . این  جاده‌ها با پیدایش خود کمک شایانی به پیشرفت تمدن انسانی کرده اند .

تحول ابریشم در دوران هخامنشیان

درتاریخ اساطیر ایرانی آمده است که جمشید روز نوروز به تخت پادشاهی نشست وگرمابه و کشتی ساخت و کرم و قز و ابریشم و انگور در زمان او پیدا شد ولی عملا ً هیچ گونه نشا نه ای که بتوان به کمک آن وضع ابریشم را در زمان هخامنشی بررسی نمود وجود نداشته و تنها می توان آ ثار ابریشم چین را ملاحظه نمود که از راه جاده ابریشم به ایران رسیده و راهی کشورهای غربی می گردد .

تحول ابریشم دردوران اشکانیان

از زمان سقوط هخامنشیان تا آغاز حکومت اشکانیان اطلاعی از وضع ابریشم در دست نیست . درزمان اشکانیان ایران در سرحد خود گمرک خانه هایی داشت که کالاهای صادراتی و وارداتی را در دفاتر ثبت کرده و به وسیله مأموران به مراکز مخصوصی گزارش می کردند . بر اساس این دفاتر مال التجاره ای که در آن زمان به رم می رفت اغلب شامل منسوجات گوناگون ، قالی و قالیچه های ابریشمی  ، پارچه های ابریشمی که از چین می رسید بوده و این پارچه ها مورد علاقه فراوان مردم ثروتمند رم درآن زمان قرارداشت .

تحول ابریشم در دوران ساسانیان :

در زمان ساسانیان پارچه های ابریشمی را با ظرافت و زیبایی خاصی می بافتند . نقش و نگار و لطافت آنها درباریان و اشراف را وادار می کرد تا برای دوخت لباسهای خود از این پارچه ها استفاده کنند ، این پارچه ها به شرق نیز صادر می شد. زمان سلطنت انوشیروان را باید دوران پررونق جاده ابریشم دانست ، در ایران از پارچه های نفیس دوره ساسانی هیچ نشانه ای باقی نمانده ولی در پاره‌ای از کشورها قطعاتی از پارچه های آن زمان نگاهداری می شوند . از طرف دیگر وجود قالی ابریشمی زربفت مرصعی که به بهارستان کسری معروف بوده نشانی از اهمیت صنایع قالی بافی ایران در زمان ساسانیان بوده است . با توجه به یافته ها می توان دوران ساسانی را دوره شکوه صنعت ابریشم در ایران دانست .

تحول ابریشم پس از ساسانیان تا  عصر مغول :

سقوط امپراطوری عظیم ساسانی گرچه تا حدی در روند و سیر طبیعی ابریشم اثر گذاشت ولی ارزش این کالا همچنان مورد توجه بوده و فرمانروایان چون گذشته جاده ابریشم را مد نظر داشتند . در طی قرون به سبب به دست آوردن نژاد تازه ای از کرم ابریشم تا حد زیادی بهبود حاصل نمود و مارکوپولو از بازرگانان ژن که در دریای خزر کشتیرانی می نمود در این باره گفته است : اخیراً بازرگانان ژن مخصوصاً به این ناحیه (گیلان ) می آیند و ابریشم خام گیله را خریداری و صادر می نمایند . در نوشته هایی درمی یابیم که مردم تبریز از راه بازرگانی و بافندگی ابریشم زندگی خود را می گذرانند .

تحول ابریشم از حکومت مغول تا صفویه :

ابریشم در این دوره از صنایع ثروت گرانبها بود . برخی معنقدند که ابریشم در بیشتر مناطق رونق داشته است . ابریشم گیلان ، مازندران ، استرابادی ، دیلمی ، طالشی، ابریشم کناره و مرو شاهجان با توجه به این فهرست می توان دریافت که میزان صادرات ابریشم از شمال ایرا ن و سرزمین های مجاور آن به ایتالیا تا  چه حد از اهمیت برخوردار بوده است .

تحول ابریشم در دوران صفویه :

مردم ایران با داشتن امکانات وسیع و فراوان پرورش کرم ابریشم همه وقت این موقعیت را داشتند که بتوانند فصول معینی را در سال به کار تولید ابریشم اختصاص دهند . روستاهای ایران در نواحی ابریشم خیز کشور ، آماده بودند که با فعالیتی درخور توجه بهترین محصول را بدست آورند . در آن زمان ایران توانسته بود بهترین ابریشم خام را به بازارهای جهان عرضه کند . درزمان سلطنت شاه‌عباس کبیر تولید ابریشم راه پیشرفت  را پیمود . راه یافتن مقدار زیادی از ابریشم ایران به بازارهای خارجی و شهرتی که این کالا بدست آ ورد سبب شد که تقاضاهای بیشتری برای خرید آن عرضه گردد . دوران صفویه عصر پررونق ، شکوفایی ابریشم بوده است .

تحول ابریشم پس از صفویه تا قاجاریه

طبق گزارش  جوناس هانوی محصول ابریشم گیلان در سال ۱۷۴۴ م . یعنی زمان سلطنت نادرشاه افشار در ایران به میزان زیادی بالا رفت که حد اکثر تقاضای این کالا ۱۵ درصد افزایش یافت . با توجه به اطلاعاتی که تا کنون بدست آمده می توان دریافت که اوج شکوفایی محصول ابریشم این دوره باید درسال ۱۶۶۹ م . حدود ۹۰۰/۱ تن باشد که گیلان به تنهایی در این سال ۲۶۰- ۴ تن محصول ابریشم تولید نموده است بعد ها این محصول با کاهش فاحشی روبرو گردید.

 تحول ابریشم درعصر قاجار

دراوایل عصر قاجار ، افزایش قیمت ابریشم در بازارهای اروپا موجب رونق بیشتر تولید ابریشم در ایران گردید  متأسفانه در سالهای بعد دو اتفاق مهم صنعت پرورش کرم ابریشم را مختل ساخت که از تولید ابریشم ایران بی تأثیر نبود . بروز بیماری پبرین این آفت که مانند لکه روغن به سرعت پخش می شد. زمانی که مراکز صنعت نوغان اروپا یکی پس از دیگری در معرض خطر پبرین قرار گرفتند ، پرورش دهندگان ابریشم چون دیگر قادر به تولید تخم سالم نبودند ناگزیر شدند تخم نوغان را از کشورهای دیگر وارد کنند و مقدار زیادی از احتیاجات خود را از ایران تأمین نمایند . عده ای از بازرگانان فرانسه و ایتالیا که برای خرید تخم نوغان به گیلان آمده بودند متذکر شدند که احتمالاً این بیماری از سال ۱۸۵۸ در این سرزمین وجود داشته است ، بدین ترتیب سال به سال پرورش تخم نوغان با مشکلات بیشتری مواجه شد و گیلانی ها ناچار شدند از تخم نوغان ولایات همسایه کمک بگیرند . بنابراین اگر سعی و کوشش دانشمند ارزنده فرانسوی (لویی پاستور ) که عامل این بیماری را در سال۱۸۷۰شناسایی و راه پیشگیری ازآن رابه دنیا اعلام نکرده بود پرورش ابریشم از بین می رفت.

نوغانداری بعد از قاجاریه تا آغاز حکومت اسلامی ایران

صنعت نوغان بعد از قاجاریه با نوساناتی به فعالیت خود ادامه داد . در سال ۱۳۱۴ شمسی به دنبال اقداماتی که به عمل آمد اداره کل نوغان به منظور تولید بهیه پیله و توزیع تخم نوغان و خرید پیله تاسیس گردید . در مرداد ماه ۱۳۱۶ کارخانه حریر بافی  چالوس افتتاح شد . از سال ۱۳۴۰ به بعد تعداد میزان مصرف تخم نوغان و تولید پیله تر رو به افزا یش گذاشته و این افزایش زمانی که نژاد تخم نوغان از نژاد بغدادی به نژاد پلی هیبرید تبدیل شد کاملا ً چشمگیر است . در سالهای قبل از انقلاب به سبب افزایش بی رویه قیمت پیله کمتر نوغانداری حاضر به خرید پیله می شد و نوغانداری با افت روبه رو شد . در سال ۱۳۲۵ کارخانه ابریشم کشی رشت تأسیس شد و قسمتی از فعالیت های کارخانه حریر بافی  چالوس به آنجا منتقل شد . سپس شرکت پیله ور تأسیس شد که بعد از اندکی تعطیل شد .

نوغانداری از آغاز  انقلاب اسلامی ایران تا کنون

با پیروزی انقلاب اسلامی بار دیگر صنعت نوغانداری احیا شد. شرکت  ابریشم ایران همه ساله بر اساس نیاز و با توجه به تولیدات داخلی نسبت به ورود تخم نوغان هیبرید از کشورهای ژاپن و کره جنوبی توزیع آنها بین نوغانداران اقدام می نماید و تخم نوغانهایی نیز در ایران تولید می کند که معمولاً از انواع هیبرید و F می باشند . در حال حاضر نیز مرکز تحقیقات کرم ابریشم درپسی خان رشت جهت اصلاح نژاد کرم ابریشم ، کلیه نیازهای تخم نوغان کشور را تأمین می کند . کارخانه ابریشم کشی صومعه سرا رشت ۳ سال است که به صورت خصوصی فعالیت می کند .


نحوه پرورش کرم ابریشم

کرم ابریشم به منظور تولید پیله پرورش داده می شود و اهداف استفاده از پیله ها ، روش نگهداری کرم ابریشم را مشخص می نماید . از پیله ها جهت ابریشم کشی یا خارج کردن پروانه برا ی تخم‌ریزی استفاده می شود . برای تولید الیاف مناسب از نظر طول ظرافت تار ، توان ابریشم کشی و دستیابی به این اهداف نکات زیر ضروری است :

-        انتخاب تخم نوغان مرغوب

-        ایجاد شرایط محیطی لازم برای رشد و پرورش کرم ابریشم

-        انتخاب برگ توت با کیفیت مناسب

-        پیشگیری و کنترل امراض و آفات

-        نگهداری کرم ابریشم درچهار مرحله می باشد :

 ۱- تفریخ[۱] تخم نوغان                        ۲- مرحله پرورش لارو ابریشم

۳- مرحله تنیدن پیله                       ۴- مرحله برداشت پیله ها

۱- تفریخ تخم نوغان

    برای تکامل رشد تخم نوغان و خارج شدن لارو آنها را در اطاق تفریخ قرار داده و باید در رطوبت و نور و محیط مناسب نگهداری شوند . هدف از تفریخ فقط بیرون آوردن کرم ابریشم از تخم به هر شکل نمی باشد ، بلکه هدف ایجاد شرایط مناسبی است که به وسیله آن تقریباً همه کرمها  به طور همزمان ، یکنواخت و با قدرت کافی از تخمها خارج گردند . زمان مناسب این کار حدود ۱۲-۱۳ روز از زمان خروج تخم نوغانها از سردخانه می باشد . جهت هماهنگی بیشتر در تفریخ تا مرحله قبل از تغییر رنگ کامل تخم نوغان در نور طبیعی ( ۱۸ ساعت نور و ۶ ساعت تاریکی ) قرار گرفته و پس از تغییر رنگ ، تخم نوغانها ۲ روز در تاریکی کامل قرار گرفته و پس از طی مراحل به منظور درآمدن لاروها از تخم لازم است به مدت ۲ الی ۴ ساعت تخم ها را در معرض نور قرار داده تا کاملاً تفریخ شوند .

روشهای تفریخ

                 ۱ – روش تفریخ معمولی         ۲- روش با استفاده از تاریکی

 روش تفریخ معمولی

       تخم های مورد استفاده از نوع یک نسله و دو نسله را از سردخانه خارج و به مدت ۳ روز در حرارت ۱۵ درجه سانتیگراد نگهداری می کنند سپس درجه حرارت را به ۱۸ الی ۲۰ درجه و به مدت ۲ روز درحرارت ۲۳ و ۲۴ درجه دما را رسانده و تا خروج لاروها درجه حرارت اتاق را در همین دما ثابت نگه می دارند . در این روش با جلوگیری از افزایش درجه حرارت نهایی سرعت رشد جنین افزایش می یابد . چنانچه تخم های مورد استفاده به گونه ای باشند که نیاز به شوک مصنوعی داشته باشند در درجه حرارت بین ۲۳ تا ۲۵ تا پایان مرحله خروج لارو نگهداری می‌شوند . یکی از عیوب این روش احتمال عدم هماهنگی لاروها از تخم ها می باشد که موجب بروز اشکالات در مراحل بعدی می شود .

 ۲- روش تفریخ با استفاده از تاریکی

در این روش تخم های یک نسله و دونسله را به مدت ۱۵ روز در حرارت ۱۵ درجه قرار می دهند و سپس به دمای ۲۵ درجه می رسا نند . در این روش وقتی تخم ها به مرحله رنگی شدن رسید آنها را در اتاق تاریک می گذارند ، این مرحله باعث می شود که جنین در تاریکی به صورت کندتر رشد کند پس از پایان تاریک اتاق را به مدت ۴ الی ۵ ساعت روشنایی می دهند سپس با دادن نور تمام کرمها به طور یکنواخت از پوسته خود خارج و آماده تغذیه می شوند .

تشخیص تخم نوغان مرغوب و نامرغوب

تخمی که سیاه رنگ باشد         لاروبیرون نیامده است

تخمی که سفید رنگ باشد        لارو بیرون آمده است

تخمی که زرد رنگ باشد          پوک است

 

مرحله پرورش لارو

از نکات مهم این دوران رطوبت ، دمای مناسب ، تغذیه و تمیز کردن بستر می باشد .لارو را در فضایی به نام خوانچه[۲] نگهداری می کنند و کف آن را با کاغذهای مومی پوشا نده اند تا به راحتی بستر را تمیز کنند این کار برای جلوگیری از خشک شدن برگها می باشد .

تنظیم حرارت و رطوبت

کنترل حرارت و رطوبت در زمان کرم جوان حائز اهمیت بوده و روزانه چندین  بار باید انجام گیرد . بهترین مواقع کنترل حرارت و رطوبت صبح زود قبل از تغذیه ، دو ساعت پس ار تغذیه اول ، قبل از تغذیه دوم ، سر ساعت قبل از تغذیه سوم و یک تا دو ساعت بعد از تغذیه سوم می‌باشد . کنترل حرارت و رطوبت با استفاده از حرارت و رطوبت سنج ها می باشد .

رطوبت دمای مناسب

در طول سنین اول و دوم حرارت بین ۲۶-۲۵ درجه و رطوبت بین ۸۵-۸۰ درصد و در طول سن سوم حرارت ۲۵-۲۴ درجه ورطوبت ۸۰-۷۵ درصد می باشد .در زمان خواب رطوبت محیط را کاهش داده و برای خشک نگه داشتن بستر پوست اندازی راحتتر و زمان پرورش یکنواخت  از آهک برای ضد عفونی کردن پاشیدن روی لارو استفاده می شود .

تغذیه

کرم  ابریشم در سنین اولیه در مقابل رطوبت و حرارت بالا مقاوم بوده ولی نسبت به کیفیت برگهای مورد تغذیه ، نظافت ، بهداشت ، میزان تغذیه حساس بوده و در صورت عدم رعایت دقت باعث زیان فراوان خواهد شد .

کرم جوان

 

[۱] -خارج شدن کرم ها از تخم نوغان

[۲] -محل نگهداری کرمهای ابریشم

[۳] -جایگاه تنیدن پیله


دانلود با لینک مستقیم


تحقیق بررسی و تدوین ویژگیهای کیفی ابریشم مورد استفاده در فرش دستباف

دانلود مقاله فرش نایین

اختصاصی از فایلکو دانلود مقاله فرش نایین دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

 

 

شهر نایین
تاریخ شهر نایین
در گوشه و کنار این دنیای تاریک و پور آشوب که همواره بخش هایی از آن دستخوش جنگ و کشتار ناامنی بوده است، گاه مردم و سرزمین هایی بخت آن را داشته اند که در صلح و آرامش زندگی کنند و برای دستیابی به آرمان های خویش به خلق و تولید و سازندگی پرداخته، میراثی آمیخته با عشق و زیبایی برای آیندگان به یادگار گذارند.
نایین یکی از نقاط نازنین جهان است. اگر چه آرامش حسرت انگیز این شهر، روزهای تلخ یورش ها و تهاجمات تاریخی را، به خصوص در جوار شهری جهانی نظیر اصفهان، از خاطر نمی برد، اما حضور برخی یادگار ها و میراث های هنری گذشته، نشان از دوره های آرام، که استاد کاران این منطقه می بایست در بافت پارچه ای ظریف پنبه یی و به خصوص پشم مهارت داشته باشند. اگر چه نمونه های متنوعی از پارچه های ظریف نخی(پنبه یی) در دست نیست، ولی شهرت عباهای نایینی به خصوص عباهایی که از پشم شتر و گوسفند در نهایت ظرافت تهیه می شده، بیشتر از آن بوده است که بتوان مهارت پارچه بافان این شهر را نادیده گرفت.
بیشترین دستگاه های عبابافی در روستای محمدیه، در دخمه های در زیر زمین قرار دارد که قدمت آنها به صدها سال پیش می رسد. این کارگاه های قدیمی در زیر تپه هایی کم ارتفاع و به نحوه ی شگفت ایجاد شده اند و به طور عادی فاقد نور و روشنایی و حتی هوای کافی هستند. شگفت است که در همین دخمه های قدیمی و کهنه، پارچه هایی ظریف و دنیاپسند به دست هنرمندانی محروم و گمنام تهیه می شده است. قبلا در منطقه، در حدود 35 کارگاه وجود داشته که در هر یک 2 تا 10 دستگاه مشغول فعالیت بوده، ولی امروزه غالب آنها متروک شده، و از فعالیت بازمانده اند. گاه به ندرت هنرمندی پیر با تلاشی رقت آور سعی بر حفظ حرفه ی سنتی و اجدادی رو به مرگ خویش دارد.
زمانی عبای نایینی در برابر عبای سوریه و شام و همچنین تولیدات صنعتی داخل، از بازار رقابت بیرون رفت، ولی دریغ است که تولید این کالا و حیات کارگاه های ویژه یی که خود از از نقاط دیدنی و استثنایی سرزمین ماست، به خطر افتاد. حتی اگر قرار باشد که این پارچه خاص تولیدی مربوط به گذشته تلقی کنیم حفط و پاسداری این مجموعه ای زیبای قدیمی و احیای آن به صورت یک مجموعه تاریخی و سیاحتی، دارای اهمیت بسیار است دستگاه های باقیمانده از نظر قدمت ویژگی سابقه یی تاریخی برای صنایع نساجی به حساب می آید.

 

سابقه ی بافت فرش در نایین
نمونه ی فرش، یا سندی در دست نداریم که بر قدمت و یابقه ی هنر فرش بافی در نایین، حتی در عصر صفوی که اوج هنر فرش بافی ایران است، گواهی دهد. می توان احتمال داد که وجود تولیدات صنعتی دیگر، به خصوص کالایی چون عبا، جایی برای رشد و گسترش فرش بافی نمی گذاشته است.
با رشد صنایع نساجی در یک قرن پیش، که باعث رکود تولیدات سنتی نظیر شال کرمان و پارچه های مخمل و ابریشمی کاشان شد، عبا نیز چندی بعد از رونق افتادو در همین زمان بود که قالی بافی در نایین شکل گرفت و کارگران هنرمند عبابافت به بافت فرش هایی با ظرایف بسیار زیاد پرداختند. تاریخ دقیق تر این امر زمانی است که در سال 1296 شمسی، مرحوم میرزا باقر خان ادیب اولین مدرسه جدید را در نایین تاسیس کرد میرزا جلال خان نایینی(پیرزاده) که در سال های 1296 تا 1307 به امر نظامت آن مدرسه مشغول بوده، در سال 1302 به هزینه ی شخصی خویش مدریه یی دایر می کند تا برخی از دانش آموزان پسر که پس از اخذ تصدیق ابتدائی نمی توانستند به تحصیل ادامه دهند، به کار قالی بافی مشغول شوند. وی برای این کار دو نفر استاد قالی بافی نایینی(میرزا حسن و میرزا جواد سجادیب) را که قالی بافی را در اصفهان آموخته بودند به تعلیم دانش آموزان گماشت.
در همین ایام میرزا محمد پسر میرزا یوسف خان(از میرزایان شهدادی) موسوم به معلم، که قبلا در اراک تدریس می کرد و ضمنا در آنجا کلیه ی امور قالب بافی، اعم از طراحی و نقشه کشی و بافت فرش را فرا گرفته بود، با همسر خود وارد نایین شد و این بانو به تعلیم دختران همت گماشت. از نظر تاریخ قالی بافی، تاریخ شروع و اوج گیری فعالیت فرش در نایین مصادف5 با دوره ی رونق و شکوه فرش بافی ایران در اوایل قرن حاضر است. در این دوره، پس از رکود نسبی فعالیت شرکت های خارجی در جنگ جهانی اول، تجار و برخی از شرکت های ایرانی شروع به فعالیت کردند. تاسیس اداره قالی در سال 1309 و مدرسه صنایع قدیم در سال 1311 که گروهی از طراحان فرش در آنجا که تدریس و طراحی نقوش فرش اشتغال داشتند، و تاسیس شرکت فرش در سال 1314، از اهمیت و رمنق حرفه ی فرش بافی در آن زمان خبر می دهد.
بدین ترتیب نایین نیز از حوزه فعالیت بیرون نماند. اولین مرکز ارتباط اقتصادی برای فروش فرش های نایینی اصفهان بود؛ اما به زودی قالی بافان نایینی، که ظرافت غیر قابل وصف عباهای نایینی را وارد بافت فرش کرده بودند، در طراحی و بافت چنان مهارت یافت که قادر به رقابت با قالی بافان اصفهان وکاشان و اراک شدند.
با شروع جنگ جهانی دوم ، و رکود مجدد بازار های بینل المللی فرش ، عبا بافی مجددا در نائین رونق می گیرد. بنا به گفته سیسیل ادواردز در حوالی سال های 1328 تا 1330 حدودا 150 دستگاه قالی بافی در شهر وجود داشته است.
از تولید کنندگان دوره های اولیه ی فرش نائین ، بیش از هر نام دیگری با نام برادران حبیبیان (حاج محمود و حاج فتح الله ) آشنا می شویم که این نام هنوز هم اعتباری برای این فرش است. حاج محمد علی مفیدی (که در کار پنبه و قالی بوده است) ، برهانی ، پهلوان صفا ، حمید خامسی ، حمید محمدی ، حاج رضا قنبری ، حسین مصاحبی ، کلانتری ، و عجبی نایینی تولید کنندگان و تجار دیگری هستند که در شکل گیری و رشد این حرفه مؤثر بوده اند.

 

خور وبیابانک ؛ جندق
زمانی که به قصد خور بیابانک پا از نایین بیرون می نهیم ، تا رسیدن به خور ، روستا هایی نظیر فرخی و جلال آباد و چاه ملک را پیش رو داریم ، وسپس خور که مدخل گذر به سوی تعدادی روستای خشک و غبار آلود نظیر اردیب ، می توان در حیات اقتصادی مردم منطقه شاهد بود – مردمی که این زمان با نشان دادن قابلیتی شگفت در عرصه هنر بی همتا نظیر فرش ، به گونه یی راز حیات و جاودانگی خویش را بر ما روشن می سازند.

 

ویژگی های اجتماعی- اقتصادی منطقه
خور مرکز بخش وسیع خور و بیابانک است که امروز بخشی از نایین است. این منطقه که با هوایی گرم و معتدل، همچون قرون گذشته، به مدد معدوی رباط و قنات به حیات خویش ادامه داده است، با تعدادی دیگر از روستاهای شهرستان، مثلثی را تشکیل داده که در راس آن روستای زرین(در جنوبی ترین نقطه)، و در قاعده ی آن روستاهای محمد آباد گور گز و جندق قرار دارند. تا پایان عهد قاجاریه این ولایت را جندق و بیابانک می نامیدند.
براساس مدارک و مستندات بسیار، زندگی در این مناطق کویری سابقه ی طولانی دارد و به پیش از اسلام می رسد. ناصر خسرو در سفر نامه ی خود از منطقه پیاده نام می برد که امروز بیاده نام دارد و در انتهای«ایالت» خور و بر سر راه طبس واقع شده است. از دیگر گفته های ناصر خسرو بر می آید که در قرن پنجم این مناطق در دست اسماعیلیان و از ولایت طبس بوده و از روستاهای دیگر آن مهرجان(مهرگان، مهر گون) و اردیب است.
خور و روستاهای جنوبی آن با قبلا قدیمی ترین روستاهای واقع در شمال، یعنی جندق، ارتباط چندانی نداشته اند، ولی بعد ها در اثر نیاز اقتصادی، و خصوصا از آنجا که ناحیه محل تلاقی عمده ای راههای نقاط شمال ایران نظیر سمنان و سبزوار یا شرق نظیر نیشابور و طبس و بیرجند و همچنین یزد و نایین در غرب است، ارتباط بیشتری بین این دو نقطه برقرار شده است.
خور و بیابانک در دوره های مختلف، به تناوب جزو ایالت یزد، خراسان و قومس بوده است و در زمان قاجاریه جزو سمنان و سرانجام در دوره ی پهلوی در عدادتوابع اصفهان در آمد. گویش مردم منطقه از لهجه های قدیم ایرانی است و واژه های کهن در آن فراوان است. آثار تاریخی خور و بیابانک در مناطق زیر قابل اشاره است:
خور: قلعه ی گبر ها(قرن نهم هجری که احتمالا بر خرابه های قلعه ی کهن تری بنا شده است)، گنبد سید راور(عصر صفویه)، حوض شاه، قلعه ی حاج غفور(زندیه)، مسجد تارو، مسجد عرب ها، مسجد جامع(قرن سیزدهم هجری)، هشت دروازه و چندین برج که تخریب شده است.
جندق: دژ اردبیل(زندان انوشیروان)، گنبد هشتار(لازمانده یک آتشکده)، مسجد جامع(که تاریخ یکی از زیلو های آن 960 قمری است و زیلو های قدیمی تر نیز در مسجد وجود دارد)، خانقاه، صفه گاه مرجان، قلعه ی مهرگان، گنبد شمس الدین(احتمالا قبل از قرن هشتم)، مزار خواجه جمال الدین(قرن نهم). جندق همچنین زادگاه گروهی از معاریف از جمله شاعر و ادیب دوره قاجاریه یغمای جندقی، و حاج سید حبیب ا... یغمایی بوده است که قبر این دو ادیب در خور واقع است.
بیاذه: قلعه ی بیاذه(که احتمالا بیش از هزار سال قدمت دارد)، مسجد حسینیه(احتمالاقرن هشتم)، بازار زر گرها، امامزاده(محل جنگ علویان و مردم منطقه).
گرمه: قلعه(که احتمالا بیش از هزار سال قدمت دارد)، قبرستان کشته ها(محل جنگ علویان و سهراب گبر)، استودان گبر ها(مقابری که گفته می شود مربوط به زرتشتیان است).

 

 

 

 

 


جدول جمعیت و تعداد خانواده و درصد آن در روستاهای منطقه (سرشماری عمومی سال 1365)
دهستان جمعیت (نفر) تعداد خانوار بعد خانوار (نفر) نسبت خانوار (درصد) نسبت جمعیت (درصد)
خور 5308 1212 38/4 30 3/28
جندق 4266 844 17/5 22 35/23
چاه ملک 1750 328 33/5 19/8 3/9
فرخی 2786 640 35/4 16 18/14
گرمه 982 217 52/4 41/5 2/5
ایراج 1587 358 43/4 5/8 4/8
مهرجان 1114 221 04/5 5/5 9/5
بیاضه 904 182 96/4 5/4 8/4
جمع 18697 4004 64/4 100 100

 


ایراج و اردیت:قلعه(که پایه هایی از قلوه سنگ از آن باقی مانده است)، بقه ها، و دیوان خانه(زندیه).
اقتصاد منطقه تا قبل از رونق قالی بافی بر اساس دامپروری، کشت و بهره برداری از نخل و خرما و برخی محصولات کشاورزی که به آب کمی نیاز دارند بوده است. پارچه بافی، بافت عبا و زیلو و سفالگری نیز از حرفه های رایج این دیار بوده است. علاوه بر استفاده غذایی و اقتصادی از میوه نخل، از الیاف آن برای حصیر بافی و از چوب تنه ی آن برای سوخت نیز استفاده می کردند.
تنوع تولیدات صنایع دستی نیز حصیر، زیلو، پارچه های پنبه یی سبک(حوله دستی) و کرباس و به خصوص بافته ای به نام«پلاش»، که از نوار های از لباس ها و پارچه های کهنه تهیه می شود، شگفت انگیز است. حمایت از این صنایع می تواند زمینه ی در آمد خوبی را برای اهالی ایجاد کند.
نقش اساسی دیگر در اقتصاد منطقه از آن حیوان صبور و پر تحمل یعنی شتر است که به صورت های مختلف در زندگی کویری مردم بیابانک موثر بوده و هم اکنون نیز به نوعی سودمند است. از گوشت، پشم، شیر، کودو استخوان شتر استفاده می شده است.
از آنچه دیدیم و از اشارات مختلف تاریخی و اجتماعی چنین بر می آید که منطقه تا حدودی زیاده خود کفا بوده است. اما امروز اقتصاد منطقه کلا بر فرش استوار است، و اگر بگوییم که این مردم کم ادعا و محروم، با برخورداری از حداقل امکانات زندگی، تولید کننده ی یکی از زیباترین انواع فرش های ایرانند گزاف نگفته ییم. ارزش این توانایی را زمانی می توان دریافت که آن را با دیگر فرش های گرانبها وورغوب ایرانی که خاص مناطق معرفه و پیشرفت است مقایسه کنیم.

 

تاریخ فرش منطقه ی جندق و بیابانک
در کتاب«بر ساحل کویر نمک» نوشته ی عبد الکریم حکمت یغمایی آمده است:
کتاب ادامه می دهد که در روستای جندق نیز، در سال 1318 شمسی، بافت قالیچه های بدون نقشه رواج یافت و چون در آن زمان ارزش اقتصادی زیاد نداشت رونق و گسترش دوباره قالی بافی را باید از سال 1340 شمسی به بعد دانست. در آغاز، سرمایه داران نایینی و پس از آن پیله وران خور در این صنعت مایه گذاشتند و به تدریج سطح زندگی خانواده ها بالا رفت و در فن قالی بافی مهارت یافتند، خود برپایی کارگاه همت گماشتند. با سرمایه گذاری خانواده ها، یرمایه داران جندق و بیابانک به خارج از منطقه روی آوردندو روستاهای حاشیه شمالی و شرقی کویر نمک، مانند حسینیان، معلمان، ترود(در شمال) و روستاهای پیرامون طبس مالنند حلوان، سرمایه گذاری کردند. به این ترتیب، قالی بافی نه تنها در منطقه ی جندق و بیابانک، بلکه در سرتاسر حاشیه غربی.

 

 

 

فرش نایین
فرش نایین را در مناطق مختلفی از ایران می بافند. به غیر از تمام محدوده ی شهرستان نایین و شهر های هم مرز دور یا نزدیک از نظیر طبس
ف کاشمر، سمنان، حومه ی اصفهان، حتی مناطقی نظیر روستاهای اشتهارد، شهرک صنعتی قزوین و معلم کلایه(مرکز الموت) در اطراف تهران، تحت تاثیر و توفیق و شهرت نایین اقدام به تولید این فرش کرده اند. در این که در ایران مناطقی وجود دارد که به دلیل تسلط و تکنیک بالای فرش بافی قادر به بافت هر نوع فرش هستند شکی نیست، ولی به این امر باید اذعان کرد که در ایران نقاط معدودی باقی مانده است که داردای فرشی با هویت مشخص، بر حسب سابقه و موقعیت محلی و بومی باشد، و یکی از آن نقاط بی تردید شهرستان نایین است(حتی اگر سابقه ی این فرش را اندک و طرح های آن را متاثر از اصفهان بدانیم). این اعتقاد زمانی برای برای ما حاصل آمد که اقدام دیدار از برخی مناطق و روستاهای شهرستان نایین کردیم. آنچه در روستاهای جنوبی و شرقی و شمالی نایین بافته می شود، دقیقا در گستره ی نفوذ فرهنگیفرش نایین است. شگفت آن که هنگانی که این فرش از خور به سوی طبس و کاشمر و سبزوار حرکت می کند، به نوعی رفته رفته از کیفیت تهی می شود. بدین ترتیب منظور ما از «فرش نایین» در اینجا کلیه فرش هایی است که در شهرستان نایین و مناطقی نظیر خور و جندق و روستاهای مربوط به آنها بافته می شود. البته کیفیت تولید در این نقاط نیز با یکدیگر تفاوت های دارد که به آن اشاره خواهد شد.

 

ویژگی های فنی فرش نایین
مواد اولیه: فرش نایین، با کیفیتی در بازارهای جهانی معروف است، از آن نوع فرش هایی نیستکه استفاده از پشم های ضخیم ایرانی در آنها امتیازی به حساب می آید. پشم مصرفی در این فرش، از نوع ظرفیت است و درصد بالایی از آن نوعی پشم است که به آن کرک گفته می شود. اما آنچه می توان در مورد پشم یا کرک مورد استفاده در این فرش گفت، آن که کلا در پشم نو و خالص، و از نظر ظرافت از حد استاندارد پشم های ایرانی بالا تر است.
در اینجا باید اشاره کنیثم که فرش نایین از زمینه های نادر و مناسب کاربرد پشم های ظریف غیر ایرانی است.
خامه ی مورد مصرف در فرش نایین از کارخانه پشم هرند- شرق یزد، صنایع کرک کاشان و صنایع کاشان فراهم می آید و از نمره ی 8 تا 20 متر یک در این فرش بکار می رود، که نمره ی20 آن در فرش های ظریف نایینی مصرف می شود. نخ های مورد مصرف در فرش های اصفهان است و از اصفهان و کاشان تامین می شود- علی رغم شهرت فرش های لبریشم، فرش نایین بیشتر بر پنبه و پشم متکی است.
طرح و نقشه:
اصلی ترین طرح های مورد استفاده در فرش نایین طرح های شناخته شده یی نظیر شاه عباسی، لچک ترنج با استفاده از ترکیبات اسلیمی، ختایی و به طور کلی نقوشی است که با سنتی ترین طرح های ایرانی بستگی دارد. استفاده از طرح های سنتی همراه با رنگ آمیزی خواص فرش های نایین، هویتی خاص و جهانی برای این فرش ها تامین کرده است. از نقوش سنتی دیگری که از آنها استفاده هایی هنرمندانه در فرش نایین شده است می توان به نقش گنبد(سقفی)، حاج خانمی، درختی، قابی، محرابی، محرمات، افشان، لچک ترنج و کتیبه یی و تاریخی اشاره کرد.
با آن که کوچکی شهر و محدودیت و سابقه ی اندک تولید، مانع از آن است که از طراحی گسترده و طراحان صاحب نام و متعدد، نظیر آنچه در اصفهان و تبریز دیده می شود سراغ بگیریم، باید اذعان کنیم که تولید کنندگان و طراحان فرش نایین، زیبا ترین و دلپذیر ترین موارد استفاده و بازسازی طرح های رایج در مناطق قالی بافی دیگر را بر فرش خویش نشان داده اند. با این وصف برخی زمزمه های سال های اخیر، دایر بر یکنواخت بودن فرش های نایین، تولید کنندگان این فرش را بر آن داشت که به ایجاد برخی نوآوری ها و استفاده از نقوش متنوع تر دست بزنند، که از جمله آنها، علاوه بر استفاده بیشتر از نقوش سنتی، بافت فرش های کناره، دایره، شش گوش و هشت گوش است. در غالب این طرح ها، ظرافت و پرکاری قلم طراحان نایینی را تضمین کرده است. در صفحات آینده بحث بیشتری در این باره خواهیم داشت.
رنگرزی: فرش نایین از درخشان ترین مظاهر کاربرد رنگ های طبیعی و سنتی است و سهم بزرگی از شهرت خویش را مدیون این کیفیت است. با وجود این، باید اذعان کنیم که این فرش نیز، به دلایلی برای دستاویز بسیاری از رنگرزان ناگزیر یا بی اطلاع است، در کارگاه و پاتیل های رنگرزی خویش را بر روی انواع فرش های شناخته و ناشناخته صنعتی گشوده است.
شیوه ی رنگرزی با رنگ های طبیعی و سنتی با جزیی اختلاف، مشابه سایر مراکز قالی بافی است، که رنگرزی های سنتی دارند و با وجود برخی از رنگ های شیمیایی که به صورت مصرفی کمک می شود، هنوز رنگ های طبیعی در منطقه غالب است. تعداد رنگ های مورد مصرف در فرش 11 رنگ اصلی و 4 رنگ فرعی، به شرح زیر است

 

رنگ های اصلی:
کرم یا نخودی، خاکی باز، خاکی سیر، قهوه یی عنابی، نیلی(سرمه یی)، لاجوردی، آبی سیر، آبی باز(آسمانی)، لاکی، فیلی(موشی)
رنگ های فرعی:
یشمی، ماشی، سبز، مسی(صورتی)
مواد اصلی طبیعی برای به دست آوردن رنگ، پوست انار، پوست گردو، روناس، اسپرک، برگ مو و قرمز دانه است و معمولا رنگ نیل که صنعتی است برای رنگ های نایین داشته است و اکنون تا حدودی، از آن به عنوان شهرتی که داشته استفاده می کنند. ماده ی کمکی در رنگرزی خامه های فرش، اسید استیک است(در گذشته از پوست لیمو، لیمو عمانی و قره قروت استفاده می شده است). زاج سفید برای دندانه به کار می رود. به علت گرانی و کمبود قرمزدانه، استفاده از رنگ های شیمیایی به صورت کمکی یا اصلی، برای به دست آوردن رنگ لاکی رایج شده است، و دور از منطقه نمی نماید که این زمان گرایش رنگ های شفاف و یاقوتی حاصل از قرمز دانه ی استفاده شده در فرش های گذشته ی نایین را به طرف قرمز قهوه یی، ناشی از این امر بدانیم.
بافت و تکمیل: فرش نایین دارای گره فارسی و دو پود است. ساختار فرش متکی بر بافت و شرایط فنی حتی الامکان دقیق است. نقایس بافت از جمله کجی، سره، نزدن پود، دو دست شدن، چند رنگیو غلط بافی در این فرش بسیار کم و کیفیت تولید در حد بالای استاندارد است. بدیهی است در اینجا هنگامی که صحبت از فرش نایین می شود، نوعی فرش خاص مورد نظر است که از نظیر بازار های داخلی و جهانی، به عنوان یک فرش عالی ایرانی شهرت ویژه یی دارد و به آسانی می تواند دریافت که کیفیت عالی بافت، که متضمن ثبات رنگ، ابعاد، استحکام، دوام و همچنین صحت و دقت در نقشه است، در این شهر بی تاثیر نبوده است.
دارها عموما چوبی است و تلاش برای تبدل های آنها به دارهای فلزی صورت گرفته است. روش نسب دار و شیوه ی چله کشی و پایین کشی فرش، مشابه مراکزی نظیر اصفهان و کاشان است و افرادی خاص در انجام این کارها مهارت و تجربه دارند.
تا آنجا که شاهد بودیم، فرش هایی که در منازل و عمدتا به وسیله ی زنان بافته می شود، به دایل طولانی بودن زمان بافت، فشار چندانی بر بافنده وارد نمی کند. پرداخت اولیه، ضمن بافت صورت می گیرد و پرداخت نهایی فرش های بالاتر از 160 خفت(گره) با دست انجام می شود. نایین یکی از مراکز موفق بافت فرش های بزرگ پارچه با کیفیت خوب است(شاید علت این امر استاندارد بودن نسبی نقش هاست که لاعث افزایش سرعت تولید می شود). اگر چه امروز تعداد این فرش ها کم شده، ولی استفاده از دستگاه های مکانیکی پیشرفته برای شستشو،کز دادن(برای از بین بردن گره ها و پرز های اضافی پشت فرش) و پرداخت، در مراحل تکمیا این فرش ها ضروری است. کارگاه های نایین، چه در مراحل بافت و چه در مراحل تکمیل، عموما روشن و پرنور بوده و از نظر استاندارد مطلوب می باشند و این امر بی تردید از دلایل بالا بودن کیفیت فرش های تولیدی است.

 

فرش نایین نمادی از یک فرش خوب ایرانی
ویژگی های این فرش چسست که این زمان آن را به عنوان یکی از شاخص ترین نمونه های فرش بافی اصیل و با ارزش ایرانی، در سراسر جهان شهره ساخته است تردیدی نیست که فرش نایین از آن نوع فرش هایی است که می تواند آنها را براشاس عرف بازار، ظریف و هنری تلقی کرد(یا چنین اشتهار یافته است) اگر سه عامل مهم اصلت طرح، اصالت رنگ و دقت در بافت را شرط های لازم برای یک فرش خوب بدانیم، فرش نایین بالاترین امتیاز را در این زمینه دارد.
بررسی فرش نایینی فرصتی به دست می دهد تا درباره ی برخی آرا و نظزیات، که در مورد وجوه مختلف فرش های ایرانی ابراز می شود، و بعضا تاثیرات مخرب و منفی دارد، به بحث بپردازیم. از جمله این قضاوت ها، تصویر نادرستس است که از فرش هنری، به عمد یا به سهو، در ذهن غالب مردم جای گرفته شده است و عموما بر فرش های زیر بافت با طرح های پیچیده یا تابلو های پر کار و رنگین تعمیم یافته است. این قضاوت ها به خودی خود ایرادی ندارد، ولی متاسفانه دیده شده است که در مقابل چنین ارزشی، فرش های درشت بافت(خرسک)، فرش های روستایی و عشایری و طرح های ذهنی و سنتی و به طور کلی قسمت عمده ی فرش های تولیدی در ایران، چگونه باری ضد ارزش می یابند.
با وجود این علی رغم تمام قضاوت های درست، یا نادرست، به خوبی دیده می شود که فرش ایران راه حرکت و رشد ویژه ی خویش را طی می کند. بسیاری از انواع فرش هایی که در ایران تولید می شود، بدون هیچ برنامه ریزی، یا زمینه سازی قبلی، جای خاصی برای خویش در بازارهای داخلی و خارجی باز کرده اند. از این نوع فرش در گذشته بسیار داشته ییم. فرش های نظیر فرش سراب، جوشقان، راور، بیجار، ساروق، هریس و یا نمونه های قومی نظیر ترکمن و قشقلیی، امروزه نیز شهرت خود را حفظ کرده اند و حتی و با معیار های موزه یی و هنری سنجیده می شوند.
بنابراین، ابتدا لازم است برای قضاوت درباره ی یک فرش خوب- از آن نوع فرش که علاوه بر کیفیت مطلوب، دارای بار فرهنگی و هویتی ایرانی است- معیاری ولو نسبی به دست دهیم و سپس به ارزیابی فرش نایین بپردازیم؛ امید بر مبنا لظهار نظر های کامل تری قرار گیرد و در شناخت بیشتر فرش ایران موثر باشد.

 

مفهوم هنر در فرش ایران
باید بپزیریم که فرش ایران، به دلیل شکل و شرایط خاص تولید، از مفهوم هنری، یعنی آنچه با قصد ونیتی هنرمندانه و با ویژگی های خاص بافته شود، به دور بوده است، یا آن که این مفهوم در این حرفه، که بیشتر به دلیل نیاز های مادی انسانی شکل گرفته، کم تر جایی داشته است. بدیهی است این نظر به معنای نفی ارزش های فرش چه به صورت هنری کاربردی و تزئینی و چه به صورت هنر مطلق نیست بلکه به این مفهوم است که آن ارزش هنری و فرهنگی که انروز به شهرت این پدیده ی استثنایی سایه افکنده، بیش از هر چیز مدیون تلاش و خلاقیت انسان هایی بوده است که گاه از حیطه مفاهیم و قراردادهای هنری بسیار دور بوده اند.
به تلقی بازار های هنر از فرش توجه کنیم:
این زمان در ایران، فرش هایی با ظرایف 160 گره و بالاتر(آن طور که ادعا می شود) بر روی کره و کوزه، فرش روی فرش، فرش برجسته، شش گوش، چهار گوش، دایره، دورو و فرش هایی با طرح های پرکار و عارفانه و عاشقانه براساس انواع پستر ها و تابلو ها بافته می شود که می توان آنها را کارهایی با قصد و نیت هنری تلقی کرد، و حتی بسیاری از نقوش و طرح های پرکار از قلم نشان برجسته فرش هایی با ظرایف و دقت بسیار، ابعادی بخشیده اند که جز به لفظ((هنری)) نامیده نمی شود. همه ی این تجربیات برای نشان دادن دامنه ی کاربرد و تنوع پدیده ی استثنایی فرش، بسیار جالب است، ولی می دانیم که اغلب فرش های ایرانیچنین نیست، و هیچ یک از تولید کنندگان و فرش بافان گمنام و کم ادعا نیز، در طول حیات این حرفه، چنین نیتی نداشته اند، زیرا که فرش در ایران کالایی صرفا اقتصادی بوده است که تبلور خصوصیاتی عمیقا اصیل و فرهنگی، به آن ماهیت هنری بخشیده است.

 

 

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله 33   صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید


دانلود با لینک مستقیم


دانلود مقاله فرش نایین