
فرمت فایل : WORD (قابل ویرایش)
تعداد صفحات:10
فهرست مطالب:
تاریخچهی خصوصیسازی در بخش کشاورزی در ایران
بخش کشاورزی و خصوصی سازی
صندوق های غیردولتی حمایت از توسعه بخش کشاورزی
اهمیت سرمایه گذاری در بخش کشاورزی
عوامل موثر بر سرمایه گذاری
سرمایه گذاری در بخش کشاورزی ایران
منابع تأمین مالی سرمایه گذاری در بخش کشاورزی
ظرفیت های اسلامی تأمین مالی بخش کشاورزی
نتیجه گیری و پیشنهادات
منابع
تاریخچهی خصوصیسازی در بخش کشاورزی در ایران
از آنجایی که بین بخش کشاورزی وسایر بخشهای اقتصادی کشور از لحاظ ساختاری تفاوتهای بسیاری وجود دارد، شیوهی خصوصیسازی در این بخش نیز با سایر بخشها متفاوت است. دولت در بخشهای مختلف اقتصادی در اجرای سیاستهای خصوصیسازی موفقتر از بخش کشاورزی بوده است. در این مدت عمدهی هدف دولت در اجرای تعدیل اقتصادی قطع پرداخت یارانه و واگذاری فعالیتهای دولتی به بخش خصوصی بوده است و در بخش کشاورزی تنها به حذف یارانه اکتفا شده است.
زمانی که بخش خصوصی در ارتباط با عملیات تولیدی مطرح میشود، منظور آن است که عوامل تولید، تحت مدیریت این بخش قرار داشته باشد. یعنی در بخش کشاورزی، زمین، نیروی انسانی، سرمایه و مدیریت، ادارهی واحدها در اختیار بخش خصوصی باشد. در ساختار کنونی اقتصاد ایران با توجه به وضعیت نظام بهره برداری، اکثریت واحدهای کشاورزی متعلق به کشاورزان است؛ یعنی فعالیت این گروه، طبیعت بخش خصوصی دارد. در اکثریت این واحدها، مدیریت نیاز به بهبود کیفیت سرمایه برای انجام عملیات زیربنایی دارد و تکنولوژی منطبق با ساختار واحدها در حد کفایت در اختیار آنها قرار ندارد و اغلب، نیروی انسانی خانوادههای کشاورزی وابسته به کشاورزی، متراکم است.
از طرفی واحدهایی که تحت مدیریت دستگاهها، سازمانها و نهادهای عمومیتر قرار دارند از کمبود کارایی برخوردارند، ضمن آنکه علل نارساییها در مقایسه با واحدهای کوچک و دهقانی متفاوت است. نتیجه این که، بخش خصوصی در ساختار موجود اقتصاد کشاورزی ایران همان واحدهای کوچک و دهقانی اکثریت در میزان بهرهبرداری است، در واحدهای بخش عمومی و بخش خصوصی، عوامل تولید ترکیب بهینهای ندارد.
تحقیق تحلیل حمایت های مالی بخش خصوصی در بخش کشاورزی