لینک پرداخت و دانلود *پایین مطلب*
فرمت فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت)
تعداد صفحه:20
فهرست مطالب
عنوان صفحه
آداب دوستی......................................................................................................................... 1
روشهای عذرخواهی.............................................................................................................. 1
انتقاد را با گشاده رویی بپذیرید............................................................................................... 1
آنتراک دهید........................................................................................................................ 2
گذشته را یادآوری نکنید....................................................................................................... 2
دست یاری نمایید.................................................................................................................. 3
جوی رسانا جهت ارتباط ایجاد کنید........................................................................................ 3
مشکلترین کلمه را بزبان آورید............................................................................................... 4
جمله ای دلپذیر به او بگویید................................................................................................... 4
بگویید که دوستش دارید....................................................................................................... 5
برای عصر برنامه ریزی کنید................................................................................................... 5
ببخشایید، اما همیشه فراموش نکنید......................................................................................... 5
آداب دوستی و عوامل جلب محبت........................................................................................ 6
دانش دوستی و آداب آن....................................................................................................... 7
معیار و آداب دوستی و رفاقت در نگاه امامان.......................................................................... 15
منابع 21
مقدمه :
« نخست دوست و سپس راه[1] »
از حدود افرادی که بگذاریم ، هر انسانی در زندگی خود پیوندها و روابطی با دیگر همنوعان خود دارد . این پیوند ها و روابط گاه از مرز روابط مصلحتی و سود جویانه فراتر رفته و به روابط و پیونهایی می انجامد که پرتویی از معنویت در آن جلوه می کند . این روابط را اصطلاحاً ( دوستی ) و بنیان گذاران آنها را ( دوستان ) می گویند . بطور کلی دوری گزیدن از مردم و بی نیازی جستن از دوستان یکی از عواملی است که به پیدایش تبه کاری و بطور خاص خود کشیها – که به شهادت روزنامه ها و نشریات نسبت به آن ، روز افزایش یافته است انجامید ( در جوامع غربی )
حقیقت آن است که بدون دوستیها هرگز موفقیتی نیز در کار نخواهد بود و بدون برخورداری از هنر روابط هرگز دوستیهایی نخواهد بود و بدون محبت و دوستی هرگز روابطی وجود نخواهد داشت ، همان طور که حدیث شریف می گوید[2] :« آیا دین جز محبت و دوستی است ؟ » و اصولاً چگونه ممکن است که انس می گیرند و در کسی که انس نگیرد با با او مانوس نشوند خیری نهفته نیست .
دوستی هزاست ! و از همین رو بسرعت زاده نمی شود ، بلکه به آهستگی و کندی پدید می آید . ممکن نیست که دوستی در یک لحظه ناگهانی از آسمان بر ما فرود بیاید . دوستی زمینه می خواهد و چون زمینه ی اخلاق پدید آید انسان می تواند تا جایی که بخواهد بذر گلها را در آن بیافشاند و گرنه بدون زمینه امکان ندارد که انسان حتی چهره مگسی را در ذهن خود ترسیم کند . نقطه دوستی ساختن است ، این بدان معناست که باید دوستیهایمان را در زندگی بسازیم ، همچنان که خانواده هایمان می سازیم و تشکیل می دهیم . دوستی اخلاق را تغذیه می کند و اصول را به ثمر می رساند – ارزشهایی چون عدالت ، انصاف ، همکاری ، فروتنی و ... که به آنها باور داریم باید در رابطه با مردم ، واقعیت عملی به خود بگیرند و این معنای اخلاق دوستی را نمایان می سازد .
امام علی (ع) می فرماید : از همنشینی با پادشاهان و دنیا پرستان بپرهیزد که دین شما را از بین می برند و از همنشینی و دوستی با نزدیکان و و همتایان خود دوری نکنید چون که گنج را در میان آنها می توانید بیابید .
دوستی مساله ی انتخاب و گزینش است . نباید دوستان را بطور تصادفی انتخاب کرد . پیامبر اکرم می فرماید : انسان بر دین خود دوست است ، پس بنگرید که با که دوستی می ورزید . همچنین قران می فرماید : دوستی و مهربانی مومن با مومن از برترین شاخه های ایمان است[3] . پیامبر خدا می فرماید : مومن به وسیله ی برادرش آرامش می یابد همچنان که تشنه به و سطلی آب خنک [4]و در آخر اینکه صدیق را صدیق نامیده اند چون درباره ی تو و معایب صداقت نشان می دهد[5] .
[1] - نهج البلاغه 16/113
[2] - میزان الحکمه / ج 1 / ص 335
1- اصول کافی / ج 2 / ص 125
[4] - میزان الحکمه / ج 3 / ص 143
[5] - غرر الحکم
تحقیق در مورد آداب دوستی
