دانلود تحقیق دیسک های سخت (هارد دیسک) Hard Disk (فرمت فایل Word ورد doc)تعداد صفحات 21

اختصاصی از فایلکو دانلود تحقیق دیسک های سخت (هارد دیسک) Hard Disk (فرمت فایل Word ورد doc)تعداد صفحات 21 دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تقریباً هر کامپیوتر رومیزی و سرورهایی که امروزه مورد استفاده قرار می گیرند دارای یک یا چند درایو دیسک سخت می باشد. هر Main Fram و کامپیوتر معمولاً به صدها درایو سخت متصل است. شما حتی می توانید دریابید که ابزار VCR و دوربین های ضبط فیلم هم به جای فیلم از درایو دیسک سخت استفاده می کنند. میلیاردها دیسک سخت یک کار را خیلی خوب انجام می دهند. آن ها تغییرات اطلاعات دیجیتال را در یک شکل نسبتاً دائمی ذخیره می کنند. دیسک های سخت به کامپیوتر این امکان را می دهد که اطلاعات را هنگامی که برق قطع می شود، ذخیره کند. در این مقاله درباره دیسک سخت (هارد) بحث خواهیم کرد بنابراین شما می توانید ببینید که درون آن چیست و همچنین یاد بگیرید که آن ها چگونه گیگا بایت ها اطلاعات را در فایل ها سازماندهی می کنند.

فهرست :

اجزاء هارد دیسک

عمل مغناطیسی کردن

Seek Time – سرعت جستجو

Buffer Cache حافظه موقت ( بافر )

دم امکان استفاده مستقیم از حافظه مجازی

مقایسه دیسک ونوار مغنا طیسی

تعریف Hard Disk

ساختار عملیات هارد دیسک

جنس و مواد تشکیل دهنده صفحات هارد دیسک

میدان مغناطیسی و ذخیره اطلاعات

دیسکهای مغناطیسی و هدها

ویژگی های مهم یک هارد دیسک

پارتیشن چیست؟

File System های مختلف

انواع پارتیشن‌ها

چرا حجم فضای اشغال شده در هر درایو در Properties با مجموع حجم فایل های آن درایو برابر نیست ؟

بد سکتور روی هارد چیست ؟

تحقیق دیسک

اختصاصی از فایلکو تحقیق دیسک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

شلینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*

 

فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)

 

تعداد صفحه:28

فهرست و توضیحات:

چکیده
مقدمه
پیشگفتار

دیسک

مشخصات فنی کولتیواتور کودکار

وسیله ای است برای تسطیح زمین شخم خورده، خرد و نرم کردن کلوخ ها، از بین بردن علف‌های هرز و ساقه‌های باقیمانده برخی گیاهان مثل غلات، پنبه و... مخلوط کردن کودهای شیمیایی یا کود سبز قبل از کاشت، پوشاندن بذوری که بصورت دستپاش روی خاک ریخته شده اند و در مواردی برای خرمن کوبی و شخم سطحی بکار برده می شود. دیسک‌ها به دو قسم دیشسک معمولی و دیسک قیچی (off – set disk) تقسیم بندی می شوند.

دیسک معمولی ممکن است یا یا دو ردیفه باشد. ساختمان دیسک از تعداد بشقاب مدور و توگرد تشکیل شده اند که در فواصل معین در روی محوری (دو یا چهار محور) حرکت می کنند. این بشقابها در مرکز ضخیم و در لبه نازک می باشند و قطری حدود 45 تا 60 سانتی متر دارند که گاهی در انواع سنگین تر این قطر به 70 سانتی متر می رسد. در بعضی از انواع دیسک‌ها لبه بشقابها درای کنگره می باشد. صفحات مقعر شکل دیسک‌ها روز هر محور طوری نصب می شوند که گودی آنها در یک جهت بوده و تعداد آنها روی هر محور بین 3 تا 13 بشقاب بر حسب انواع آنها متغیر است عمق عمل دیسک‌ها از 10 تا 15 سانتی متر حتی تا عمق 20 سانتی متر بسته به سنگین وزن دیسک می باشد. هنگام دیسک زدن اراضی، عملیات طی دوبار بصورت رفت و برگشت انجام می شود تا خاکی که در نوبت اول جابجا شده در نوبت دوم بجای خود برگردانیده شود.

دانلود مقاله ساختار یک دیسک

اختصاصی از فایلکو دانلود مقاله ساختار یک دیسک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

هر ورودی در FAT طولانی تر DOS می تواند از کلاستر های بیشتری آگاه شود. DOS برای دیسکهای نرم از ورودی FAT 12 بیتی استفاده می کند، و برای دیسکهای سخت تا زمانیکه کوچکتر از 17 مگابایت نیستند از ورودی FAT 16 بیتی استفاده می نماید.
اما اندازه کلاستر های نسبت به اندازه کل دیسک سخت تغییر می کند. جدول زیر اندازه کلاستر و ورودی FAT را که DOS برای اندازه های گوناگون دیسکهای سخت استفاده می نماید، نشان می دهد. همانطور که می بینید DOS می تواند با دیسکهای سخت خیلی بزرگ (تا 2048 مگابایت یا 2 گیگابایت) کار کند.
اندازه ورودی FAT اندازه کلاستر ظرفیت دیسک سخت
12 بیت 4 کیلوبایت 16 مگابایت یا کمتر
16 بیت 2 کیلوبایت 17 تا 128 مگابایت

16 بیت 4 کیلوبایت 129 تا 256 مگابایت
16 بیت 8 کیلوبایت 257 تا 512 مگابایت
16 بیت 16 کیلوبایت 513 تا 1024 مگابایت
16 بیت 3 کیلوبایت 1025 تا 2048 مگابایت
اندازه کلاستر هرچقدر باشد، DOS بخش داده دیسک را بر روی این کلاسترهای کوچک حک می کند و سپس از آنها به عنوان واحدهای فضایی که به فایلهای دیسک تخصیص داده است، استفاده می نماید.
ماهیت FAT این است که این جدول در اختیار DOS مکانی مجزا قرار می دهد تا از تخصیص فضای داده دیسک آگاه شود. اگر در مورد FAT فکر کنید خواهید دید که چرا FAT حساس ترین بخش یک دیسک و بخش است که احتیاج به محافظت دارد. در حقیقت FAT به قدری حساس است که DOS دو کپی جدا از FAT را بر روی هر دیسک ضبط می کند. عملاً فقط کپی اول استفاده می شود، اما کپی دوم برای کمک به تعمیر فوری دیسکهای صدمه دیده به کار برده می شود.
فهرستهای راه انداز
دیسک مثل قفسه ای است که در آن "پوشه هائی " وجود دارد و هر پوشه حاوی چند فایل است. این پوشه ها که فهرست نامیده می شوند، به شما در طبقه بندی و سازماندهی فایلها کمک می‌کنند. اگر اطلاعات موجود در یک پوشه آن قدر زیاد باشد که دیگر نتوانید براحتی آنچه را که می خواهید در پوشه پیدا کنید، آن را به چند قسمت تقسیم می کنید. به همین طریق، وقتی فهرستی در روی دیسک شما خیلی بزرگ شد، آن را به چند زیر فهرست تقسیم کنید.

مشخصات فهرستها
به جز فهرست ریشه که همواره با علامت ممیز وارو (\ ) نشان داده می شود، هر فهرستی دارای یک اسم است. فهرست نیز می تواند دارای پسوند باشد. برای انتخاب اسم و پسوند یک فهرست از قواعد زیر پیروی کنید:
 اسم باید شامل یک تا هشت کاراکتر باشد.
 پسوند می تواند حداکثر سه کاراکتر داشته باشد و باید با علامت نقطه (.) از اسم جدا شود.
 اسم و پسوند می توانند شامل حروف A تا Z ، اعداد از صفر تا 9 و کاراکتر های ویژه زیر باشند:
خط زیر (-)، علامت توان (^) ، علامت دلار (55علامت توان (^) ، علامت دلار ($) ، علامت حرف ربط و (&) ، خط تیره (-) ، آکالود ({}) و پرانتز (). کاراکترهای دیگر قابل استفاده برای اسم و پسوند نیست.
 اسم می تواند حاوی فاصله، ویرگول و ممیز وارو باشد.
 دو زیر فهرست از یک فهرست نمی توانند هم اسم باشند. مثلاً فهرست WORK نمی تواند دارای دو زیر فهرست بنام FILES باشد. اما زیرفهرستهای مربوط به فهرستهای مختلف می توانند هم اسم باشند. مثلاً می توانید در هر دو فهرست HOME و SCHOOL زیر فهرستی بنام FILES داشته باشید.
اسم می تواند حاوی کاراکترهای پیشرفته باشد، اما اگر می خواهید از این تاراکترها استفاده کنید، توصیه می شودکه از صفحه کد 850 استفاده کنید. در صفحه کد 437، امکان کار با این کاراکترها محدود است. برای کسب اطلاع در مورد کاراکترهای پیشترفته به ضمیمه کتاب مراجعه کنید.
نکته: هر نرم افزاری هنگام بوت شدن سه مشخصه دارد: 1- فایلی که کاتولوگ (مشخصات) آن نرم افزار را نشان می دهد. 2- مسیری که باید نرم افزار اجرا شود. 3- فایلهایی که دستوارت اجرایی در آن قرار دارد مثلاً در Win98 فایلهای باپسوند DLL . خاصیت اجرایی و کنترلی سیستم را بر عهده دارند که خراب شدن آن باعث از کارافتادن نرم افزار مربوطه گردد.

پسوند فایل ها
دنیای کامپیوتر، دنیای وسیعی است که همیشه می توان نکات جدیدی را در آن آموخت. گرچه این نکات ممکن است در نگاه اول بسیار ساده به نظر برسند، ولی چه بسا دانستن همین نکات ساده بتواند برای بسیاری از افراد راهگشا و آموزنده باشد.
هدف ما در این بخش این است که با طرح نکات ساده ای از این قبیل، به هرچه بهینه تر شدن استفاده از کامپیوتر کمک نماییم. اگر شما در این زمینه موضوع خاصی را در نظر دارید و یا سوالی در ذهن دارید که فکر می کنید پاسخ آن می تواند برای دیگران نیز مفید باشد، آن را به آدرس پست الکترونیک [e-mail] ارسال نمایید. شاید موضوع مبحث بعدی ما، موضوع مورد نظر شما باشد.

فایل هایی که پسوند دارند
یک ضرب المثل قدیمی می گوید، "هیچکس را از ظاهرش نمی توان شناخت." این ضرب المثل دقیقا فلسفه شکل گیری پسوند فایل ها را بیان می کند! شما وقتی به یک فایل نگاه می کنید، به صرف این نگاه قادر نخواهید بود نوع و عملکرد آن فایل را تشخیص دهید. این مشکل نه تنها برای شما، که حتی برای اکثر سیستم عامل ها و برنامه های کاربردی نیز وجود دارد. پسوندها در واقع اختصاراتی قراردادی و از پیش شناخته شده هستند که به شناسایی نوع یک فایل کمک می کنند. به عنوان مثال، به محض مشاهده فایلی با پسوند .txt شما در می یابید که فایل مربوطه یک فایل متن است و باید به کمک یک ادیتور از محتویات آن مطلع گردید و یا پسوند .exe به شما می گوید فایل مربوطه فایلی اجرایی است و کافیست بر روی آن دوبار کلیک کنید تا اجرا شود.
نوع تعامل و نحوه ی برخوردی که سیستم عامل های مختلف با پسوندها به عمل می آورند یکسان نیست. برخی از سیستم عامل ها مانند داس و ویندوزهای اولیه نمی توانند پسوندهای بزرگتر از 3 حرف را بپذیرند. برخی دیگر از سیستم عامل ها مانند یونیکس، ویندوز 95 به بعد، MAC OS و آمیگاداس این محدودیت را ندارند و پسوند فایل ها در آنها می توانند بیش از 3 حرف باشند. اکثر سیستم عامل ها از پسوندها برای شناسایی نوع عملیاتی که باید بر روی یک فایل به انجام برسد استفاده می کنند و اگر پسوند حذف شود و یا تغییر کند، دیگر قادر به انجام عملیات مناسب بر روی آن فایل نیستند. به عنوان مثال اگر پسوند .exe که نشانگر اجرایی بودن یک فایل است را از انتهای آن حذف کنید، فایل مذکور دیگر اجرا نخواهد شد. ولی برخی دیگر از سیستم عامل ها مانند آمیگاداس- با اسکن نمودن محتویات فایل، نوع آن را تشخیص می دهند و به جز چند پسوند خاص رزرو شده برای سیستم، تغییر سایر پسوندها برعملکرد فایل تأثیری ندارند. در این سیستم عامل ها، پسوندها صرفاً برای آگاهی کاربر مورد استفاده قرار می گیرند و سیستم عامل ها، پسوندها صرفا برای آگاهی کاربر مورد استفاده قرار می گیرند و سیستم عامل نیز به آنها به عنوان بخشی از نام فایل نگاه می کند و نه یک پسوند جداگانه. در اینجا متداول ترین پسوندهای موجود ذکر شده اند و شما می توانید به کمک آنها نوع فایل های ناشناس را شناسایی نمایید. اگر احتمالاً با پسوندی برخورد نمودیدکه در فهرست زیر به آن اشاره نشده بود، آن را به آدرس پست الکترونیک ابتدای مقاله ارسال نمایید و اگر احتمالا نام برنامه ای که فایل ناشناس مذکور توسط آن ایجاد گردیده است را نیز می دانید، نام آن را نیز ذکر کنید.

هنگام بوت شدن
قابلیت دسترسی همیشه، برای هر نوع وسیله ای در شبکه قابل توجه است. در حالیکه تمام مسیریاب ها در این تست خصیصه هایی چون پشتیبانی برای پروتکل های مطلوب و آیا قطعات اضافی را ارائه می دهند، ممکن است که فاکتورهای دیگر بتوانند یک مسیریاب را از رده خارج کنند. تلفات کلی توان یک مثال واضح می باشد

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله   17 صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید

فیلم آموزشی تحلیل دیسک دوار در نرم افزار abaqus

اختصاصی از فایلکو فیلم آموزشی تحلیل دیسک دوار در نرم افزار abaqus دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

فیلم آموزشی تحلیل دیسک دوار در نرم افزار abaqus

دانلودمقاله ورزش پرتاب دیسک

اختصاصی از فایلکو دانلودمقاله ورزش پرتاب دیسک دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

پرتاب دیسک رشته ای مهارتی است که از رشته های مهم بازیهای دوران باستان محسوب می شود (شکل 1-8). در آن زمان، این رشته به صورت پرتاب ایستاده از یک سکوی شیبدار انجام می گرفت. در اولین المپیک مدرن که در سال 1896 آغاز شد، پرتاب به دو شیوه انجام می گرفت: الف) روش سنتی، ب) روش آزاد.
بعد از سالهای که پرتاب دیسک به شکل ایستاده انجام می گرفت، سرانجام در سال 1912 دایره ای به قطر 250 سانتیمتر جهت پرتاب درنظر گرفته شد. بعدها، ورزشکارانی که در جستجوی سرعت بیشتر بودند، حرکت چرخش را که در ابتدا به شکل چرخش حول پای چپ انجام می گرفت، ابداع کردند. در این روش پرتاب کننده وضعیت صافتری را اختیار می کرد، تماس با زمین بیشتر بود و دیسک تنها با دست پرتاب می شد. در سال 1930، روش حرکت جهش – چرخش که با انجام کردن حرکت موجی شکل دست انجام می گرفت جای چرخش را گرفت. کانسولینی ایتالیایی در سال 1948 با به کار بردن این تکنیک در المپیک لندن مقام اول را کسب کرد و تا اوایل سال 1950، این تکنیک همچنان پابرجا بود.
در مراحل اولیه، پرتاب کنندگان با چرخاندن پشت خود نسبت به مسیر پرتاب کارآیی حرکت را در پرتاب، بالا بردند. درنتیجه چرخش به وجود آمد. کاربرد این تکنیک تا اوایل سال 1900 ادامه داشت. البته این امر تا بعد از جنگ جهانی که این تکنیک به طور عمومی مورد استفاده قرار می گرفت ادامه نیافت، ولی امروزه این تکنیک همچنان یک تکنیک پایه محسوب می شود. روش عمومی و کاربردی این تکنیک خم کردن بالاتنه به سمت پایین، همراه با حفظ تعادل بود (شکل 3-8) که به وسیله گوردین که در سال 1953 به رکورد 28/59 دست یافت، محبوبیت جهانی پیدا کرد. در اواخر سال 1950 پرتاب کنندگان به روش دینامیکی جهش – چرخش تمسک جستند و پیاتکوسکی از لهستان این روش را به طرز مؤثری به کار گرفت و رکورد جهان را با مسافت 91/59 تغییر داد. عیب عمدة این روش این بود که در هنگام فرود در وسط دایره افقی در حرکت حاصل می شد که در نهایت از پیوستگی حرکت پرتاب می کاست. با درک محدودیتهای این روش حرکت جهش به صورت سطحی تری درآمد و به وسیله حرکت تابی پای راست و عمل ضربه ای آن در هنگام چرخش به سمت مرکز دایره، بر کارآیی این روش افزوده شد، طوری که سیلوستر امریکایی در سال 1961 موفق شد به رکورد جهات شصت متر دست یابد. او حتی موفق شد که رکورد هفتاد متر را نیز به دست آورد که البته این رکورد او مورد تأیید قرار نگرفت (شکل 4-8).
این روش در میان زنان پرتاب کننده نیز محبوبیت پیدا کرد. وسترمن با استفاده از این روش، در سال 1967 رکورد شصت متر و ملنیک در سال 1975 رکورد هفتاد متر را به دست آورد. بعد از موفقیت دانک در دستیابی به دست آوردند. بعد از موفقیت دانک در دستیابی به رکورد جهان به مسافت 07/66 در سال 1966 و جان پاول در دستیابی به رکورد جهان به مسافت 08/66 در سال 1975، روش دویدن – چرخش که در آن پای راست با کنترل بیشتری حرکت داده می شد، محبوبیت یافت (جدول 1-8). امروزه تکنیکهای مورد استفاده پرتاب کنندگان به طور عمده شامل این دو روش است. بسیاری از پرتاب کنندگان که معروفترین آنها آل اورتر بود، در طی چرخش، دیسک را در عقب بدن خود نگه می داشتند (شکل 5-8). اورتر با این تکنیک موفق شد چهار مدال طلای المپیک را تصاحب کند.
البته باید خاطرنشان کنیم که این روش، تنها یکی از روشهای پرتاب محسوب می شود و نه ضرورت اصلی آن. بسیاری از پرتاب کنندگان پرتاب را در حالی که پای جلو در وضعیت ثابتی قرار دارد انجام می دهند و باور آنها این است که این عمل از لحاظ مکانیکی برتری بیشتری دارد. این روش را مربیان آلمان شرقی سابق در اواخر سال 1960 و اوایل سال 1970 میلادی ابداع کردند. بوگار قهرمان جهان در سال 1983 از این تکنیک به طرز مؤثری استفاده کرد. اگرچه بسیاری از پرتاب کنندگان تلاش می کردند که روش چرخش را به صورت دو چرخش کامل انجام دهند، این عمل با موفقیت کمی روبه رو شد. با این حال این تکنیک همچنان به صورت یک ضرورت پایه باقی ماند، اگرچه پرتاب کنندگان روش خاص خود را با حرکات اصلی تلفیق می کنند.

جدول 1-8 اسامی پرتاب کنندگانی که رکورد جهان را به ترتیب مسافت و وزن پرتاب و نیز زمان آن تغییر داده اند
مردان زنان
سال نام پرتاب کننده مسافت مرز شکسته شده (متر) نام پرتاب کننده و کشور مسافت سال
1900 جی. کمپانین 50/41 40 حی. واجوونا-لهستان 35/40 1932
1912 جی. دانکن 58/47 45 جی. مائرمایر – (آلمان) 53/45 1935
1930 ای. کرنز 03/51 50 ان. دو مبادزه (شوروی سابق) 50/50 1946
1948 ای. کانسولینی 33/55 55 ان. دو مبادزه (شوروی سابق) 04/57 1952
1961 جی. سیلوستر 56/60 60 ال. وسترمن 26/61 1967
1962 ای. اورتر 10/61 96/60 ال. وسترمن 26/61 1966
1965 ال. دانک 22/65 65 ای. منیس – (رومانی) 32/67 1972
1976 مک ویلکینز 24/70 70 اف – منلیک (شوروی سابق) 20/60 1975
1986 یورگن شولت 08/74 رکورد جهان 56/64

مشخصات دیسک مردان زنان
حداقل وزن قابل قبول برای ثبت رکورد 2 کیلوگرم 1 کیلوگرم
محدوده وزنی دیسک برای انجام دادن مسابقه 005/2 005/1
قطر خارجی حلقه فلزی دیسک حداکثر 219 میلیمتر 180 میلیمتر
حداقل 221 میلیمتر 182 میلیمتر
قطر صفحه فلزی یا محدوده مسطح مرکزی دیسک حداقل 57 میلیمتر 57 میلیمتر
حداکثر 50 میلیمتر 50 میلیمتر
ضخامت محدوده مسطح مرکزی یا صفحه فلزی حداکثر 44 میلیمتر 37 میلیمتر
حداقل 46 میلیمتر 39 میلیمتر
ضخامت حلقه دور دیسک (6 میلیمتر از لبه) حداقل 12 میلیمتر 12 میلیمتر

طریقه گرفتن دیسک
دست به صورت صاف در مقابل صفحه دیسک قرار گرفته، حلقه آهنی دور دیسک روی مفاصل بالای انگشتان قرار می گیرد. مرکز ثقل دیسک مابین انگشت میانی و اشاره قرار گرفته، به علت خم شدن جزئی مچ دست، قسمت بالای دیسک با ساعد تماس پیدا می کند. این حالت باعث شل و راحت شدن عضلات و جلوگیری از رها شدن دیسک از دست، در طی حرکت می شود (شکل 8-8)
روشهای گرفتن دیسک
پرتاب کنندگان معمولاً از سه روش برای دردست گرفتن دیسک استفاده می کنند که انتخاب هر یک از این روشها بستگی به اندازه دست و قدرت پرتاب کنندگان دارد. در روش اول که به روش استاندارد معروف است، تمام انگشتان به طور یکنواخت از همدیگر جدا می باشند. روش دوم، روش چنگ زدن است که در آن انگشتان نزدیک به هم قرار دارند. در روش سوم نیز که شکل تغییر یافتة روش استاندارد است، انگشت میانی و نشانه نزدیک هم قرار می گیرند. هدف هر یک از این سه نوع روش، نگهداری دیسک در دست و ایجاد چرخش در جهت عقربة ساعت برای پرتاب کنندگان راست دست و پایداری پرواز دیسک است. پرتاب کنندگانی که دست بزرگتری دارند از روش استاندارد استفاده می کنند، آنهایی که اندازه دستشان کوچکتر است به منظور چرخش بیشتر دیسک در لحظة رهایی از روش چنگ زدن استفاده می نمایند و برتاب کنندگانی که اندازه دستشان معمولی است بیشتر روش سوم را به کار می گیرند. انتخاب مناسبترین روش پرتاب تنها بستگی به آزمایش خود پرتاب کننده و راهنمایی مربی او دارد (شکلهای 9-8، 10-8 و 11-8 مربوط به روشهای گرفتن دیسک).
وضعیت ابتدایی شروع حرکت
پرتاب کننده در حالی که پشت به مسیر پرتاب دارد، در لبة عقبی دایره می ایستد. در این حالت، پاها به اندازة عرض شانه ها باز می شود و انگشتان پا به سمت خارج می باشد. در این وضعیت، پرتاب کننده حالت راحت و بدون انقباضی دارد. وزن بدن پرتاب کننده به طور مساوی بین هر دو پا قرار گرفته، دست راست به صورت کاملاً آویزان و بدون کشش، در حالی که دیسک را در اختیار دارد،‌ در سمت راست به صورت کاملاً آویزان و بدون کشش، درحالی که دیسک را در اختیار دارد، در مست راست بدن قرار می گیرد.
انواع وضعیتهای شروع حرکت
بسته به سطح پرتاب کننده، سه روش برای ورزشکاران مبتدی، متوسط و پیشرفته وجود دارد:
الف) مبتدی: این وضعیت به آنها کمک می کند که تعادل خود را در لحظة شروع و وضعیت قدرتی پرتاب حفظ کنند (شکل 12-8)؛
ب) متوسط: همچنان که پرتاب کنندگان اعتماد به نفس بیشتری را در رابطه با پرتاب به دست‌ آوردند، پای چپ خود را نزدیک به دایره قرار می دهند (شکل 13-8)؛
پ) پیشرفته: برای پرتاب کنندگان پیشرفته سه روش وجود دارد که در دو نوع آن پرتاب کنندگان پشت به خط فرضی وسط دایره و درحالی که کمی به سمت راست متمایل شده اند، می ایستند. بعد پای راست خود را کمی عقبتر از پای چپ خود قرار می‌دهند تا بتوانند از شعاع بیشتری در هنگام چرخش برخوردار شوند (شکلهای 14-8، 15-8 و 16-8)
تکنیک
تکنیک چرخشی در پرتاب دیسک مشخصات زیر را دارد:
1. در وضعیت ابتدایی پرتاب کننده پشت به مسیر پرتاب ایستاده است.
2. حرکت جهش – چرخش هموار و باند با یک مرحله پرواز
3. عمل پرتاب که رهایی نیز نامیده می شود به وسیله حرکت جهشی هر دو پا از روی زمین انجام می گیرد.
ال اولیه
هدف اصلی از این مرحله، ایجاد طولانی ترین مسیر شتاب ممکن در دیسک است. این تاب که برای ایجاد شعاع مطلوب در مسیر دیسک می باشد از اهمیت خاصی برخوردار است و بستگی به وضعیت پاها و انعطاف پذیری مفاصل لگن و شانة پرتاب کننده دارد.
این حرکت تابی به وسیلة آوردن دست حامل دیسک تا سطح لگن یا شانه و در طول سمت چپ بدن ایجاد می شود (شکل 17-8). درنتیجة این عمل وزن بدن به آسانی از روی پای راست به پای چپ منتقل می شود. تقریباً بدون هیچ گونه وقفه ای، این تاب اولیه با بردن دست حامل دیسک به سمت راست ادامه می یابد. طوری که تا پشت شانة دست پرتاب قرار گیرد. وزن بدن نیز تا حدی به سمت راست منتقل می گردد. این تاب باید با حالتی آرام و راحت اجرا شود. بالاتنه و دست چپ که از ناحیه آرنج خم شده اند به سمت سینه متمایل می شوند و در امتداد مسیر پرتاب حرکت داده می شوند. این عمل باعث ایجاد یک نیروی گشتاوری مناسب بین محورهای مفاصل شانه و لگن می شود. در این حالت پاشنة پای چپ نیز کمی از زمین باند می شود. پرتاب کنندگان مبتدی نباید پنجة پای چپ خود را در جهت تاب نگه دارند؛ چرا که این عمل باعث جلوگیری از ایجاد گشتاور مطلوب و طویل کردن غیرضروری مسیر پای چپ هنگام شروع چرخش می شود. بالاتنه نیز در این وضعیت به صورت مستقیم نگه داشته می شود (شکل 17-8).
چرخش در داخل دایره
هدف از این چرخش، ایجاد یک شتاب پیوسته در دیسک برای پرواز تا دورترین مسیر ممکن است.
در شروع حرکت در عرض دایره، بدن پرتاب کننده و دیسک همزمان شتاب می گیرند، اما در طی چرخش، پاها جلوتر از بالاتنه و دست حامل دیسک حرکت نموده، در نتیجة ایجاد دو مرحلة مختلف شتاب گیری، گشتاوری بین محورهای مفصل شانه و لگن پرتاب کننده ایجاد می شود.
پرتاب کننده چرخش را از پاهای خود شروع می کند. پای چپ در شروع حرکت، با چرخش در جهت پرتاب برروی سینه پا حرکت می کند. در طی این چرخش رو به داخل بدن، وزن بدن به وسیله هر دو پا تحمل و حفظ می شود. هنگامی که پای چپ زاویه 120 درجه را نسبت به جهت پرتاب به دست آورد، حرکت پای راست شروع می شود. از طریق انجام دادن این حرکت وزن بدن برروی پای چپ که در جهت پرتاب قرار گرفته، منتقل می شود. پای راست که مقداری خمیدگی در آن وجود دارد با یک شعاع مطلوب در جهت قسمت جلویی دایره حرکت می کند. به واسطة این عمل، فاصلة نسبتاً زیادی بین پای راست و دست پرتاب ایجاد می شود و نیروی گشتاور در طی چرخش افزایش می یابد. هنگامی که سینة پرتاب کننده در جهت پرتاب قرار گرفت، پای چپ رو به سمت جلو حرکت داده می شود و از مفصل مچ باز می شود. این عمل باعث ایجاد مرحله پرواز در طی چرخش می شود. پرتاب کننده به سمت جلو حرکت کرده، در همان زمان حرمت چرخشی خود را با چرخش داخلی پای راست انجام می دهد.
در طی حرکت رو به جلو پای چپ از مفصل زانو کاملاً باز شود؛ چرا که این کشش در جهت عمودی عمل کرده، باعث بالا رفتن مرکز ثقل که باید تا حد ممکن در سطح هموارتری حرکت کند، می شود. هنگامی که پای راست خمیده برروی سینه پا و در مرکز دایره فرود آمد، پای چپ در کوتاهترین مسیر ممکن و به صورت کاملاً فعال در کنار لبة داخلی پای راست یا تقریباً موازی با آن قرار داده می شود.
در هنگام فرود، زانوی پای راست همان وضعیت زاویه دار را که در آغاز چرخش و قبل از حرکت سریع جمع کردن ران داشت، حفظ می کند.
باید مراقب بود که از باز شدن مفصل زانوی راست جلوگیری شود؛ چرا که این حرکت از انتقال روان عمل پرتاب به عمل رهایی جلوگیری می کند. پاها بسرعت برروی زمین قرار می گیرند و در طی چرخش شانه موازی با زمین قرار خواهد گرفت. پشت دستی که دیسک را حمل می کند (دست پرتاب)، در تمام این مدت به سمت بالا چرخیده است.

وضعیت پرتاب
بعد از انجام دادن چرخش، پرتاب کننده باید در وضعیتی متعادل باشد تا فرصت اعمال نیروی کاملاً موثر را بر دیسک داشته باشد. وزن بدن کاملاً برروی پای راست که حالت خمیده ای دارد، قرار گرفته است. پای راست در مرکز دایره و زاویه ای بین صد تا 150 درجه نسبت به مسیر پرتاب فرود می آید. پای چپ که کمی خمیده است، با لبة داخلیش، برروی زمین قرار می گیرد. در این وضعیت پاها باید در حدود هفتاد تا هشتاد سانتیمتر از همدیگر فاصله داشته باشند. پای چپ در فاصلة حدوداً ده سانتیمتری لبة دایره و ده تا پانزده سانتیمتری سمت چپ مسیر پرتاب قرار می گیرد (1کا 17-8، وضعیت 8). زاویه بین جهت پرتاب و پای چپ حدود نود درجه است.
دست حامل دیسک (دست پرتاب) به منظور ایجاد حداکثر کشش کاملاً به سمت راست چرخیده شده است. در وضعیت پرتاب،‌ وسیله پرتاب قوسی در حدود 270 درجه نسبت به خط متقاطع فرضی وسط دایره دارد. لگن سمت راست نسبت به شانه همین سمت جلوتر قرار می گیرد و همین، موجب هدایت سمت راست بدن به سمت داخل می شود.
در وضعیت پرتاب، تنه صاف است و سمت چپ بدن نیز طوری در یک وضعیت ثابت قرار گرفته است که از پا تا شانه، می توان یک خط صاف رسم کرد. گشتاور سمت راست بدن بین محورهای شانه و لگن در حدود هفتاد تا نود درجه و بین مفاصل شانه و دست پرتاب در حدود 45 تا شصت درجه است. این گشتاور در پایان مرحلة تاب مقدماتی ایجاد شده، تا مرحلة نهایی پرتاب و زمانی که عمل رهایی صورت می گیرد، حفظ می شود. علت کاهش احتمالی این گشتاور در وضعیت پرتاب، تأخیر در قراردادن پای چپ برروی زمین است.

فرمت این مقاله به صورت Word و با قابلیت ویرایش میباشد

تعداد صفحات این مقاله  61  صفحه

پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید