دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
لینک دانلود و خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word و قابل ویرایش و پرینت
تعداد صفحات: 20
اوراق بهادار و بازار ها
هدف هر تصمیم گیری مالی ، آن است که آیا آن یک تصمیم تامین مالی است یا سرمایه گذاری ، که در هر حالت باید به افزایش منافع مالکان منجر گردد.برای یک شرکت این بدان معناست که افزایش ارزش بازار منافع مالکان به افزایش ارزش سهام بستگی دارد.بنابراین تصمیمات مدیران مالی باید چشم اندازی از ارزش سهام شرکت و بازاری که سهام در ان مبادله می گردد ایجاد نماید.
در صورتی که شرکتی نیاز به وجوه نقد (تامین مالی) داشته باشد آیا باید سهام جدید منتشر نماید یا اقدام به استقراض نماید؟ در صورتی که سهام جدید منتشر نماید ، آیا سرمایه گذاران فعلی خود را از دست می دهد؟
در صورت استقراض چه نرخ بهره ای را باید به وام دهندگان پرداخت نماید؟ و چه مدتی را برای تسویه استقراض فوق باید متحمل گردد؟
در صورتی که شرکتی وجوه نقدکافی برای سرمایه گذاری داشته باشد آیا مدیران مالی باید آن را سرمایه گذاری نمایند ؟ در صورت سرمایه گذاری از کدام ابزار مالی باید استفاده نمایند؟ چه ویژگی هایی را باید برای سرمایه گذاری در نظر گیرند؟ چه نوعی از ریسک را باید برای سرمایه گذاری هایشان متحمل گردند؟
مدیران مالی باید در رابطه با حجم وسیعی از اوراق بهادار موجود و بازارهایی که این اوراق در آن مبادله می گردند شناختی کامل بدست آورند. در واقع این فصل به بررسی هر دو مورد می پردازد.هدف این فصل بر دو جنبه تاکید دارد.ابتدا باید شما را با واژگان و تعاریف بکاربرده شده در این کتاب آشنا سازیم و سپس یک ایده ای را در رابطه با توابع و کارکردهای بازار اوراق بهادار و نحوه قیمت گذاری آن به شما ارائه نماییم.
اوراق بهادار
یک اوراق بهادار سندی است که به مالکان، ادعایی را در رابطه با گردش وجه نقد آتی می دهد.یک اوراق بهادار می تواند نمایانگر ادعای مالکان بر یک دارایی (به مانند سهم سهام) یا ادعای بازپرداخت وجوه استقراض شده با بهره (به مانند اوراق قرضه باشد).سند می تواند تکه ای کاغذ (به مانند گواهی سهام یا یک اوراق قرضه) و یا ورودی در ثبتها (به مانند یک رکورد کامپیوتری) باشد. یک بازار اوراق بهادار ، مکانی برای خرید فروش اوراق بهادار می باشد. آن می تواند یک مکان فیزیکی یا نمونه ای از شبکه های کامپیوتری یا تلفنی باشد.
اوراق بهادار به سه گروه طبقه بندی می گردند: اوراق بهادار بازار پول ، اوراق بهاداربازار سرمایه و اوراق بهادار مشتقه که بر مبنای سررسید و منشا ارزشی شان شناخته می شوند.. واژه تسویه اغلب به طور متداول و بیهوده ای به طول دوره زمانی قبل از بازپرداخت یک بدهی مربوط می باشد. دیگر واژ ه های بکار برده شده در رابطه با واژه تسویه تخصصی تر می باشد.
تاریخ تسویه ، یک تاریخ از پیش تعیین شده قبلی در رابطه با مبالغ استقراض شده اوراق بهادار می باشد.(که ارزش اسمی ، اصل یا ارزش تسویه می باشد). اوراق بهادار برمبنای تاریخ سررسیدشان تسویه میگردند. تاریخ تسویه اولیه ، زمان بین تاریخ انتشار یک اوراق بهادار و تاریخ سررسید آن می باشد.
اوراق بهادارهای بازار پولی
اوراق بهادارهای بازار پولی ،بدهی های کوتاه مدت هستند. تاریخ سررسید اولیه اوراق بهادار های کوتاه مدت ، یک سال یا کمتر می باشد.رایج ترین اوراق بهادارهای بازار پولی عبارتند از : اسناد خزانه ، اوراق و اسناد بهادار قابل انتقال( مثل سفته وغیره) ، گواهی های سپرده های قابل تبدیل به وجه نقد و پذیرش های بانکی می باشند.
اسناد خزانه: اوراق بهادار کوتاه مدتی می باشند که به وسیله دولت آمریکا منتشر می گردند. آنها دارای تاریخ سررسید اولیه 4 هفته ، 3 ماهه و یا 6 ماهه می باشند.برخلاف اوراق بهادار بازار پولی ، اوراق خزانه دارای نرخ بهره ای نمی باشند در عوض آنها بر مبنای تخفیف (کسر) فروخته می شوند.سرمایه گذاران ، بازده ای را به وسیله خرید این نوع از اوراق به قیمتی کمتر از ارزش اسمی شان بدست می آورند سپس آنها می توانند مبلغی معادل ارزش اسمی آن اوراق در تاریخ سررسید بدست آورند.اسناد خزانه اصولا به قیمت 10000 دلار فروخته شده و دارای ارزش اسمی 10000 دلار می باشند.
اوراق و اسناد بهادار قابل انتقال : یک دین ،مبنی بر پرداخت می باشد که بوسیله شرکتهای بزرگ و معتبر منتشر می گردد.این اوراق و اسناد فوق دارای یک تاریخ سررسیدی بین 1 روز تا 270 روز دارند و معمولا بر مبنای واحد های 100000 دلاری مبادله می گردد. بیشتر اسناد و اوراق فوق به وسیله خطوط اعتباری بانکها حمایت می گردند که این بدان معناست که بانکهای فوق حاضرند تا تعهدات منتشر کننده این نوع از اوراق را در صورت ناتوانی صادر کننده پرداخت نمایند. اوراق و اسناد بهادار قابل انتقال می توانند دارای بهره یا بر مبنای کسر فروخته شوند.
گواهی سپرده: یک تعهد کتبی توسط بانک مبنی بر پرداخت به یک سپرده گذار در مقابل تعهداتش می باشد.امروزه انها دارای یک تاریخ سررسیدی اولیه ای بین 6 ماه تا 3 سال می باشند. گواهی های سپرده به وسیله بانکهای بزرگ منتشر گردیده که می توانند بین سرمایه گذاران خرید و فروش گردند. گواهی های سپرده فوق دارای سررسید های اولیه ای بین 1 ماه و 1 سال و بر مبنای 100000 دلار یا بیشتر فروخته می شوند. گواهی سپرده ها به ارزش اسمی به سرمایه گذاران فروخته شده و دارای یک نرخ بهره ثابت می باشند.سرمایه گذاران مبالغ قرض گرفته شده و بهره آنها را بازپرداخت می نمایند.
گواهی سپرده یورودلاری به وسیله شعبات خارجی بانکهای امریکا منتشر می گردند در حالی که گواهی سپرده یانکی به وسیله بانکهای خارجی که در امریکا قرار دارند منتشر می گردند. هر دو گواهی سپرده یورودلاری و یانکی بر مبنای دلار امریکا منتشر می گردند.به عبارت دیگر پرداخت های بهره و بازپرداخت اصل هر دو به دلار امریکا می باشند.
پذیرش بانکی : وامی کوتاه مدت که معمولا به وسیله بانکها به صادر کنندگان و وارد کنندگان پرداخت گردیده که در جهت تامین مالی برخی از دادوستدهای خاص پرداخت می گردد. پذیرش بانکی زمانی ایجاد می گردد که تعهدی از طرف مشتری بانک جهت پرداخت داده شده و بانک نیز در مقابل تعهدات و دادوستد های مشتری اقدام به پرداخت آن می نماید.از آنجائیکه پذیرش های بانکی ناشی از مبادلات خاص می باشند آنها به اشکال مختلف وجود دارند . به طور نمونه ، پذیرش های بانکی دارای سررسیدی کمتر از 180 روز می باشند.پذیرش های بانکی می توانند کمتر از ارزش اسمی فروخته شده و در تاریخ سررسید به ارزش اسمی فروخته شوند. از آنجائیکه پذیرش های بانکی توسط بانکهای صادر کننده و خرید کالاها حمایت می گردند احتمال عدم پرداخت آنها به حداقل کاهش می یابد.
اوراق بهادارهای بازار پولی به تنهایی به وسیله توانایی پرداختِ منتشر کنندگان این نوع از اوراق حمایت می گردند. اوراق بهادارهای بازار پولی هیچ گونه وثیقه ای نداشته و اطمینانی اطمینانی در رابطه با بازپرداخت بدهی وجود ندارد. بنابراین سرمایه گذاران در بدو امر به شهرت و سوابق بازپرداخت منتشرکننده توجه می نمایند.
اوراق بهادار بازار سرمایه :
اوراق بهادار بازار سرمایه ، اوراق بهادار بلند مدتی می باشد که به وسیله دولتها و شرکتها منتشر می گردند.از این رو اوراق بهادار بلند مدت ،اوراق بهاداری می باشند که دارای سررسید اولیه 1 سال بوده و تقریبا ماهیتی دائمی دارند(بدون سررسید).دو نوع از اوراق بهادار بازار سرمایه وجود دارد:آنهایی که بیانگر منافع مالکان سهام بوده که به عنوان سرمایه شناخته می شود و آنهایی که بیانگر بدهی بوده که به وسیله شرکتها و ایالتهای دولتی و محلی منتشر می گردند.
سرمایه :
سرمایه یک شرکت به سهام آن مربوط می گردد.مالکان سهام با سهام ها شناخته میشوند.مالکینی که مالک سهام می باشند صاحبان سهام هستند.هر شرکتی دارای سهام عادی می باشد و بعضی از شرکتها نیز دارای نوع دیگری از سهام به عنوان سهام ممتاز می باشند.
سهام عادی اساسی ترین منافع مالکان در شرکت می باشد.سهامداران عادی مالکان مابقی شرکت می باشند.در صورتی که شرکت اقدام به تسویه نماید سهامداران عادی می توانند بر دارایی های واحد تجاری ادعا داشته باشند اما تنها بر دارایی هایی که بعد از پرداخت تمام بدهی ها باقی مانده باشد.
از آنجائیکه سهام عادی نشانگر مالکیت شرکت می باشد و با توجه به اینکه شرکت دارای عمر نامحدود است ، سهام عادی نیز یک اوراق بهادار دائمی می باشد که دارای تاریخ سررسید مشخصی نیست.سهامداران عادی می توانند سود سهام خود را از شرکت دریافت نمایند.آنها همچنین می توانند بازده ای را بر روی سرمایه گذاری هایشان دریافت نمایند که آن نیز می تواند به شکل افزایش ارزش سهام شان در نتیجه پیشرفت و رشد شرکت باشد.
سهام ممتاز همچنین معرف منافع مالکان در شرکت می باشد ،به مانند سهام عادی، که آن هم یک اوراق بهادار دائمی است. سهام ممتاز در چندین حالت دارای تمایزاتی می باشند : اول اینکه سهامداران ممتاز سود سهام سالانه ثابتی را دریافت می کنند در حالی که سهامداران عادی بر مبنای تصمیمات هیئت مدیره سود سهامی رادریافت می نمایند. اگرچه شرکت از نظر قانونی الزامی برای پرداخت سود سهام ممتاز ندارد اما در صورت پرداخت سود ، شرکت باید سود سهام سهامداران ممتاز را زودتر از سهامداران عادی پرداخت نماید.دوم اینکه سهامداران ممتاز بر مابقی دارایی های شرکت در زمان تسویه ادعایی ندارند در حالی که در زمان تسویه سهامداران ممتاز بر سهامداران عادی ارجح تر می باشند.در نهایت سهامداران ممتاز به طور عموم نمی توانند در سیاستها و روش های شرکت دخالت نمایند در حالی که سهامداران عادی دارای حق رای برای تعیین اعضای هیئت مدیره و به تبع آن دخالت در سیاستها و روش های شرکت می باشند.
بدهی :
یک بدهی بازار سرمایه ،ابزاری مالی است که به وسیله آن استقراض کننده متعهد می گردد تا مبلغ اسمی تعهد (دین) را در تاریخ سررسید بازپرداخت نماید .در بیشتر حالتها بازپرداخت دوره ای بهره به مالکان بدهی ، وابسته به وام دهندگان می باشند.این تعهد بدهی به دو طبقه تفکیک می گردد:وام های بانکی و اوراق بهادار بدهی.
از انجائیکه وام های بانکی نمی توانند به تنهایی به عنوان یک ابزار مالی باشند ، در سالهای اخیر بازارهایی برای خرید و فروش این نوع از اوراق تشکیل شده است.یک نوع از وام بانکی که خرید و فروش در بازار میشود اتحادیه وامهای بانکی(سندیکا) می باشد.این وام ها به صورت تجمعی از بانکها جهت تامین مالی استقراض کننده گان گرفته می شوند.مزیت سندیکاهها در این می باشد که انها می توانند مبالغ هنگفتی از بانکها دریافت کرده بدون اینکه بانکهای مذکور متحمل ریسکی در رابطه با استقراض کنندگان گردند.
اوراق بدهی شامل 1-اوراق قرضه 2-اسناد قرضه 3-اسناد قرضه میان مدت و 4-اوراق بهادار با پشتوانه دارایی ها
تفاوت بین یک اوراق قرضه و یک سند قرضه به تعداد سالهای سررسید تعهد وقتی که این نوع از اسناد و اوراق برای اولین بار منتشر می گردندبستگی دارند. به طور تاریخی ،یک سند اوراق بهاداری است که دارای سررسیدی بین 10 سال یا کمتر می باشد.در حالی که اوراق قرضه ،اوراق بهاداری با سررسیدی بیشتر از 10 سال می باشد.تفاوت چشمگیری در رابطه با تاریخ سررسید سند قرضه و اسناد میان مدت قرضه وجود ندارد اما تفاوتهایی در زمان انتشار این نوع از اسناد وجود دارد که در فصل 15 تشریح خواهد گردید.در سرتاسر این کتاب ما از ورقه قرضه ، سند قرضه و سند قرضه بلند مدت به عنوان ورقه قرضه یاد خواهیم کرد.ما همچنین به سرمایه گذارانی که به نحوی تعهد بدهی دارند به عنوان نگهدارنده بدهی، نگهدارنده اوراق بدهی یا نگهدارنده سند بدهی ذکر می نماییم.
اوراق بهاداری که بتواند تعهدی را برای پرداخت دوره ای بهره پرداختی ایجاد نماید اصطلاحا اوراق بدهی کوپن دار می گویند.در حالی که اگر اوراق مذکور تعهدی را برای پرداخت دوره ای بهره ایجاد ننماید اوراق بدهی با کوپن صفر می گویند.در صورتی که اوراق فوق دارای کوپن باشد، بهره ها در فواصل زمانی منظمی (نیم ساله) قابل پرداخت می باشد که می تواند دارای نرخی شناور یا نرخی ثابت باشد.نرخ بهره شناور معمولا بر مبنای نرخ بهره بازار، قیمت کالاها یا بازده برخی از ابزارهای مالی تعیین می گردد.
