فایل:Word (قابل ویرایش و آماده پرینت) تعداد صفحه:18
چکیده :
یکی از مسایل مطرح در طراحی سازه‌های بتنی ، مدل کردن رفتار غیرخطی بتن برای ساده کردن روابط کاربردی در آیین‌نامه‌های طراحی می‌باشد. در آنالیز و طراحی مقاطع تحت خمش نیز این مسأله وجود دارد که آیین‌نامه‌های مختلف طراحی با توجه به نحوه اثر ضرایب اطمینان با روشهای مختلفی رفتار غیرخطی بتن فشاری را مدل کرده‌‌اند. در این مقاله ضرایب بار لنگر نهایی و بلوک معادل تنش در چند آیین‌نامه تحت بررسی قرار گرفته‌است.
1- مقدمه :
اگر خواننده محترم درس طراحی سازه‌های بتنی I را گذرانده باشدمی‌داند که برای آنالیز و طراحی مقاطع تحت خمش دو نمودار تنش و تغییر طول نسبی در مقطع مورد نیاز می‌باشد. همانطور که در شکل 1 مشاهده می‌شود، دیاگرام تغییر طول نسبی در مقطع به صورت خطی و دیاگرام تنش در قسمت فشاری مقطع شبیه دیاگرام تنش – کرنش بتن می‌باشد. از آنجا که توزیع تنش در قسمت فشاری مقطع تابع مقاومت بتن است. جهت تعیین یک رابطه کلی برای مقاومت اسمی مقاطع خمشی لازم است جزئیات توزیع تنش به صورت پارامتری در نظر گرفته شوند.
شکل 1 - توزیع تنش و تغییر طول نسبی یک مقطع در لحظه مقاومت نهایی
برای این منظور، حداکثر تنش، که مقدارآن طبق مشاهدات تجربی کمی کوچکتر از مقاومت فشاری بتن است، با و مقدار متوسط تنش در قسمت فشاری که در واقع کسری از حداکثر تنش می‌باشد با نشان داده می‌شود. همچنین محل اثر برایند تنشهای فشاری را می‌توان با مشخص نمود که x فاصله تار خنثی از دورترین تار فشاری است. پس از نوشتن معادلات تعادل نیرو و لنگر در مقطع می‌توان به معادله زیر دست یافت :
رابطه (1)
اگر چه به کمک رابطه (1) و نمودارهای تجربی پارامترهای, , می‌توان مقاومت خمشی اسمی مقاطع مستطیل شکل را محاسبه نمود، اما برای کاراتر بودن روابط نیاز به روابط مستقیم و ساده‌تری می‌باشد.[1]
آیین‌نامه‌های مختلف در برخورد با این مسأله با توجه به ضرایب بار مختلفی که در نظر گرفته‌اند، راهکارهای مختلفی ارائه داده‌اند. معمولاً در کلاسهای درسی با توجه به کمبود وقت فقط روش مربوط به آیین‌نامه ACI ذکر می گردد. در این نوشتار سعی شده است با ارجاع به چند آیین‌نامه مختلف طراحی سازه‌های بتن آرمه روشهای ارائه شده در آنها در مواجهه با این مسأله عنوان شود. با توجه به اینکه اغلب دانشجویان با آیین‌نامه ACI آشنایی کامل دارند، در متن مقاله از پرداختن به آن صرفنظر شده است. همچنین آیین‌نامه ایران نیز شباهت بسیاری به آیین‌نامه بتن کانادا دارد.
2- آیین‌نامه بتن کانادا
در این آیین‌نامه طراحی بر اساس روش حالات حدی می‌باشد. یعنی از رابطة (2) در آن استفاده می‌گردد.
رابطه (2)
ضرایب مقاومت (ضریب کاهش) است که همواره کوچکتر از 1 می‌باشد و عدم اطمینان موجود در مقاومت اسمی سازه را منعکس می‌کند. یک ضریب بار است که معمولاً بزرگتر از 1 می‌باشد و عدم اطمینان‌های همراه با اثر اسمی بار را به حساب می‌آورد.
رابطه (3)
بار مرده و بار زنده و بار باد و و و ضرایب مربوط به آنها می‌باشند.
یک سازه و اعضای آن به گونه‌ای طراحی می‌شوند که
رابطه (4) اثر بارهای با ضریب مقاومت با ضریب
در اینجا منظور از ” اثر بارهای با ضریب “ آثار سازه‌ای است (نظیر لنگر خمشی، برش و پیچش) که از ترکیب بارها ناشی شده‌اند. ترکیب بارها خود با ضریب کردن ضرایب بار در ”بارهای مقرر“ و اعمال ضرایب ترکیب و ضرایب اهمیت حاصل می‌شوند و نتیجه می‌شود.
رابطه (5)
که در آن :
: مقاومت با ضریب
D : بار مرده
L : بارهای زنده حاصل از سکونت و بهره‌برداری (شامل بارهای قائم جرثقیلها، برف،یخ و باران، فشار زمین و آب و ... )
Q : بار باد با زلزله (هرکدام که اثر نامطلوب‌تری داشته باشد.)
T : بارهای ناشی از اثرهای تجمعی دما، خزش، جمع‌شدگی و نشست غیرمتقارن
: ضرایب بار که عدم قطعیت حاصل از تغییرات بار و الگوهای بارگذاری و آنالیز آثار آنها را به حساب می‌آورد.
: ضرایب ترکیب بارها که کاهش احتمال وقوع همزمان بارهای با ضریب کامل را منعکس می‌نماید.
: ضریب اهمیت که عواقب ناشی از تخریب را منظور می‌نماید.
: ضریب مقاومت که در مقاومت مقرر مواد ضرب می‌گردد تا متغیر بودن خواص مواد و ابعاد آنها، نیروی کار نوع تخریب و عدم قطعیت پیش‌بینی مقاومت را در نظر گیرد.
پس از پرداخت ، میتوانید مقاله را به صورت انلاین دانلود کنید
مقاله بررسی ضرایب بار لنگر و بلوک معادل تنش در آیین‌نامه‌های مختلف
