دانلود با لینک مستقیم و پر سرعت .
گروه مهندسی فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات - شبکه‌های کامپیوتری
آموزش الکترونیکی
چکیده:
خودتنظیمی[1]، پیامدهای ارزشمندی در فرآیند یادگیری، آموزش و حتی موفقیت زندگی دارد و یکی از مفاهیم مطرح در تعلیم و تربیت معاصر است. چهارچوب اصلی نظریه یادگیری خودتنظیمی بر این اساس استوار است که افراد چگونه از نظر باورهای فراشناختی، انگیزشی و رفتاری، یادگیری خود را سازمان‌دهی میکنند. یادگیری خودتنظیمی به معنای ظرفیت فرد برای تعدیل رفتار متناسب با شرایط و تغییرات محیط بیرونی و درونی است و شامل توانایی فرد در سازمان‌دهی و خودمدیریتی رفتارهایش جهت رسیدن به اهداف گوناگون یادگیری است و از دو مولفه راهبردهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری تشکیل شده است [2].
در نظریه شناختی - اجتماعی تصویری از رفتار انسانی را ترسیم میکنند که مهم ترین عنصر آن خودکارآمدی[2] است. خودکارآمدی را به عنوان باور فرد درباره توانایی انجام عملکردهای مورد نظر، تعریف نموده‌اند. در محیط تحصیلی، خودکارآمدی به باورهای دانشجو در ارتباط با توانایی انجام وظایف درسی تعیینشده اشاره دارد. دانشجویانی که خودکارآمدی بیشتری دارند، تمایل، تلاش و استقامت بیشتری را در انجام وظایف درسی بکار میگیرند و به توانایی خود اطمینان دارند. راهبردهای یادگیری، خودتنظیمی را نوعی از یادگیری تعریف کرده‌اند که در آن یادگیرندگان به جای آنکه برای کسب دانش و مهارت بر معلمان، والدین و یا دیگر متولیان آموزشی تکیه کنند، شخصاً کوشش‌های خو د را شروع و هدایت می کنند؛ به عبارت دیگر خودتنظیمی در یادگیری را به مشارکت فعال یادگیرنده از نظر رفتاری، انگیزشی، شناختی و فراشناختی در فر ایند یادگیری برای بیشینه نمودن یادگیری اطلاق می‌شود[1].
آموزش الکترونیکی به سرعت در داخل سازمان‌ها آموزشی در حال رشد است، و شروع گسترده‌ای دارد، بنابراین شناسایی مشخصات یادگیرنده و هدایت آن به بهترین حالت در یک محیط آموزشی یکی از مسائلی است که باید انجام شود، بررسی و مطالعه این مسئله که محیط‌های یادگیری چگونه می‌تواند یادگیری خودتنظیمی‌دانشگاهی بوجود آورد از دورنماهای دانشگاه‌ها و سازمانهای آکادمیک می‌باشد [8]، در این پژوهش به روش‌های مختلف و کاربردی در این زمینه پرداخته شده است.
کلمات کلیدی: خودتنظیمی، آموزش الکترونیکی، راهبردهای انگیزشی، راهبردهای یادگیری، برنامهریزی.
فهرست مطالب
1- مقدمه. 6
1-1- تحقیقات.. 7
2- یادگیری دانشگاهی.. 8
3- مراحل برنامهریزی شخصی.. 9
4-استراتژی تنظیم برنامه‌های شخصی.. 11
5- دروس فردی 6-1. 12
5-1 - درس 1: تنظیم اهداف کوتاه و طولانی مدت.. 13
5-2- درس 2: پیگیری شخصی.. 16
5-3- درس 3: مدیریت زمان و سازمان‌دهی.. 17
5-4- درس 4: روش‌های مطالعه و یادگیری.. 20
5-5- درس 5: روش‌های آزمونسازی.. 22
5-6- درس 6: توسعه طرح کلی خود. 23
6- رابطه‌ی باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی.. 24
7- الگوی پیشرفت مهارت برنامهریزی.. 28
8-تئوری vygotsky دربارۀ بازی روانی اجتماعی.. 30
8-1-موقعیت تصویرسازی.. 30
8-2- نقش‌ها 31
9- بازی اجتماعی و روانی و زبان برنامهریزی شخصی.. 31
10- مقیاس‌های بازی و تنظیم و برنامهریزی و شخصی.. 33
10-1- کد گذاری بازی‌های اجتماعی و روانی.. 33
10-2- مقیاس Smilansky که برای ارزیابی بازی اجتماعی نمایشی به کار می‌رود. 33
11- برنامهریزی شخصی.. 35
12-ابعاد یادگیری خودگردان. 36
12-1- نظریه‌های خودتنظیمی 36
13- الگوهای یادگیری خودگردان. 37
13-1-الگوی پنتریچ.. 37
14-یادگیری خودگردان و آموزش الکترونیکی.. 40
15-جمع‌بندی.. 41
16-منابع. 42
