فهرست مطالب:
تعریف سنگ
سنگ‌های آذرین
سنگ‌های رسوبی
سنگ‌های دگردیسی
مروارید
یشم سبز
فیروزه
یاقوت
یاقوت کبود
------------
تعریف سنگ
سنگ ها، از دانه های مواد معدنی، تشکیل شده اند.
سنگ به موادی از پوسته زمین اطلاق می‌شود که از یک یا چند کانی که با یکدیگر پیوند یافته‌اند، درست شده‌است.
سنگ‌های آذرین
در زمین شناسی به سنگ های حاصل از انجماد مواد مذاب، سنگ های آذرین می‌گویند. سنگ های آذرین، در اثر سخت شدن دُرده (سنگ های مذاب) به وجود می آیند. برخی از آن ها روی سطح زمین، سخت شده و تشکیل سنگ های چخماق و یا آتشفشان ها را می دهند. بعضی دیگر در زیر زمین، سخت شده و به گرانیت، تبدیل می شوند.
سنگ‌های آذرین بیرونی
سنگ های آذرین بیرونی حاصل فرآیند آتشفشانی و بیرون ریختن مواد مذاب از دهانهٔ آتشفشان است. از سنگ‌های آذرین بیرونی بازالت از همه معروف‌تر هستند.
سنگ‌های آذرین درونی
سنگ های آذرین درونی حاصل فرآیند ماندن ماگما در آشیانه و سرد شدن آهستهٔ آن می‌باشد .از انواع سنگ‌های آذرین درونی گرانیت.
سنگ‌های رسوبی
تعریف اوّل: سنگ های رسوبی، از رسوباتی همچون شن، تشکیل می شوند. برای مثال، ماده اصلی سازنده جوش سنگ، سنگ هایی است که از شن و سنگریزه ساخته شده است. بسیاری از سنگ آهک ها، از رسوباتی تشکیل شده اند که مواد اصلی سازنده آن ها، بقایای گیاهان و جانوران مرده است.
تعریف دوم: سنگ رسوبی به سنگی گفته می‌شود که بر اثر ته‌نشین شدن مواد داخل آب به وجود می‌آید. رودها مقدار زیادی مواد را با خود به دریاها و دریاچه‌ها می‌برند. این مواد به دلیل سنگینی به ته دریا می‌روند. روی هم قرار می‌گیرند و پس از سفت شدن سنگ‌هایی را به وجود می‌آورند که به آن‌ها سنگ‌های رسوبی گفته می‌شود. سنگ‌های رسوبی لایه‌لایه‌اند که رنگ یا جنس هر لایه با لایه دیگر متفاوت است. ریگ، شن و سنگ‌های آهکی نمونه‌هایی از سنگ‌های رسوبی هستند.
سنگ‌های دگردیس
این سنگها سنگ‌های آذرین و یا رسوبی هستند که در اثر حرارت و فشار بسیار زیاد، تغییر شکل داده اند. برای مثال، سنگ آهک، ممکن است در اثر مرحله دگردیسی، به سنگ مرمر تبدیل شود.
مُروارید
مُروارید یا دُر، گوهری است معمولاً سفید و درخشان که در اندرون برخی از نرم‌تنان دوکفه‌ای مانند صدف مروارید به وجود می‌آید.
وقتی جسمی خارجی مانند ذره‌ای شن بین صدف و پوسته او قرار بگیرد جانور لایه‌هایی مرکب از ماده آلی شاخی کونچیولین و بلورهای کلسیت یا آراگونیت را به دور جسم خارجی ترشح می‌کند. از این لایه‌های هم‌مرکز رفته رفته مروارید شکل می‌گیرد. جنس مروارید با جنس دیواره درون صدف یکسان است. شکل مروارید اغلب نزدیک به کره است هرچند به شکل‌های دیگر مانند گلابی و دکمه و حتی شکل‌های نامنظم هم دیده می‌شود. درشتی آن به درشتی دانه خشخاش تا تخم کبوتر است. رنگ مروارید اغلب سفید است ولی ممکن است به رنگ‌های صورتی و زرد و سبز و آبی و قهوه‌ای و سیاه نیز دیده شود. در خلیج فارس و اقیانوس هند و استرالیا صید می‌شود. در قرن بیستم پرورش مروارید نیز رایج شد. برای تهیه مروارید پرورشی (که گاه مروارید مصنوعی نیز نامیده می‌شود) با سوراخ کردن پوسته صدف، یک قطعه مروارید بسیار کوچک را در درون صدف قرار می‌دهند تا جانور لایه‌هایی به دور آن ایجاد کند.
شامل 11 اسلاید POWERPOINT
دانلود پاورپوینت پژوهشی در زمینه سنگها