تعداد صفحات:12
نوع فایل: word (قابل ویرایش)
لینک دانلود پایین صفحه
چکیده :
ایران در منطقه ای از جهان واقع شده که از نظر آب و هوایی و تغییرات بارندگی متنوع می باشد. اقلیم کشور ما خشک و نیمه خشک , دارای محیط زیستی بسیار شکننده و در ردیف ممالک فقیر از نظر بارندگی قرار دارد (4). لذا اگر از منابع آب و خاک کشور استفاده معقولانه به عمل نیاید این منابع برای همیشه از بین می رود . ایران هم مثل اکثر مناطق دنیا با مشکل کمبود آب و بحران شوری به عنوان دو عامل محدود کننده آبیاری پایدار روبرو می باشد از اینرو به منظور بکارگیری تفکر جامع استفاده از منابع آب (دیدگاه حوضه ای) و تجزیه و تحلیل سریع فرآیند تأثیرات متقابل آب و نمک از مدل(WSBM and salinity Basin Model یاWater ) استفاده به عمل آمد. در مرحله اول اقدام به واسنجی مدل شده و با استفاده از آمارمنابع آب در زمان حال و گذشته مدل اجرا گردید . به رغو سادگی این مدل , مقادیر جریان مشاهداتی و شبیه سازی شده بهم نزدیک بودند که این موضوع نشانگر قابلیت و کارآیی مدل برای آزمایش سناریو های مختلف بود. اولین سناریویی که توسط مدل تحلیل گردید افزایش راندمان آبیاری با استفاده از سامانه های آبیاری تحت فشار, پوشش انهار,کم آبیاری و... در سطح حوضه بود. تنیجه اعمال این سناریو , کاهش آب برگشتی به رودخانه و به دنبال آن کاهش سهم آب اراضی پایین دست حوضه می باشد که این فرآیند منجر به کاهش 22 درصدی عملکرد محصول پنبه گردید. تخمین درصد کاهش محصول در اثر کاهش جریان آب برگشتی و به دنبال آن افزایش شوری بوسیله مدل جامع SWAP یا (Soil- Water-Atmosphere-Plant) انجام گردید.
دومین سناریو انتقال آب از حوضه های مجاور به دره زاینده رود به منظور مقابله با خطرات خشکسالیهای اخیر و تأمین آب مورد نیاز شبکه آبیاری رودشتین بود. نتایج نشان داد برای حفظ شوری آب در سطح ds/m 3 متوسط خروجی از سد زاینده رود باید از/s m352 به /s m354 همچنین حداکثر مصرف درفصل آبیاری از /s m385 به /s m388 افزایش یابد.
مقدمه :
اراضی تحت کشت آبی (اراضی فاریاب ) حدود 34 درصد غذای مردم جهان را تأمین می کند. خشکسالی از جمله حوادث تأمین کننده زراعت فاریاب به شمار می آید. همچنین شوری نیز در حال حاضر از تهدیدهای عمده برای کشاورزی پایدار در سراسر دنیا محسوب می گردد. پانل بین دولتی تغییرات آب و هوایی (IPCC ,2001) بر اساس مدارک و شواهد گرد آوری شده اعلام نمود که تغییرات سیستماتیک زیادی در میزان بارندگی طی قرن بیستم در جهان حادث گردیده است. این تغییرات بدین صورت است که مناطق بالاتر از عرض 30 درجه شمالی و بین 10 درجه جنوبی تا 10 درجه شمالی دچار افزایش بارش و شمالی دچار کاهش باران شده اند (3) .
به منظور کنترل اثرات نامطلوب خشکسالی و به تبع آن بروز شوری خاک و آب , نیاز به مدیریت کارآمد در سطح حوضه های آبریز می باشد. Seckler و همکارانش (1996) در مطالعاتی نشان دادند که صرفه جویی در مصرف آب در یک ناحیه مشخص از حوضه آبریز موجب کاهش جریان آب برگشتی در نواحی پایین دست حوضه می گردد(6) لذا انجام مطالعات همه جانبه و جامع ضروری است تا کلیه مصرف کنندگان آب را در برگرفته ,و تعیین نمایند که آیا پروژه های صرفه جویی در مصرف آب جنبه واقعی و همه نگر داشته اند یا صرفاً تأثیرات منطقه ای آنها بررسی گردیده است.
در این تحقیق از یک مدل ساده بیلان آب و املاح (WSBM) در مقیاس حوضه و یک مدل جامع در مقیاس مزرعه (SWAP) به منظور بررسی روشهای مدیریت منابع آب برای مقابله با خشکسالی در سطح حوضه آبریز زاینده رود استفاده شده است. اهداف این تحقیق عبارتند از : ارزیابی آب و شوری در مقیاس حوضه ـ مزرعه , بررسی تأثیرات متقابل دو عامل یادشده در سطح حوضه ـ مزرعه ,تعیین تأثیرات تغییر در روشهای مدیریت منابع آب بر عملکرد محصول .
تحقیق درباره بررسی مصرف بهینه آب در مقیاس حوضه و مزرعه در مناطق تحت تنش خشکی
