(شامل 90 صفحه word )
آشنایی با چند معیار ادبی
کلام : آهنگی است که به حرکت هان و زبان از حروف و کلمه¬ها ترکیب یافته و برای بیان مقصودی گفته شده باشد.[1]
سخن ادبی : مفهوم بسیار وسیعی دارد، گاهی وقتی متنی از لحاظ زمانی قدیمی می¬شود به آن سخن ادبی می¬گویند، اما مشهورترین وضع وقتی است که سخن از حالت و معیار عادی خارج می¬شود و نویسنده از تخیلات و آرایه¬های ادبی استفاده می¬کند. (مانند : دانه مانند طفلی در آغوش خاک است.)
نظم و نثر : سخن بر دو نوع است : الف : نظم ب : نثر
الف : نظم
در لغت به معنی به هم پیوستن و در رشته کشیدن دانه¬های جواهر است [2] و در اصطلاح سخنی است که دارای وزن و قافیه باشد.
وزن : آهنگ شعر است.
کلمه¬ی قافیه : کلمه¬های نا مکرر آخر مصراع¬ها و بیت¬ها را می¬گویند که تمام یا قسمتی از آن هم آهنگ باشد.
مثال :
منم که دیده به دیدار دوست کردم باز چه شکر گویمت ای کارساز بنده نواز
حافظ
دو کلمه¬ی «باز» و «نواز» هم قافیه هستند.
شرح تجربیات آموزشی و تربیتی دبیر ادبیات