امروزه بحث نیاز غذائی در رأس مباحث علمی و کشاورزی قرار گرفته و مقبولترین روش جهت مقابله با این بحران افزایش عملکرد گیاهان زراعی در واحد سطح است. این مهم تحقق نمی‌یابد مگر با شناخت عوامل محدودکننده افزایش عملکرد گیاهان زراعی.
از جمله عوامل محدود کننده عملکرد در تعدادی از گیاهان غلظت Co2 در اتمسفر است.
تاریخچه شناخت گاز Co2 و استفاده از آن به عنوان یک ماده غذائی به اوایل قرن 17 برمی‌گردد و دانشمندی به نام هلمونت آزمایشی به این ترتیب انجام داد.که یک درخت بید به وزن 2/2 کیلوگرم را در داخل یک گلدان که حاوی 8/90 کیلوگرم خاک خشک شده درآون بودکاشت و با آب باران درمواقع لزوم گلدان را آب می داد. بعد از پنج سال وزن درخت بید به حدود7/76 کیلوگرم رسید. در صورتی که وزن خاک گلدان حدود3/90 گیلوگرم بود. مهمترین نتیجه این آزمایش این بود که ماده اولیه‌ای که سبب رشد گیاهان می‌گردد و اندامهای مختلف گیاهی در اثرآن رشد و نمو و تکامل می یابند Co2 موجود در اتمسفر می‌باشد. یک پدیده قابل توجه بیولوژیکی گیاهان در سطح کره زمین جذب حدود 15 میلیون تن گاز کربنیک در طول سال است.
اثرافزایشی گاز 2Co برروی فرایندهای زیستی گیاه
ناگفته نماندکه مهمترین واساسی ترین نقش این افزایش متوجه فتوسنتز می شود.
فرایندهای درگیر جهت جذب Co2 به شرح زیر بیان می‌شود.
قرار گرفتن گیاه در غلظت‌های بالاتر از میزان غلظت اتمسفر محیط ضمن تأثیر بر روی فرایندهای آنزیمی و متابولیکی ممکن است موجب تغییرات آناتومیکی از جمله توسعه ریشه و افزایش سطح برگ گردد.
هیکلنتون و جولیف (1978) نتیجه گرفتند که اثرات مثبت غنی سازی هوا با Co2 از نظر افزایش عملکرد نه تنها از طریق افزایش فتوسنتز و رشد بلکه از تغییراتی که در ظرفیت ذاتی سیستمهای فتوسنتزی برای استفاده از Co2 ایجاد می‌گردد، نیز ناشی می‌شود.
مهمترین مانع جذب مقاومت روزنه ای است که وقتی مقدار دی اکسیدکربن افزایش می‌یابد، کاهش می یابد. سطوح دی اکسیدکربن بالا جذب Co2 را توسط سلولهای گارد و توسط بافت تحریک و بدین ترتیب با انتقال یون برایATP رقابت می‌کند.ATP جریان + K و محتوای سلولهای گارد را کاهش می‌دهد که در نتیجه دی اکسیدکربن با سهولت بیشتری جذب می‌شود.
مسئله مهم قبل از هر چیز نباید گمان رود که با یک تزریق ساده CO2 دیگر برگها زرد نمی شوند و حتی نمی میرند این فکر کاملا اشتباه است CO2هرگز مشکلات گیاهان خراب و پژمرده را حل نمی کند با تزریق CO2 فقط می توان کیفیت را بالا برد . زیرا گیاه برای رشد خوب نیاز به (CO2 و مواد معدنی ، نور ) دارند وهر سه این موارد باید در حل متعادل باشند وگرنه در صورت کم و زیاد بودن خود محدود کننده رشد هستند . قبل از تزریق مواد فوق باید به خوبی رعایت شوند:
نور مناسب را رعایت کن .
برخی روشهای غق شدن را به کار ببرید
DH را بین 2.6 تا 4.7 سقف آب که تا متوسط و درجه حرارت بین 20 تا 27 درجه
ساختن یک دستگاه ترریق CO2
بطری پلاستیکی و درب پلاستیکی-شلنگ پلاستیکی نازک –سنگ هوا
یک سوراخ داخل درب بطری ایجاد کرده به طوری که شلنگ با فشار وارد
آن شود و کیپ باشد شلنگ را انقدر وارد بطری کنید که تا سه سانتی متر زیر در
پوش داخل شود .بعد اطراف ان را با چسب اکواریوم بپوشانید تا کاملا آب بندی و مهرو موم شود و بعد یک روز می گذاریم تا خشک شود لوله پلاستیکی باید آنقدر بلند
باشد که از محل نصب بطری تا زیر بستهای اکواریوم امتداد داشته باشد برای داشتن حبابهای ظریف یک سنگ هوا به انتهای لوله پلاستیکی وصل می نماییم
مواد داخل دستگاه؟
1قاشق چای خوری مخمر
2 یا 3 فنجان شکر
2/1 قاشق چای خوری جوش شیرین پخته
5/1 لتیر آب ( آب کلر زدایی شده)
همین طور که مخمر از شکر تغذیه می کند CO2 تولید شده از آن بوسیله سنگ هوا به آب منتقل شده در حال حاضر دانشمندان دریافتند گیاهای که در معرض مقدار زیادی دی اکسید کربن قرار می گیرند سنگ به گیاهان دیگر دارای رشد بهتری هستند در ابتدا چنین به نظر می رسد که این وضعیت می تواند باعث بهره وری بیشتر در کشاورزی شود هنگامی که دانشمندان گیاهان را به دقت بیشتر بررسی کرده متوجه میشوند که این گیاهان با کمبود های تغذیه ای جدی مواجه اند برای مثال محصولاتی مثل کلم در صورتی که در محیطی که دارای دی اکسید کربن معادل 2 برابر شرایط طبیعی هستند پروش می یابند میزان PRO.N موجود در برگهای آنها 20 درصد کاهش و در طی بررسی های بعدی لاردهای پروانه ای که برگهای این گیاهان تغذیه کرده نسبت به حالت معمول در صد بیشتری غذا خورده و علی رغم این غذای بیشتری که می خوراند باز هم کوچکترند
شامل 60 صفحه فایل word