دوره هخامنشیان تا ساسانیان

اختصاصی از فایلکو دوره هخامنشیان تا ساسانیان دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 11

سیر تحول سلاح در دوران تاریخی ایران از ابتدای دوره هخامنشیان تا پایان دوره ساسانیان

بشر اولیه برای تامین امنیت ، غذا (از طریق شکار)، تفریح و غیره از ابزاری به نام اسلحه استفاده می‌نمود. این ابزار از روزگاران قدیم توسط انسان عصر باستان بر روی نقوش برجسته، مهرها، بشقاب‌های نقره‌ای، آجر لعابدار و غیره برای ما به یادگار مانده است . در این چارچوب سلاح‌های ادوار سه‌گانه 1- هخامنشی 2- اشکانی 3- ساسانی مطالعه و بررسی خواهد شد. البته سلوکیان که بعد از سقوط امپراطوری هخامنشی تادوره اشکانی در ایران حکومت کردند، به علت فقر منابع و کمبود آثار باستانی و همچنین کوتاهی این دوره از این کار تحقیقی حذف گردیدند. جمع‌بندی و نتایج کلی بررسی پایان‌نامه نشان داد که نه نوع اسلحه در دوران مذکور مورد استفاده قرار گرفته است . این سلاح‌ها عبارتند از 1- کمان 2- نیزه 3- غداره (خنجر) 4- شمشیر 5- تبرزین 6- گرز(این اسلحه فقط در دوره اشکانی دیده شد.) 7- سپر 8- تیردان 9- کماندان (این اسلحه فقط در دوره هخامنشی دیده شد.) در مجموع آثار این سه دوره 118 اثر باستانی انتخاب و بررسی شدند. از این تعداد حدود 75 اثر مربوط به دوره هخامنشی، 24 اثر مربوط به دوره اشکانی و 20 اثر مربوط به دوره ساسانی می‌باشند. چون بر روی بعضی از آثارر چند نوع اسلحه نشان داده شدده، طبیعتا" این گونه آثار هنگام بررسی هر اسلحه تکرار گردیده‌اند. بدین ترتیب و با احتساب موارد تکرار این تعداد به 166 مورد می‌رسد، که 102 مورد مربوط به دوره هخامنشی، 29 مورد مربوط به دوره اشکانی و 35 مورد مربوط به دوره ساسانی می‌شوند. در دوره هخامنشی سلاحها به لحاظ ملیت حامل آنها به دو گروه اصلی : الف - پارسها ب - ملل تابعه تقسیم شدند. در مورد پارسها فرم سلاحها مشخص و سپس سلاحهای عصر هر پادشاه (آنهایی که دارای آثار بودند) بررسی و مطالعه شدند. اما در مورررد ملل تابعه بعد از این که هر ملت (آنهایی که دارای آثار بودند.) ذک شد فرم اسلحه هریک مشخص و سپس آثار مربوطه بررسی شدند. در دوره اشکانی به دو دلیل زیر: -1 فرسودگی و سائیدگی آثاری که اسلحه‌ها روی آنها نشان داده شده‌اند. -2 فقدان زمانبندی دقیق آثار، تقسیم‌بندی سلاح‌ها با عصر هخامنشی تفاوت دارد. به همین دلایل بعد از ذکر نام هر اسلحه، آثار مربوطه بررسی و مطالعه شدند. در دوره ساسانی با توجه به این که قدمت آثار مورد بحث روش و دقیق بودند، به همین دلیل آثار این عصر مانند دوره هخامنشی در زمان هر پادشاه ساسانی بررسی و مطالعه شدند. اما متاسفانه بیشتر سلاح‌های دوره ساسانی مانند دوره اشکانی و برخلاف دوره هخامنشی به دلیل فرسودگی آثار، به لحاظ فرم قابل مطالعه نبودند.

سد سازی از دوره هخامنشیان تا قبل از اسلام

پادشاهان هخامنشی به واسطه نیاز جغرافیایی کشور ایران و علاقه ای که به گسترش و آبادانی سرزمین تحت فرمانروایی از خود نشان می دادند، در زمان امپراتوری خود سدها و بندهای زیادی را در بخش های جنوب غربی و جنوب ایران ساختند. بسیاری از سیستم های آبرسانی و آبیاری که تا سال های متمادی نیز در ایران از آنها استفاده شد، مرهون تلاش مهندسان و صنعتگران ایرانی است که در زمان های بسیار دور تلاش نمودند تا نیازها و کمبودها را در زمینه های عمران و آبادی بر طرف کنند که آثار و شواهد آن را نیز می توان در نقاط مختلف ایران درک کرد. علاوه بر آن بسیاری از آثار به جا مانده از این دوران ها در سرزمین های تابعه حکومت های ایران باستان نیز قابل مشاهده است.

«دیاله» یکی از رودخانه هایی بوده است که از قدیم به رودخانه اروند می پیوسته. بنا به دستور کوروش بزرگ سدی برای آبیاری، ‌از خاک و چوب بر روی این رودخانه بسته شده بود که شبکه کانال های آبرسانی را تغذیه می کرد. همچنین در زمان هخامنشیان اولین کوشش ها جهت سد سازی بر روی اروند و فرات به عمل آمد. از مشخصات این رودخانه ها آن بود که سطح فرات بالاتر از دجله قرار داشت. در زمان حکومت بابلیان بر بین النهرین تمایل رود فرات نسبت به شرق بیشتر از امروز بوده و این رود تنها دارای یک مجرا بوده است. انشعاب فرات به دو مجرا بین سال های 600 ق.م تا 100 ق. م اتفاق افتاده است . چنان که پیداست هخامنشیان سدهایی بر روی رودخانه های فرات و اروند ساختند و گام هایی دیگر در گسترش شبکه کانال های آبیاری برداشتند.

بدون شک هنگامی که اسکندر مقدونی در حدود سال 400 ق. م به آن مناطق رسید، آن سدها ساخته شده و برپا بوده اند. استرابو جغرافیدان سده اول میلادی یونان خبر از ویرانی این سدها به دست اسکندر مقدونی می دهد. ولی واقعیت این خبر که اسکندر این سدها را ویران کرده باش، کاملا معلوم نیست چون برخی نیز گفته اند که اسکندر آنها را خراب نکرده است و حتی به طور مرتب به حفر کانال و نظارت بر این سدها مشغول بوده است. به هر حال آنچه مسلم است آبیاری با بهره وری از بند سازی در فرات و اروند پیرامون سده چهارم پیش از میلاد کاملا رواج داشته و سیستم های سد بندی و آبیاری بعدها در زمان ساسانیان به حد بالای گسترش خود رسیده است.

علاوه بر بندها و آبگیرهایی که در زمان هخامنشیان بر روی رودخانه های اروند و فرات ساخته شد، بر روی رودخانه «‌کر » kur در فارس نیز بندهایی برای آبیاری زمین های پیرامون تخت جمشید ایجاد شد. با این که آثاری از تمامی سدهای ساخته شده در زمان هخامنشی ها در دست نیست، ولی برخی از بندها که تا به امروز بر روی آن رودخانه بر جای مانده اند، دارای پایه های زمان هخامنشی هستند. از جمله این سدها «بند ناصری» است که در 48 کیلومتری شمال غربی تخت جمشید واقع شده است.

ابن بلخی در سده پنجم‌ هجری سد «ناصری» را چنین توصیف می کند:«در این قسمت رودخانه در زمان های قدیم سدی ساخته شده بود که آب کافی را برای آبیاری زمین ها تأمین می کرده است، ‌اما در روزگاران هرج مرج که اعراب به سرزمین ایران تاختند این سد رو به خرابی نهاد و در تمام حوزه های رامجرا ( را مجرد‌) دیگر کشاورزی انجام نشد...»

سد دیگر «بند فیض آباد» نام دارد که در حدود 48 کیلومتری شمال تخت جمشید قرار گرفته است. چنان که گفته شده این سد یکی از سه بندی است که بر روی رود کر ساخته شده بوده و 25 متر طول و 25 متر بلندا داشته است.

در نزدیکی شهرک «‌کوار» در جنوب شیراز سد هخامنشی دیگری به نام «بند بهمن» بر روی رودخانه « مند» بنا شده است. طول بند در حدود 100 متر و بلندای آن حدود 25 متر می باشد . بخش عمده ای از این سد تا کنون از گل و لای پر شده است.

در زمان ساسانیان و هنگام حکومت شاپور اول ، ارتش شکست خورده والرین رومی که مرکب از هفتاد هزار نفر می شد، به اسارت ایرانیان درآمد. شاپور از این اسیران برای ساختن ساختمان هایی در ایران استفاده کرد. یکی از این ساختمان ها «‌سد شادروان شوشتر» بر روی رودخانه کارون است. شوشتر که در کناره شرقی کارون بر روی ساحل سنگی ساخته شده یکی از شهرهای در زمان ساسانیان بود. از زمان ایلامیان و دوران اولیه سلسله ساسانی برای بالا بردن سطح آب در کارون تا سطح شهر شوشتر، سدی بر روی این رود زده بودند.

تحقیق و بررسی در مورد نقش تاریخی زن در تمدن ایرانی اسلامی 20 ص

اختصاصی از فایلکو تحقیق و بررسی در مورد نقش تاریخی زن در تمدن ایرانی اسلامی 20 ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 20

نقش تـاریـــخی

زن در تمــــدن

ایــرانی – اســلامی

فهرست

عنوان صفحه

پیشگفتار 2

مقدمه 3

محتوای مقصد و منظور فرهنگی انقلاب 5

مشارکت‌ زنان‌ در جهاد 7

سخن آخر 17

چکیده 18

منابع و مآخذ 19

پیشگفتار

انقلاب اسلامی ایران، تنها یک جهاد و مبارزه سیاسی برای تغییر یک حکومت یا رژیم طغیانگر و ظالم و مستبد نــبود، بلکه نهضت بیداری یک ملت در برابر صف خودکامگی، استعمار و از خودبیگانگی بود. حرکت بیداری برای مقابله با استعمار و برکندن مبانی فرهنگی ، اعتقادی و آئینی یک ملت بود. حـماسه‌ای برای احیاء آئـین و فکر و اندیشه دینی، اعتقادی و باورهای دیرین و پا بر جای یک ملت بزرگ بود. یک حماسه عظیم بود که با همــت و غیـرت مردمی بپاخاسته، برای صیانت از ارزش های دین باورانه خود بسیج شدند. اینچنین حرکتی توانست، با دست آویزی به اصول و آرمان‌هــا و ارزش‌های مکتبی خود، تحـولات بسـیار گســترده‌ای را در سنگرهای سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و همچنین اقتصادی و منطـقه‌ای مارا در جهان بدنبال داشته است. باید از بهترین تعبیر نهضت‌های اسلامی برای این عملکردها و پیامدهای عظیم و امیدبخــش به دنـبال آن از کلمه تجـدید حیات اسـتفاده کنیم و اینچنین در یک نگاه فرهنگی می‌توانیم این را "حیات طیبه یک ملت " بخوانیم.

و اگر در بحث‌ها و گفتمان انقلاب یا همین حیات طیبه خوب نگاه افکنیم این‌گونه می‌بینیم که: * آرمان‌ها و آئین و اصول فرهنگ اسلامی تکیه گاه و سنگر رهایی بخش برای دست یابی به پیروزی ملت و انقلاب بود.

* بهره‌بری از فرامین و تعالیم اسلام و ائمه هدی

* ایجاد و املای عدالت اجتماعی به ویژه عزت بخشیدن به قشر عظیم زنان و رد زمینه‌های تبعیض در قوانین جامعه

* پرهیز از وابستگی و قطع هرگونه ریشه‌های فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی

* گزینه خود باوری به آنچه استعداد و توانایی به حساب آید

* سخت کوشی، همبستگی و جهاد برای استقلال برای رسیدن به تکامل

* ضرورت توجه به خطر از خودبیگانگی فرهنگی

* توسعه تعلیم و تربیت عمومی و عالی در همه نقاط کشور و به حداقل رساندن گزینه بی‌سوادی و خود این اهداف و وجود سرشار گزینه‌های بالا باعث شکل و حجم بخشی به هدف‌های فرهنگی در این راستا است.

مقدمه

شاید بارزترین حقیقتی که بتوان درباره اندیشه اسلامی معاصر در مسائل زنان گزارش کرد، آن است که این نگرش دگرگون یا بازسازی نمی‌شود و به صورتی در نمی‌اید که زنان آن را بپذیرند و با آن هم رای و موافق باشند، مگر اینکه خود بانوان برای دگرگونی و نواندیشی در زمینه‌های معرفتی و علمی نقش داشته و سهیم باشند.

حال پرسش آن است که ایا بانوان توانسته‌اند نواندیشی اسلامی در مسائل زنان،نقش داشته باشند؟ اگر به بررسی میزان سهم و نقش فکری و فرهنگ زنان در زمینه‌ها و بسترهای مربوط به آنان بپردازیم، حتماً بدین سؤال می‌رسیم و باز خواهیم پرسید: ایا این فعالیت‌ها پیشروانه بوده و رنگ و بوی پیشرفت دارد، یا عقبگرد بوده و پسرو شمرده می‌شود، یا اینکه مردّد است؟!

آنچه در این باره به شکل اساسی بدان می‌پردازیم، نگرش زنان و ارزیابی آنان از فعالیت‌های فرهنگی و فکری در این زمینه است.

البته مقصود از این گفتار و مقاله، منحصر کردن فعالیت‌های زناان در قضایا و امور مربوط به خود نیست و نیز مقصود آن نیست که بانوان جز درمسائل متعلق به خویش، آگاهی و تخصص ندارند (این پندار را بانوان نپذیرفته و رد می‌کنند و درحق خود ناروا می‌شمرند) بلکه مقصود آن است که زنان، به مسائل خویش آگاه‌تر و نزدیک‌ترند،

و بیش از همه نسبت بدان قضایا درایت و معرفت دارند، طبق درک و برداشت بانوان، این مسائل گرفتار کژاندیشی و سوء برداشت شده، به گونه‌ای تفسیر و بیان می‌شود که به دور از عدالت اسلامی است،در نتیجه نیازمند بازنگری و تصحیح می‌باشد؛ و این وضع نابسامان وقتی پیش می‌اید که زنان در فعالیت و نظر دادن در مسائل و امور مربوط به خود، کنار نهاده شوند.

در حقیقت وقتی که زنان پیشرفت خود در زمینه‌های فکری و فرهنگی را اعلام کردند درخواست داشتند وقتی از امور و مسائل خویش سخن می‌گویند، بدانان گوش دهند. اینان درک کرده و آگاه شده بودند که در ادای نقش فکری و فرهنگی خود در مسائل مربوط به خویش، بسیار عقب مانده‌اند، بانوان از این وضع به تنگ آمده، می خواستند خود از خویش سخن بگویند، تا بدین وسیله وجود و حضور خود را ابراز کنند و آنچه را در نبود و غیاب‌شان بدانان تحمیل گشته بود، رد نمایند.

از آن زمان که زنان دیدگاه خود را ابراز داشتند (که بیانگر آگاهی‌های نوینی بود که به دست می‌آورد و نیز مبین بیداری فکری و فرهنگی آنان بود)در افکار و تصورات و دیدگاه هایی که طرح می‌کردند دقت داشتند، در نتیجه فهمیده می‌شد بیان آن دیدگاهها مورد نیاز بوده، می‌باید به آنها اهمیت داده و راه را برای طرح‌شان گشود، نیز می‌فهماند آنچه توسط بانوان بیان می‌شود، چه قدر ارزشمند است، چون اندیشه اسلامی را برمی‌انگیزاند و به جدل و بحث‌های جدی وا می‌داشت و باعث می‌گشت به شیوه جدید و متفاوت با گذشته، درباره امور و مسائل زنان بحث و بررسی شود.

می‌توان گفت اگر اندیشه اسلامی درباره نگرش به مسائل زنان دچار ضعف و کاستی شده بود، به سبب آن بود که زنان در بیان نگرش فکری و فرهنگی خویش گرفتار ضعف و ناتوانی بودند. وقتی این پدیده را درک می‌کنیم که شاهد باشیم چگونه زن وقتی سعی و تلاش کرد بر این ضعف چیره شود و بتواند افکار و تصوراتی را که دارد، بیان کند و از آنها دفاع نماید؛

وضع به‌گونه‌ای گشت که درباره «اندیشه اسلامی در مورد زنان» بدون فهم و دانستن سخنان زنان نمی‌شد سخن گفت و می‌بایست دانست چگونه زن خود را می‌نگرد و باور دارد، نیز باید دانست نظر او درباره مسائل و امور مربوط به خویش چه و چگونه است.

شاید به فهم زنان، رسیدن به چنین برایندی یا نزدیک شدن و توجه بدان، پیروزی فکری و فرهنگی شمرده می‌شد، زیرا باعث می‌گشت به دستآورد و باور اخلاقی و اجتماعی تبدیل شده، بدانجا بینجامد که برای دستیابی به خواسته‌ها و پشتیبانی از حقوق زنان و نیز بهبود زندگی و معیشت بتوان از آن بهره جست.

اما تردیدی نیست که اندیشه اسلامی، سده‌های سخت و طولانی را شاهد بود، چنانکه زنان در سده‌ها گرفتار ناتوانی بودند و به گوشه‌نشینی و عزلت کشانده شدند،درنتیجه تأثیر و فعالیت خود را از دست داده، نمی توانستند به حقوق خویش دست یافته، خود عهده‌دار مسائل خویش گردند، گرچه توان بالقوه داشتند اما نه در تاریخ و نه طی سده‌هایی، شایستگی و کفایت بانوان به منصه ظهور نرسید و در زمینه‌های فکری و اجتماعی، اثری از آن دیده نمی‌شد. با این حال، دیر رسیدن به چنین برایندی، بهتر از هرگز نرسیدن است.

تحقیق \"آ جکدر مورد آثار تاریخی قزوین 75 ص.

اختصاصی از فایلکو تحقیق \"آ جکدر مورد آثار تاریخی قزوین 75 ص. دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

تحقیق درباه آثار تاریخی قزوین 75 ص.
با فرمت word
قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات : 74
فرمت : doc

مقدمه :
سپاس پروردگار را که انسان را از خاک بی جان آفرید و به او نطق و بیان عطا فرمود – به انسان نوشتن آموخت تا او بتواند میوه بستان اندیشه های خود را به کام مشتاقانش بچپشاند و نغمه های جانبخش وجود را به گوش ایندگان برساند .
سرزمین قزوین با پیشینه ای در عرصه های علم ، فرهنگ ، اندیشه و دارای قدمتی دیرینه است و نشانه های تمدن 9000 سال پیش از میلاد درادر خود نهان دارد که با پیدایش اسلام در ایران موقعیت و اهمیت بسزادی یافت و مهد پرورش علوم اسلامی از جمله حدیث ، تغییر فلسفه ، عرفان ، کلام فقه ، نجوم و ادب قرار گرفت و تا عصر حاضر این روند ادامه یافت .
ظهور چهره های نامداری همچون میرزا حسین خان سهپسالار قزوینی «صدراعظم» یسد اشراف الدین حسینی قزیوینی « نسیم شمال » عارف قزوینی ، علی اکبر دهمزا ، علامه محمد قزوینی . حجت الاسلام سید علی اکبر ابوترایی ، شهیدان محمد علی رجایی و عباس بابایی و .. در این خطه به چشم می‌خورد که از تاریخ و فرهنگ ایران اسلامی حکایت می‌کند .
یورش بی امان تمدن بی پروا غروبوزرق و برق ظاهر فریب ابزار و وسایل و تکنولوژی جدید ، موجب جلب توجه اذهان و افکار کسانی خواهد شد که بیشتر به گذراندن زندگی مشغولند و کمتر به حقیقت آن می‌اندیشند در پی این هیاهو و جنجال تبلیغاتی ، فرهنگ بی ریشه و دنیا گرامی غربی به شیوه های نوین و جذابیتی کاذب جای فرهنگ مذهبی ملی مردم را می‌گیرد که از پیشینه درخشان و هدفدار پدران خویش آگاهی می‌داشتند . شاید با درایت و شکیبایی هنرمندان این هیاهوی بی معنا را به هیچ می‌انگاشتند و صراحت حیات را می‌پیمودند و پرچم پر افتخار پدرشان را دست به دست تا بی نهایت زندگی ، دلیل راهشان می‌کردند – بی شک اثر ملتی بدانند که اجدادشان طالایه دار فرهنگ انسانی و پیش قرلولان تمدنی سالم و صالح بودند – با نازدنگی و بالندگی دیگری به زندگی و دنیا می‌نگریستند و البته که خفتگان ظلمت شب رهروان طلیعه را صواب را نمی یابند .
نسل جدید ، نسلی که نتواند فرزندان کیستند و خود را و فرهنگ خود را نشناسند بی گمان به ورطة گرامی فرهنگی نزدیتکرند – ما بر سر‌ان نیستیم که تعجب جاهلی آباء و اجدادی را نده کنیم که هرگز چنین مباد بلکه منادب آینم که وظیفة همة کسانی که آیندة فرجام و تمدن بیگانه را می‌دانند و می‌شناسند یک دل و صادقانه از هر آنچه هدایتی نباید – رسالتی بر دوش دارند و هم امروز ها جلو این شبیخون بی هویتی و واماندگی را گرفت که فردا دیر است .
قال رسوالله … قزوین با ء‌ من ابواب الحبه .
محودة جغرافیایی قزوین پنه ایست طویل که فاصلة بین 57/36 درجة سانتی گراد تا 38/35 درجة سانتی گراد عرض شمالی و 01/51 درجة سانتی گراد تا 18/48 درجة سانتی گراد طول شرقی گسترده شده و ارتفاع آن از سطح دریا 1298 متر است و با توجه به موقعیت ویژة جغرافیایی در مرکز یکی از مهمترین گروههای ارتباطی شبکه راههای اصلی ایران و از جمله جادة ابریشم بوده و فراز و نشیب تلخ و شیرین را پشت سر نهاده است . شمال ان را سلسله جبال سر به فلک کشیدة البرز از شمال شرقی به طرف جنوب غربی در بر گرغفته متعلق به دوران سوم زمین شناسی و در دل خود معادنی دیقیمتی را نهان داشته است و نواحی اساطیری الموت و رودبار در آنجا واقع هستند قلعة قدیمی آتش نشان «درخک» با 2770 متر و « تخت سلیمان با بلندی » با بلندی 4400 متر سر به آسمان می‌سایند و با عبور از گردنه های « سلمبار » و « آلو چشمه » می‌توان به شهرهای تن کابن ، لنگرود و رشت سر ازیر شد – و با به هم پیوستن رودهای «طالقان» و «الموت » و « شاهرود» و « یفسد رود » در لابلای فراز و نشیب البرز غربی می‌خزد و آبادانی به ارمغان می‌آید که با احداث کانالهایی آب آن به طرف دشت وسیع قزوین هدایت می‌شود .
قزوین در دامنة جغرافیایی رشته کوه البرز دشت پهناور و حاصلخیز به وسعت 443 هزار هکتار دارد که باختر ، رشته کوههای شمالی – جغرافیایی «چرگر» آن را از زنگان «خمسه» جدا می‌کند و در جنوب چند رشته کوه موازی به نام «رامند» و از غرب به کوههای «خرقان» و در دز گزین همدان اتصال می‌یابد و از جانب خاور بی هیچ مانعی به «ساوه» و «ساوجبلاغ» می‌پیسوندد که جزئی از دشتهای قزوین بوده است – روهای « خر رود » یا «رود شور » و «ابهر رود» و « حاجی عرب

لینک دانلود آثار تاریخی قزوین 75 ص. پایین

تحقیق درمورد گردشگری استان مرکزی

اختصاصی از فایلکو تحقیق درمورد گردشگری استان مرکزی دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 5

پیشینه تاریخی استان

پیشینه تاریخی

سابقه تاریخی استان مرکزی و مردمان ساکن در آن جزئی از پیشینه تاریخی سرزمین و تمدن کهن پارسی است. اگر بخواهیم به سیر تحولات تاریخی این استان بپردازیم بدون شک بایستی صفحات تاریخ ایران زمین را تورق کرده و نقش مردمان دلیر این سرزمین و اثر گذاری آنان در شکوفایی تمدن کهن ایران باستان و همچنین ترویج و گسترش دین اسلام مورد مطالعه قرار دهیم. در این مطالعه و بررسی قطعاً ایفای نقش مشاهیر و نخبگان این قسمت از سرزمین ایران اسلامی در شکل گیری و سیر تحولات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگ دینی کشور ایران منحصر به فرد بوده و اثرات برون مرزی آن در جامعه بین الملل غیر انکار است.

برای اینکه بتوانیم بیشتر با سوابق تاریخی استان مرکزی آشنا شویم، سیر تحولات تاریخی این استان را به طور اجمال در دو مقطع زمانی قبل از اسلام و بعد از اسلام مورد بررسی قرار می دهیم.

قبل از اسلام (از آغاز تا 652 میلادی)

فلات ایران یکی از قدیمی ترین مراکز تمدن مراکز تمدن کهن در جهان است که قدمت برخی از آثار کشف شده توسط باستان شناسان حکایت از سابقه سکونت بیش از 10000 ساله پیش از میلاد مسیح را دارد. برخی ابزار آلات باقی مانده از آن دوران نشانگر آشنایی مردم این سرزمین با فلز در حدود 3000 سال پیش از میلاد مسیح است. بقایا و آثار و ابنیه به جا مانده در شهر سوخته زابل ، هگمتانه همدان و سیلک کاشان ، جملگی حکایت از قدمت بیش از 3000 ساله تمدن و شهرنشینی در ایران داشته است. مهم ترین تمدنی که در ایران قبل از ورود آریایی ها به این سرزمین وجود داشته ، تمدن ایلام می باشد که در دشت خوزستان به ویژه شهر شوش شکل گرفته است. ایلامی ها سرزمین محل زندگی خود را حتمتی می نامیدند. سابقه دولت ایلام به 3000 سال قبل از میلاد می رسد. از آن زمان تا سال 550 ق.م که دولت هخامنشی سراسر ایران را تصرف کرد ، دولت ایلام درگیری و جدال های متعددی با تمدن های بین النهرین (سومر، بابل) داشت. اوج قدرت ایلامی ها در قرن 13 ق.م بود که توانستند سرزمین بین النهرین را تصرف کنند و ستون سنگی را که قانون همورابی بر روی آن نوشته شده بودبه غنیمت گرفته و به شوش آورند. در سال 640 ق.م آشور بنی پال پادشاه آشور به ایلام تاخت و شهر شوش پایتخت شهر ایلام را تصرف و آن را کاملاً تخریب کرد . هنوز بقایا و سنگ و آجر فرش های این دوره در شهر شوش، در مجموعه کاج آپادانا به یادگار باقی مانده است. آثار دوره ایلامی و ماقبل تاریخ که در تپه های باستانی قیجه ، گل محمد، امامزاده عبدالله و عباسلو ساوه، مناطق باستان بالا و پایین مشهد زلف آباد تفرش، تپه چلبی ساروق اراک کشف شده ، نشان از سکونت و قدمت اقوام ایلامی در منطقه استان مرکزی دارد.

حمله آشور بنی پال همزمان بود با گسترش قلمرو حکومت آریاییها که از قرن پانزدهم ق.م از نواحی جنوبی روسیه و اروپا به فلات ایران

مذهب

قبل از حمله اعراب به ایران مردم این استان همانند سایر ایرانیان، دین زرتشتی داشته و یکتا پرست بوده اند وجود آتشکده های بزرگ ، از قبیل آتشکده آتشکوه نیم ور ، وره در آشتیان ، آتشکده خورهه در محلات، آتشکده برزو در راهجرد در شمال شرقی اراک، آتشکده آذرگشسب در فراهان و آتشکده های دیگر در شهرهای این استان دلیل بر این ادعا است. اما بعد از ورود اعراب مسلمان به ایران و تبلیغ دین اسلام در سراسر امپراتوری سرزمین های ایرانی، مردم به اسلام روی آورده و هم اکنون بیش از 99% جمعیت استان را مسلمانان و مذهب شیعه اثنی عشری تشکیل می دهند. درصدی از جمعیت شهرستان اراک و شازند را مسیحیان ارمنی (گریگوری) تشکیل می دهند. درصد فوق العاده کمی از جمعیت این استان نیز پیرو ادیان دیگر می باشند.

استان مرکزی از مهمترین بلاد اسلامی است که در طول تاریخ توانسته به عنوان خاستگاه مامن و مکانی ویژه جهت ترویج دین اسلام مورد توجه مسلمانان و اسلام شناسان قرار گیرد، تربیت و پرورش مشاهیر ، علما و نخبگان دینی متعدد در دوره های مختلف اسلامی گواه این مدعاست.

وجود اماکن، بقاع متبرکه، مساجد، تکیه ها و حسینیه های متعدد، آداب و رسوم عزاداری و گرامیداشت یاد ائمه معصومین(ع) و احترام ویژه به فرزندان و نوادگان خاندان پیامبر اسلام، استان مرکزی را به عنوان یکی از قطبهای مهم گردشگری مذهبی در ایران تبدیل نموده است. مجموعه زیارتی مشهد اردهال ، مجموعه زیارتی آستانه، مجموعه زیارتی ساروق، مسجد جامع ساوه، مسجد میدان ساوه و مسجد جامع شش ناو تفرش، این امکان را بوجود آورده است تا قطبهای گردشگری مذهبی، به عنوان مناطق نمونه مورد توجه مسئولان توسعه گردشگری کشور و همچنین مسئولان محلی و استانی قرار گیرد.

مردم شناسی استان مرکزی

جمعیت بر اساس سرشماری عمومی نفوس و مسکن سال 1375 استان مرکزی 1228812 نفر جمعیت دارد از این تعداد 1/57 درصد در نقاط شهری و 9/42 درصد در نقاط روستایی سکونت داشت اند . در همین سال از کل جمعیت استان 156/616 نفر مرد و 656/612 نفر زن بوده اند . از جمعیت استان 3/38 درصد در گروه سنی کمتر از 15 سال ، 1/56 درصد در گروه سنی 15 تا 64 سال و 6/5 درصد در گروه سنی 65 سال و بیشتر قرار داشته اند . سمت وسوی تمامی نقل و انتقالات داخلی و مهاجرین که از خارج وارد استان شده اند کانون های شهری مخصوصاً در شهر اراک و ساوه بوده است . قبل از دهه اخیر مردم استان برای یافتن کار و ادامه تحصیلات فرزندان و بالا بردن سطح زندگی خود از این استان به استان های تهران و اصفهان مهاجرت می کردند لیکن بر اثر جذب نیروهای بومی ، بسیاری از شهرستان های دیگر به این استان مهاجرت کرده اند .نژاد

با توجه به مطالعات باستان شناسی و تاریخی سابقه سکونت در این نقطه از ایران زمین به هزاره دوم و سوم ق . م باز می گردد . بعدها تمدن هایی در این سرزمین شکل گرفت که هنوز آثاری از آن ها در تپه های باستانی و نقاط مختلفی از این سرزمین وجود دارد . که خود حکایت از رد پای اقوام مختلف است .بعدها با ورود اقوام آریایی و اختلاط آنها این نژادها در هم آمیختند . پس از اسلام نیز اقوام دیگری از جمله ترکان و مغولان در این نجد سکنی گزیدند و با مردمان این نواحی در آمیختند .زبان بیشتر مردم استان مرکزی به زبان فارسی سخن می گویند. زبان ترکی نیز در اکثر روستاهای اطراف اراک ، سربند و ساوه رایج است . در دلیجان مردم به زبان راجی حرف می زنند که ریشه در زبانها و واژه های دوره مادی دارد .در خصوص زبان راجی باید گفت که این زبان بس شگفت که نشانه های آن در بخشی از مرکز ایران چون دلیجان و محلات و نراق و ... برجای مانده است . داستان از یک زبان نیرومند ایرانی می گوید که به دلیل ویژگی های برتر خود نشان می دهد که روزگاری دراز در یک قلمرو گسترده ، مرکزیت داشته است و روز به روز با یورش زبانی پر می شود و در هم آهنگ و بی ریشه ، از سوی صدا و سیمای مرکزی پهنه آن کمتر و کمتر می شود البته باید گفت ( گویندگان ایرانی که در شهرها و روستاهای گوناگون ، با زبان های شیرین و ریشه دار خویش زیر ستم زبان رسانه های گروهی هستند . بدان روی که این گفتارها از پایتخت ایران پخش می شود نام آن را فارسی نهاده اند و گمانشان بر این است که این سیستم از سوی زبان فارسی بر زبانشان می رود ، باز آنکه این زبان یک زبان آمیخته از ده ها ، شاید صدها گویش گوناگون پدیدار شده است که ریشه و مایه ایی ندارد و پایگاه آن را هم ندارد که با نام فارسی دری از آن یاد کنیم بلکه بهتر است آن را ً گویش تهرانی نو ً بنامیم زیرا که زبان تهران کهن نیز تا بدین پایه درهم ریخته نبوده است و برای خود زیبایی و پایه و مایه و دستور داشته است . چنانکه در برخی از جاها تنها اندک پیرمردان و پیر زنان واژه های آن را به یاد می آورند ، و در برخی جاها تنها نام آن بر جای مانده است اما خوشبختانه دلیجان که به گویش راجی خود دلیگون خوانده می شود کانونی بنیرو است که هنوز آن را بر زبان فرزندان می گذارند و اگر از سوی ادارات فرهنگ و آموزش و پرورش کوششی اندک در این زمینه شود می توان امید بدان بست که در آینده باز هم به گونه یک زبان روان در آن شهرستان بکار رود و ما نیز از برتری ها و ویژگی های آن چنانکه بایسته و شایسته باشد برخوردار گردیم .زبان ترکی : زبانی اصلی اکثریت نقاط روستایی شهر ساوه می باشد ولی فارسی تنها در شهر ساوه شهر مأمونیه و در روستاهای آوه و الوسجرد ، زبان اصلی مردم می باشد و در سایر نقاط به عنوان زبان دوم با آن محاوره می شود . اما زبان کردی در روستای قره چای و شهر ساوه رایج می باشد . زبان ارمنی فقط در روستاهای چناقچی بالا و لار ساوه رایج است . گویش الویری از مشتقات زبان پهلوی میانه بوده و به گویش تاتی معروف است . شهرستان محلات به زبان فارسی سخن می گویند . گویش اهالی روستای بزیجان محلات ترکی با لهجه محلی است

توریسم صنعتی

صنعت توریسم پس از صنایع نفت و خودروسازی، سومین صنعت درآمدزای هزاره جدید محسوب می‌شود و با توجه ویژه به خدمات در این هزاره پیش‌بینی می‌شود به سرعت به نخستین رتبه درآمدزایی در سطح جهان تبدیل شود.

به همین دلیل است که نظریه‌پردازان اقتصاد جهان اهتمام و توجه ویژه خود را به این صنعت معطوف داشته‌اند و کشورهای مختلف تلاش می‌کنند در این فرصت نوین سرمایه‌گذاری مناسبی داشته باشند.

در کشور ما که سالها مقام نخست توریسم در خاورمیانه را داشته (دهه 46 تا 56 خورشیدی) علی‌رغم تغییر نگرش به مقوله توریسم و پذیرش آن به‌عنوان صنعتی درآمدساز،‌ لزوم توجه بیشتر به ظرفیتهای سرمایه‌گذاری در این صنعت مشهود است.

بر اساس اعلام شورای جهانی توریسم، ایران امروز به جایگاه سی و پنجم سقوط کرده است.

در حالی که طبق برنامه چشم‌انداز بیست ساله کشور، در پایان برنامه چهارم توسعه حداقل می‌بایست پاسپورت چهار میلیون گردشگر خارجی مُهر ورود به ایران خورده باشد، متاسفانه آمارهای ورودی تا سال گذشته تنها هفتصد و پنجاه هزار توریست ورودی را ثبت کرده‌اند! بدون شک مؤلفه‌های فراوان و عوامل متعددی در این ناکامی سهیم بوده‌اند، اما نباید ناامید بود.

ایران توان فراوانی دارد تا در صورت برنامه‌ریزی و کار کارشناسی دقیق، ناکامی‌های قبلی را جبران کند.

آثار و جاذبه‌های تاریخی و باستانی اکوتوریسم و جلوه‌های طبیعی و همچنین توان ارزشمندی که می‌توانیم تحت عنوان توریسم صنعتی از آن یاد کنیم؛ آن هم در کشوری که از فناوری‌های بومی گرفته تا صنایع عصر جدید نمونه‌های منحصر به فردی وجود دارد و از این میان پیشینه صنعت نفت در ایران به عنوان مهد این صنعت در خاورمیانه فرصتی طلایی و ویژه را به‌وجود آورده که در صورت سرمایه‌گذاری مناسب می‌توان به توسعه صنعت توریسم از قبال آن در ایران امیدوار بود.

جهانیان امروزه ایران را با منابع غنی نفت و گاز آن می‌شناسند و در کنار پیشینه باستانی این سرزمین به بُعد صنعتی آن در مقوله نفت و گاز نیز توجه دارند.

نزدیک به یکصد سال پیش بود که صنعت نفت با بهره‌برداری از نخستین چاه نفت خاورمیانه در جنوب غرب ایران و استان فعلی خوزستان متولد شد و این حدیث یکصد ساله آغاز شد. طی این مدت نمونه‌های مختلف ابزار و ادوات صنعتی از نخستین نمونه‌ها گرفته تا بعد از آن در تاسیسات نفتی ایران مورد استفاده قرار گرفت و بدین ترتیب است که هرکدام از این تاسیسات به خودی خود موزه ارزشمندی از توسعه فناوری صنعتی جهان است و از ادوات نیروی بخار گرفته تا گازسوز و الکتریسیته می‌توان نمونه‌های ارزشمندی را در کنار هم در این تاسیسات مشاهده  کرد؛ امری که در کمتر مرکز پژوهشی صنعتی- دانشگاهی و آکادمیک و در کمتر نقطه‌ای از جهان شاهد آن هستیم و این مسئله فرصت ارزشمندی برای سرمایه‌گذاری در توریسم صنعتی برای این تاسیسات عموماً از رده خارج فراهم می‌کند.

توریست‌های صنعتی کارشناسان، مهندسان ارشد، طراحان و برنامه‌نویسان و همچنین علاقه‌مندان به تاریخ صنعت هستند و در مبحث توریسم صنعتی باید روی حضور آنها و همچنین دانشجویان رشته‌های صنعتی و غیره سرمایه‌گذاری کرد.

قدمت تاسیسات نفتی در ایران به‌گونه‌ای است که می‌توان با استفاده از آنها به قوی‌ترین و معتبرترین مراکز آکادمیک و صنعتی دنیا سرویس داد. در این بین قدیمی‌ترین و جالب‌ترین نمونه‌ها را در تاسیسات نفتی مسجدسلیمان می‌توان مشاهده کرد.

نخستین چاه نفت، نخستین نیروگاه برق با نیروی بخار و نخستین تاسیسات جانبی و فراوری نفتی در آن قرار دارند؛ نمونه‌هایی که نه‌تنها در ایران، بلکه در خاورمیانه قدیمی‌ترین نمونه‌ها محسوب می‌شوند!

چاه شماره یک نفت خاورمیانه که در مرکز شهرستان مسجدسلیمان قرار دارد- و در اثر عدم رعایت حفظ حریم ساخت و ساز امروزه دیوار به دیوار منازل مسکونی منطقه است-مجموعه کاملی از نخستین تکنولوژی حفاری، بهره‌برداری و استخراج و پمپاژ نفت به وسیله نیروی بخار است و دیگ بخار آن سندی بر قدمت صنعتی آن به‌شمار می‌رود که برای توریست‌های صنعتی بسیار جالب خواهد بود.

علاوه بر این نیروگاه تولید برق این منطقه نفت‌خیز که با قدمتی نزدیک به نود سال نخستین نمونه از تولید برق با استفاده از نیروی بخار است واجد اهمیت است و دیگر تاسیسات جانبی نفت نیز شرایطی به همین صورت در منطقه مسجدسلیمان دارند. جذابیت‌هایتوریسم صنعتی در دیگر نقاط استان خوزستان نیز پراکنده‌اند که گل سرسبد آنها پالایشگاه نفت آبادان است و دیگر مناطق خوزستان همچون هفتکل و...

در هرکدام از این مناطق تاسیساتی وجود دارند که البته از نظر فنی بدون استفاده و متروک می‌باشند و از نظر امنیتی نیز مشکلی جهت بازدید از آنها وجود ندارد و می‌توان توریست‌ها را به بازدید آنها برد.

ویژگی‌ دیگر صنعت نفت در جنوب غرب ایران این است که مراوده صنعتی غرب با این خط از خاک ایران تنها یک مراوده مکانیکی نیست، بلکه به‌واسطه حضور کاشفان نفت و کارشناسان و کارکنان بیگانه، خوزستان سالیان سال محل زندگی این اتباع بوده و چه بسیار کسانی که با ملیت‌های مختلف در خوزستان متولد شده‌اند، ازدواج کرده‌اند و بعضاً پس از مرگ در گورستان‌های مخصوص که در جای جای مناطق نفت‌خیز به «قبرستان خارجی‌ها» معروف است، به خاک سپرده شده‌اند.

این ارتباط و حضور مستمر در ایران مراودات فرهنگی و حتی سببی فراوانی را همراه داشت و حتی ازدواج‌هایی نیز انجام شده است! این توضیحات از آن رو لازم آمد تا بدانیم جذابیت‌های تاسیسات قدیمی و مناطق نفتی ایران برای توریست‌های خارجی تنها محدود به بازدید از فناوری‌های قدیمی صنعتی نبوده، بلکه تاثیرات عاطفی و فرهنگی نیز برای افرادی خاص به همراه خواهد داشت و این فرصتی برای سرمایه‌گذاری است.

شهرهای ایجاد شده در مناطق نفت‌خیز ایران عموماً ساختاری غربی دارند و از نوع معماری و خیابان‌بندی گرفته تا وجه تسمیه برخی مناطق تشابهات شگفتی بین این مناطق دورافتاده در جنوب غرب ایران و زیبا‌ترین شهرهای اروپایی وجود دارد که باعث شگفتی و جذب توریست‌های خارجی خواهند بود.

البته بدیهی است ما در خصوص صنعت توریسم صحبت می‌کنیم نه سیاست و بررسی بعد استعماری مقوله صنعت نفت و راهکارهای جلوگیری از تکرار آن شرایط احتمالی که وظیفه سیاستمداران و کارگزاران روابط خارجی است.

با چنین دستور کاری بررسی و شناخت تمامی جذابیت‌ها و توان درآمدزایی در توریسم صنعتی بسیار قابل توجه بوده و از نظر فرهنگی و تأمینی نیز باید شرایطی فراهم شود تا توریست‌های ما این اطمینان را داشته باشند که به واسطه آنچه از نفت بر سر مردم ایران آمده، تهدیدی برای میهمانان بازدید کننده وجود ندارد!

بر اساس اعلام روابط عمومی وزارت نفت، این وزارتخانه طرحی را برای موزه صنعتی خود دنبال می‌کند اما باید توجه داشته باشیم که حصول نتیجه در این زمینه و این‌که اصولاً توریستی از آن موزه بازدید کند همت و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و حمایت متولیان صنعت گردشگری در ایران را می‌طلبد و با در کنار هم قرار گرفتن تمامی این مؤلفه‌هاست که می‌توانیم به بهره‌مندی کشور از درآمدزایی «توریسم صنعتی» و توسعه توریسم امیدوار باشیم.

ظرفیتهای سرمایه‌گذاری توریسم صنعتی در ایران بسیار غنی و قوی می‌باشند اما شرط اول حصول نتیجه از این ظرفیتها همت و اراده جمعی در این زمینه است.

اساسنامه انجمن‌هاى میراث فرهنگى کشور ماده ۱ـ تعریف: انجمن میراث فرهنگى که در این اساسنامه انجمن خوانده مى‌شود. نهادى ملى ـ فرهنگى و غیر انتفاعى و وابسته به سازمان میراث فرهنگى کشور است که بر حسب ضرورت و تشخیص سازمان در مراکز استانها، شهرستانها، شهرها، بخشها و روستاها یا براى موزه‌ها و آثار تاریخى تشکیل مى‌شود.تبصره۱ـ هر انجمن به نام محل، حوزه اثر تاریخى یا موزه‌اى که در آن تشکیل مى‌شود نامگذارى خواهد شد.تبصره ۲ـ سازمان میراث فرهنگى کشور در این اساسنامه ((سازمان)) خوانده مى‌شود.ماده ۲ـ هدف: جلب حمایت مادى و معنوى مردم و تشریک مساعى همه جانبه آنان در زمینه پژوهش، حفظ، احیاء، معرفى و آموزش میراث فرهنگى کشور.ماده ۳ـ وظایف و اختیارات انجمن‌ها:۱) آشنائى با قوانین و مقررات ناظر به پژوهش، حفظ و احیاء:معرفى و آموزش میراث فرهنگى کشور و فراهم کردن زمینه‌هاى لازم براى انتقال آن به عموم.۲) بحث و بررسى و ارائه مشاوره فرهنگى و اجتماعى به منظور اجراى مطلوب برنامه‌هاى پژوهشى، حفظ و احیاء، معرفى و آموزش میراث فرهنگى حوزه عمل خود با توجه به مقتضیات و امکانات محل و پیشنهاد آن به سازمان.۳) سعى در شناسائى و شناساندن وجوه ناشناخته میراث فرهنگى محل ۴) تشویق و ترغیب مردم به رعایت احترام میراث فرهنگى و حفظ و صیانت از آن.۵) مشورت و پیداکردن راههاى عملى براى جلوگیرى از هر گونه اقدام غیرقانونى در زمینه حفاریهاى غیر مجاز تخریب آثار تاریخى، خرید و فروش اموال فرهنگى و پیشنهاد آن به سازمان.۶) بررسى طرق جلب مساعدت مادى و معنوى مردم و پیشنهاد آن به سازمان.۷) همکارى با هیات‌هاى تخصصى و کارشناسان و بازرسان اعزامى از سوى سازمان.۸) همکارى با نهادها و اورگانهاى محلى و جلب مساعدت همه جانبه آنان براى دستیابى به اهداف انجمن.

اطلاعات گردشگری

فهرست هتل های استان مرکزی در سال 1383:

نام هتل

درجه و گروه

تعداد اتاق

نشانی

تلفن

کاوه

3 ستاره B

54

ساوه، شهرصنعتی کاوه

4- 2461-0256234

آبگرم محلات

3 ستاره B

36

محلات، آبگرم

3555، 34440866332

اقصی

2 ستاره A

21

محلات، خ امام

4141،4041-0866322

کارون

2 ستاره T

18

دلیجان، خ امام

6942،6960-0866422

صدرا

2 ستاره A

38

ساوه،خ شهید مطهری

2228162،2234414-0255

لادن

1 ستاره B

34

اراک،خ شهید قدوسی

2247354-0861

مدرس

1 ستاره B

16

خمین، میدان مدرس

233100-0865

قدس

1 ستاره A

15

تفرش، میدان آزادی

2939-0862622

 فهرست مهانپذیرهای استان مرکزی در سال 1383:

نام

درجه

تعداد اتاق

نشانی

تلفن

اراک

ممتاز

21

اراک،خ صدوقی

2246259-0861

صدر

ممتاز

22

اراک، میدان هفت تیر

2222262-0861

توحید

3

9

اراک، میدان شهدا

2222839-0861

تخت جمشید

3

8

اراک، خ امیر کبیر

2223209-0861

یاس

3

10

اراک، خ امیرکبیر

2244482-0861

جهان

3

12

اراک، خ امام

2244672-0861

میهن

3

12

ساوه، میدان آزادی

2226110-0255

بوستان

ممتاز

11

دلیجان،خ ارشاد

2211-0866322

شماره تلفنهای ضروری

نام دفتر

تلفن

اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری

2230888

اداره اطلاعات

113

اداره کل بیمه خدمات درمانی

143

اداره کل تامین اجتماعی

142

اداره کل راه و ترابری

141

اورژانس اراک

115

بازرسی و نظارت بر قیمت ها

124

پلیس

110

جمعیت هلال احمر

147

خدمات پستی

193

خرابی تلفن

17

دایره مبارزه با مواد مخدر

128

دفتر نظارت بر عملکرد نیروی انتظامی

197

روابط عومی اداره کل پست

140

ترمینال مسافربری

3133338

روابط عمومی شرکت مخابرات

135

سازمان آتش نشانی

125

سازمان بازرسی کل کشور

136

سازمان بهزیستی

148

سپاه پاسداران انقلاب اسلامی

114

ستاد خبری حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی

116

شرکت آب و فاضلاب

129

شرکت توزیع برق

121

شرکت گاز

194

مرکز ارتباط راه دور تلفن

126

مرکز اطلاعات تلفن

118

معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری

137

فهرست هتل ها و مهانپذیرها

نام هتل یا مهمانخانه

درجه

تلفن

آدرس

مهمانسرای آبگرم محلات

سه ستاره

3355

هتل کاوه ساوه

سه ستاره

هتل کارون دلیجان

دو ستاره

هتل اقصی محلات

دو ستاره

هتل صدرا

دو ستاره

هتل لادن اراک

یک ستاره

هتل قدس تفرش

یک ستاره

هتل مدرس خمین

یک ستاره

مهمنانپذیر اراک

ممتاز

مهمانپذیر صدر

ممتاز

مهمانپذیر بوستان

ممتاز

مهمانپذیر توحید

درجه دو

مهمانپذیر تخت جمشید

درجه دو

مهمانپذیر جهان

درجه دو

مهمانپذیر میهن

درجه دو

دانلودتحقیق درمورد عربستان 29ص

اختصاصی از فایلکو دانلودتحقیق درمورد عربستان 29ص دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .

لینک دانلود و خرید پایین توضیحات

فرمت فایل word  و قابل ویرایش و پرینت

تعداد صفحات: 35

ملاحظات تاریخی

عربستان احتمالا محل اولیه سامی ها بوده است, که از چهار هزار سال قبل از میلاد مسیح به بین النهرین و فلسطین مهاجرت نمودند و بعدا به آشوری ها, بابلی ها, کنعانی ها و آموری ها معروف شدند.

دوران باستان – در هزار سال اول قبل از میلاد – حکومت منائیان در منطقة اثیر و در جنوب حجاز در طول ساحل دریای سرخ برقرار شده بود. در قرن اول قبل از میلاد, منائیان از مرکز تجارت خود در ددان (الاولی) دست کشیدند. منائیان یک مرکز تجاری در قسمت شمال مدائن تأسیس نمودند. در قسمت شرقی کشور دیلمون قرار داشت که ظاهرا یک مرکز سیاسی – فرهنگی واقع در کرانة خلیج فارس بود. گاهی این محل را همان جزیره بحرین دانسته اند اگرچه بخشهایی از قطعة اصلی نیز جزء آن بوده است و با قسمتهای داخلی سرزمین که اکنون عربستان سعودی نامیده می شود روابط تجاری داشته است.اسکندر مقدونی قبل از مرگ نابهنگام خود در سال 323 قبل از میلاد قصد داشت عربستان را تصرف نماید. و بعد از مدتی حاکمان بطالسة مصر تا حدودی بر ینبوع سلطه یافتند. ولی نبتائیان مانع از سلطة آنها شدند. سپس کشور در معرض مبارزات سلطه طلبانة حبشی ها و فارسها قرار گرفت.در قرن پنجم بعد از میلاد, مکه از نظر اهمیت جایگزین شهر پترای در دورة نبتائیان شده بود.

اعراب قبل از اسلام یک زندگی بدوی داشتند و قبائل عرب که برای امرار معاش به چوپانی وابسته بودند در جستجوی آب و چراگاه از جائی به جائی کوچ می کردند. کمبود آب و چراگاه موجب بروز رقابت و در نهایت جنگ و درگیری بین قبائل می گردید. زندگی اعراب قبل از اسلام را خشونت های اجتماعی, اخلاقی و مذهبی فرا گرفته بود و آنان برای امور و مسائل جزئی نیز دست به کشتار می زدند. برحسب فرمایش قرآن مجید این سرزمین از زمان بنا شدن خانه خدا بوسیله حضرت ابراهیم مورد توجه خداپرستان بوده است. در دوران بت پرستی نیز بتهای بزرگ در آن نگهداری می شده. این سرزمین با ظهور خاتم الانبیاء حضرت محمد (ص) مرکز پایه گذاری تمدنی بسیار عظیم و جاودان شد.در زمان حیات حضرت محمد (ص) اولین نظام سیاسی و اجتماعی پیشرفته برقرار شد و در زمان خلفای راشدین حکومتی همراه با قوانین و مقررات بوجود آمده بود, که رونق آن در سراسر جهان شهرت یافت, نفوذ این حکومت  بواسطه برخورداری از عدالت, صلح و مساوات به شرق و غرب نیز رسید اما بعدها در طی قرون مسلمانان مورد هجوم فکری قرار گرفتند.هدف مهاجمان این بود که ابتدا تعالیم اسلامی را تحریف نمایند و سپس آن تعالیم را از قلوب و اذهان مسلمانان دور سازند. و این سرزمین به دلیل ویژگیهای خاصی مانند وجود محیط وحی, خانه خدا, روضه مطهر حضرت رسول (ص), قبله گاه مسلمین, شعب ابوطالب, کوه صفا و مروه, حجر اسماعیل و مدفن بیش از هفتاد پیامبر (ص), قبرستان بقیع, عرفات و منی نزد مسلمین ارزش والائی دارد و همه ساله میلیونها مسلمان برای انجام حج و عمره به این سرزمین مسافرت می نمایند.خاک کشورفعلی عربستان درزمانهای پیش از ظهور اسلام (دوره جاهلیت) همواره میان دولتهای محلی و قییله ای منقسم بود وهیچگونه قدرت واحدی حاکمیت نداشت.عربستان احتمالا مهدنژاد سامی است. وجود این نژاد درعربستان به هزاره سوم پیش از میلاد باز میگردد.در اوائل قرن هفتم میلادی، دین اسلام بوسیله حضرت محمد(ص) در مکه اعلام گردید. این دین در طی حیات پیامبر تقریبا درتمام عربستان رواج یافت.پس از وفات پیامبردوره خلفای راشدین (ابوبکر، عمر، عثمان وعلی ابن ابیطالب) آغاز شد.در زمان ابوبکر برخی از قبایل عرب دعوی استقلال نموده و برخی کسان دعوی پیغمبری نمودند، اما ابوبکر آنان را سرکوب نموده و سراسر جزیره العرب را برای اولین و آخرین بار تحت لوای اسلام وحدت داد.پیشرفت مسلمانان در مصر در زمان عمر به سبب برقراری روابط اقتصادی وفرهنگی محکمی میان آن کشور وعربستان گردید. حین خلافت عثمان، مکه و مدینه از تجمل و ثروت فراوانی برخوردارگردیدند.در زمان خلافت علی (ع) فتنه خوارج آغاز شد. اگرچه حضرت آنرا در نهروان به سختی شکست داد (38 ه. ق) ولی این گروه از میان نرفته و عربستان مدتها صحنه مساعدی برای تبلیغات آنان گردید.در زمان حکومت امویان، قسمت اعظم عربستان جزء قلمرو آنان بود. حکومت امویان تا سال 132 هجری قمری (650 م) بطور انجامید و از آن پس عباسیان بر آن مسلط شدند. قدرت عباسیان بر عربستان بیش از1قرن نپائید. علویان مهمترین مخالفان حکومت عباسیان بودند که پیوسته برای دستگاه حکومتی مشکل ساز می نمودند.در اواخر قرن2هجری قمری(اوائل قرن نهم میلادی) علویان در عربستان قیام نموده اما کاری از پیش نبردند. از اواسط قرن دوم هجری پس از مرگ متوکل خلیفه عباسی،‌قدرت عباسیان درعربستان روبه زوال نهاده وعربستان بدنبال آن ازحکومتهای محلی ضعیف و کوتاه برخوردار گردید.عربستان در طی چند قرن وضع مغشوش و درهم ریخته ای داشت.در اوائل قرن دهم هجری قمری (16 – م) ، پرتغالیها قصد حمله به مکه را نمودند که عملی نگردید.در همان اثنا،خلفای عثمانی برای دفع خطرمسیحیان متوجه عربستان شده و بتدریج سواحل غربی و سایر نقاط کشور تحت حکومت عثمانیان درآمد.در قرن هفدهم میلادی قبایل عرب در عربستان شرقی قدرت یافته و قدرت عثمانی روبه زوال نهاد.در اواسط همان قرن حاکمیت ترکان بر ناحیه احساء نیز برافتاد.در قرن هجدهم میلادی باتوسعه نهضتی که شخص بنام ابن عبدالوهاب (بنیانگذار مذهب وهابی) الهام بخش آن بود، عصر جدیدی در تاریخ عربستان آغاز گردید. وی با حاکم شهر درعیه بنام محمدابن سعود متحد شد.پس از ابن سعود، فرزندش عبدالعزیز جانشین وی در اتحاد با ابن الوهاب شد.در اوائل قرن سیزدهم هجری (18 – م) آئین وهابی در تمام قسمتهای ناحیه نجد رایج بود. وهابیان به تدریج مکه را تصرف کرده و کمی بعد قدرتشان از سمت شرق تا کرانه های خلیج فارس پیش رفت. از جانب جنوب،‌وهابیها به یمن و حضرموت رسیده و از جانب شمال سوریه و عراق درمعرض تهدید آنان واقع گردیدند. دولت عثمانی که از مقابله با وهابیون عاجز بود به مصر متوسل گردید و مصریان در عربستان قوا پیاده نموده و پیشروی نمودند. بریتانیائها نیز در برخی نقاط مداخله نمودند اما چندی بعد مجددا آل سعود سر برافراشته و با تصرف ریاض آن را پایتخت خود معرفی نمودند.در این اثنا بود که جنگ داخلی میان خاندان آل سعود آغاز شده و شدت گرفت که این امر استقرار مجدد عثمانی و دست نشاندگان آن برعربستان شرقی را تسهیل نمود.با افتتاح کانال سوئز درسال1969 میلادی، عثمانیها بر قدرت خود بر مکه افزودند. معذلک آل سعود تحت رهبری عبدالعزیز ابن سعود قدر برافراشته و به فتوحاتی نایل آمدند.درسال 1903میلادی ترکان عثمانی از ناحیه احساء بیرون رانده شده و اساس حکومت سعودی بنیان نهاده شد.در جنگ اول جهانی،سعودیها با بریتانیا از در دوستی درآمدند. پس از پایان جنگ جهانی،‌سلطه عثمانی برعربستان بطورکلی پایان یافت. در جنگی که میان عبدالعزیز ابن سعود و حسین ابن علی، شریف مکه در گرفت، ابن سعود به پیروزی دست یافت و بدین ترتیب حجاز نیز جزئی از قلمرو وی شد که سرانجام در سال 1351 هجری قمری (1932 – م) عبدالعزیز عنوان سلطان عربستان سعودی را از آن خود نموده و به موازات آن کشور عربستان